My real brother | A Liam Payne and Harry Styles Fanfic

21

Voorzichtig knipperde ik met mijn ogen. Harry en ik lagen tegen elkaar aan, zijn been op mijn been en zijn armen rond me heen. Zachtjes gaf ik hem een kus en kroop nog wat meer tegen hem aan. Ik voelde hoe Harry's greep verstevigde en keek hem aan.

"Goeiemorgen babe." mompelde hij.

"Goeiemorgen." antwoordde ik.

"Zin in een ontbijtje?" vroeg hij.

"Graag, zullen we maar opstaan?" fluisterde ik.

"Naaah." mompelde hij.

"Waarom niet?" vroeg ik verbaasd.

"Ik lig hier veel te goed." grinnikte hij. Ik kuste hem nog eens op zijn voorhoofd en sloot mijn ogen weer.

BEEP BEEP BEEP

"Wat is dat voor een vervelend geluid!" mompelt Harry geïrriteerd.

"Oeps, mijn telefoon. Kun hem even aangeven, hij ligt op het nachtkastje." vroeg ik.

Harry draaide zich om en gaf mijn telefoon door.

"Hallo? Met Julie." stelde ik mezelf voor.

"Juuuuuuuuul! Je moet onmiddellijk komen!" schreeuwde Ellie door de telefoon.

Harry keek me verbaasd aan, maar ik negeerde hem.

"Ellie, rustig. Kun je me uitleggen wat er aan de hand is." vroeg ik ongerust.

"Je moet nu komen! Ik meen het! Ik weet niet wat ik moet doen." schreeuwde ze in paniek.

"Waar ben je? Ik kom eraan." zei ik.

Ellie gaf me de straat waar ze zich bevond en legde dan de telefoon af. Ik duwde Harry uit het bed en deed snel een paar schoenen aan.

"Juul! Wat is er gebeurd?" vroeg Harry verbaasd terwijl hij ook zijn schoenen aandeed.

Ik was zo in gedachten verzonken dat ik Harry niet hoorde.

"Juul!" riep Harry boos. Hij nam me vast aan mijn bovenarmen en keek me doordringend aan.

"Wat is er gebeurd?!" riep hij.

"Ik weet het niet, ik weet het echt niet. We moeten nu naar deze straat." zei ik in paniek.

Harry las het adres en nam mijn hand.

"Die straat is hier niet ver van, maar een vijftal minuten stappen." zei hij.

Harry sleurde me zowat mee door de straten en een vijftal minuten later waren we er al. Het was daar een enorme chaos. Ik keek verbaasd rond, toen mijn oog plotseling op Ellie viel. Ze zat in het midden van de straat in een plas bloed. Rondom haar waren er 2 auto's die duidelijk gebotst waren. Ik rende naar Ellie toe.

"Ellie, Ellie!" schreeuwde ik.

"Ooh Juul, ik ben zo bang." zei Ellie in paniek.

"Kom ..." Ik stopte.

"Dit ... Dit kan ... niet." stamelde ik.