Japon Prensesi

Ep 1:Bir Günlük Meselesi

            Merhaba ben Bahar Kutlu. Şuan Tıp 4. sınıftayım. Bu olaylar yaşandığı zaman lise sondaydım. Üniversiteyi bitirip bana zarar verenlerden intikamımı alacağım.

Hikayeyi en başından alayım:
Ben lisedeyken birine aşıktım. Adı da Yavuz'du, Yavuz Karasu. Ama ona aşık olduğumu benden başka kimse bilmiyordu.

Lise sondayken öğretmenimiz bizi kahvaltıya götürmüştü ve ben yine her zamanki gibi geç kalmıştım. Geldiğimde bir tek onun yanı boştu, Yavuz'un. Öğretmenim oraya geçmemi söyledi. Tabiiki bende profesyonel bir sakar olduğum için geçerken tabağı düşürdüm Yavuz'un üstüne. Ben hemen refleksle o camları toplamaya başladım ve elime cam battı. Çok feci kanıyordu. Öğretmenim benim sakarlığımı bildiği için yanında pamukla gelmiş. Öğretmenim pamuğu çıkarınca herkes gülmeye başladı. Ben "Bir lavaboya gidip geleyim hocam." dedim ama bir yandan da gizliden gizliye ağlıyordum. Giderken bir bağırma sesi duydum" Kesin sesinizi. Neye gülüyorsunuz?" Bu kesinlikle Yavuz'un sesiydi. Çok mutluydum, o bana güldükleri için onlara bağırmıştı. Kankalarıma da aşk olsun yani.

Ben tam musluğu açacaktım ki kapı açıldı. Baktım karşımda Yavuz. "Ne yapıyorsun?Senin burada ne işin var?" dedim.

"Seni merak ettim. İyi misin? Acıyor mu? Hastaneye..."

"N'olur sus. Evet iyiyim, sadece bir kesilme hem ben alışığım biliyorsun. Şimdi burdan git, bağırmayayım. Bu arada özür dilerim. Ne için diye sorma senin üstüne döktüklerim için. Ve GİT! Lütfen."

O hemen gidiyor numarası yapıp gelip benim ağzımı kapattı. Ve "İyi olduğuna emin misin güzellik?"

Güzellikk. Yavuz bana güzellik demişti. Neyi kastettiğini anlamamıştım. Ve bir de okulun en çapkın çocuğu bana niye güzellik desin ki?

Aklımı toplayıp elimle ağzımı gösterdim. O da "Açarım ama bağırmak yok." dedi.

Ben kafamı salladıktan sonra hemen elini çekti. Ben de "Sen gelene kadar iyiydim canım." dedim.

Canımm. Kızım sen bugün ne kadar pot kırdığının farkında mısın? O da "Emin misin Japon prensesi?"

"Japon prensesi!?"

"Evet Japon prensesi. Hem bende bir emanetin var." dedi ve arkasından günlüğümü çıkardı.

Olamazz. Okumamıştır değil mi? Hem günlüğümün onda ne işi vardı?
Nazlı..! O gün kendisini çantamı karıştırırken yakalamıştım, sorduğumda da ödevini yapmadığını söyledi. Vayy seni pis çakal.

Birden kendime gelip "Ver onu!" diye bağırmaya başladım.

O da pişkin pişkin sırıtıp "Ben de seni canım." dedi.

"Ne diyorsun oğlum sen? Sen onu okudun mu ve sen onu nereden buldun? Nazlı verdi değil mi? Ah Nazlı ahhh." dedim.

"Birincisi ben senin oğlun değilim. İkincisi evet okudum. Üçüncüsü de evet Nazlı verdi."

Ben de kendime hakim olamayıp " Sen insanların özellerini nasıl okursun ya adi pislik?" dedim.

O da "Hop hop hop. Yavaş ol. Seni gider söylerim vallaha okulda adın çıkar 'Okulun İneği Aşık Olmuş' diye. Şimdi sessiz ol ve sorularıma cevap ver. Tamam mı?"

Ben daha ağzımı yeni açmış bir şey söyleyecekken "Sus! Yoksa ben seni susturmasını bilirim." demez mi?

Ben de altta kalmayıp " Ya nasıl susturuyormuşsun göstersene. Gerçekten merak ettim."

" Sana deneme dedim."

"Ya denersem ne olur?"

"O zaman günah benden gitti." dedi ve üstüme yürümeye başladı.

Ben tam ağzımı açmış " Sakın onu aklından..."

Dudaklarımın üstünde hissettiğim ağırlıkla cümlem yarıda kalmıştı. Ben onu itmeye çalıştıkça o daha da bastırıyordu. Boş bir anını bulup ittim ve tokatı yüzüne çarptım. Sonra da bacağımı karnına yapıştıracakken benim o güzel iç sesim 'Sen aşık olduğun adama vurmayacaksın değil mi?' dedi. Yok onun benim elimden çekecekleri var.

"Ben masaya gidiyorum sakın geç kalma. Hocaya da bir yalan uydurur, sana mesaj atarım. Ha bu arada sadece 10 dakikan var. Eğer 10 dakika içerisinde içeride olmazsan hocaya bana yaptıklarını söylerim. Süren başladı."

Merhaba arkadaşlar! Bu benim ilk hikayem. İnşallah yazabilmişimdir, inşallah beğenirsiniz. 💓💓💓 Bir sonraki bölüm çok az bir zaman sonra gelecek. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

(Bu arada multideki şarkıyı kitabın jeneriğiymiş gibi düşünün)