A/N: UNEDITED. Short UD. medyo masama ang pakiramdam ng author kaya ito lang ang kanyang nakayanan. XD pagtyagaan niyo na lang to.
#BeautifulBltch
~~~~~~
*Rishi's P.O.V.*
Before i go to Baguio, i first texted him. To meet me at the coffee shop at 9am.
Pero dahil maaga pa naman, pupunta muna ako sa sementeryo.
Pagkadating ko, hinanap ko agad yung puntod niya.
"Hi, Bestfriend. Namimiss mo na ba ako?" nasabi ko agad nung makaupo ako sa harap ng puntod niya.
"dont worry, miss na den naman kita. haha. Pero hindi pa to ang oras para sumunod ako sayo. Alis na ko bestfriend. I'll meet him pa. "
Umalis na ko dun at dumiretso sa coffee shop.
Pagkadating ko dun, andun na siya. napangisi ako.
"Miss me that much, huh?" nasabi ko agad.
"Are you dreaming? " nakangisi niya ding saad.
"I'm not. Are you? " nakangisi ko pa ding saad.
"Tsk. Anong kailangan mo? " Masungit niyang saad.
"Simple lang. Wag mong ituloy ang kasal niyo. " Seryoso kong saad.
"Why? Are you still into me? " nakangisi niyang saad. napangisi naman ako sa sinabi niya.
"Are you kidding me? Hindi ako tanga. " Noon oo. Pero hindi na ngayon.
*Ralph's P.O.V.*
Susunod sana ako sa Baguio, kaso nakita ko si Rishi na papalabas sa opisina niya.
Hindi ko alam pero nacurious ako sa kanya. Kaya sinundan ko siya.
Nakita ko siyang dumiretso sa isang sementeryo, susunod sana ako sa loob kaso napagpasyahan kong wag na lang at maghintay dito sa labas.
Nung nakita kong umalis yung kotse niya sinundan ko iyon. Mukha namang hindi siya nakahalata. Kaya patuloy ko pa rin siyang sinundan.
Tumigil siya sa isang coffee shop. Hindi ako pumasok sa loob ng shop. mula naman kasi dito sa kotse ko. Kitang kita ko lahat ng nangyayare, at ang nakakagulat lang magkakilala sila ni Bryan. Tapos mukhang close din sila. Meron kaya silang itinatago samin?
Walang nakakaalam kung bakit siya sumali sa kasunduan na yun. Ni hindi nga namin alam kung anong mabebenefit niya dun. At wala ding nakakaalam kung anong nangyare sa kanya nung mga panahong nawala siya sa puder ng mga Chen.
I tried searching for everything, pero wala akong makuhang matinong detalya. Hindi ko kasi mapagtagpi tagpi lahat. Pero isang tao lang ang alam kong makakatulong sakin alamin ang lahat.
Si Jessica Chen. Ang kakambal ni Rishiana Chen.
*Essie's P.O.V.*
Hindi kami nakatatlong araw sa Baguio. Kinailangan den kasi naming umuwi agad. Nagkaproblema daw kasi dun sa bagong negosyo namin ni Angel. Kaya napilitan kaming umuwi agad para maayos yun.
Nakakapagod pumirma at magbasa dito. Tapos bored na bored na den ako. matutulog muna sana ako ng biglang may kumatok. At pumasok ang secretary ko.
"Mam, may naghihintay po sa inyo sa Conference Room. " Sabi niya.
"May nakaschedule pa ba kong meeting ngayon? " tanong ko sa kanya
"Yes po. Kay Mr-" pinutol ko na siya sa mga sasabihin pa niya.
"Mauna ka na. Susunod na lang ako sayo. " Utos ko sa kanya na agad naman niyang sinunod.
Pagkapasok ko ng conference room, dumiretso agad ako sa upuan ko at inutasang ang sekretarya ko na lumabas muna.
Pagkalabas niya, bigla namang nagsalita ang ka meeting ko.
"Long time no see. Kamusta ka na? " nakangiti niyang bati sakin.
hindi ko alam kung matutuwa ba akong andito siya sa harap ko. o maiirita dahil iniwan niya ko. tsk. in the end. natarayan ko lang siya.
"Anong kailangan mo dito? " Mataray kong tanong sa kanya.
"Dito wala. Sayo Meron. " sabi niya sabay ngisi. Baliw. tsk.
"Niloloko mo ba ko? Kung andito ka lang para manggulo mas maganda kung aalis ka na lang dahil madami pa kong dapat asikasuhin. " inis ko sabi.
"Chill ka lang. I'm here because of something. " pabitin niyang saad.
"Pwede bang diretsahin mo na lang? May paligoy-ligoy ka pang nalalaman jan eh. nakakaubos ng oras. tsk. " iritable kong saad.
"Fine. I want to know everything about your sisters past. And you need to help me. Kapalit nun, i'll tell you everything you want to know. " Diretsa niyang saad.
"Deal. " sagot ko agad tapos nakipagshake hands at pinky swear sa kanya.
Hindi na ko nagdalawang isip. Tiba tiba ako dun. Malalaman ko lahat. Pati na yung sikreto ng kapatid ko. masasagot na den ang mga tanong na matagal ng nakaimbak sa puso at isip ko.
