Bu bölümde Dipper ve Pacifica'nın hikayesi değil de, geçmişte arkadaşlarıyla yaşadıkları farklı anılar anlatılıyor. Okuması keyifli ama isterseniz geçebilirsiniz, hikaye ile bir bağlantısı yok.
29 Kasım 2017, 00.00
"Doğum günün kutlu olsun Wendy! Seni çok seviyorum!"
Wendy bana sarıldıktan sonra telefonuna gelen mesajlara bakmaya başladı. Bende ona gelen her şeye bakmaya başladım. Niall'da uzun bir paragraf yazmıştı. Gülümsedim.
1 saat sonra
"Hey, artık yatsak iyi olur. Hem yarın uzun bir gün olacak."
29 Kasım, 13:45
"Aşırı uçtayım, düşüyorum!"
"Artık şu fotoğrafı çeker misiniz?"
Deli gibi gülmeye başladım. Devasa bir kaydırağın ucundaki arkadaşlarıma bakarak. Tanrım, bu çocuklar uslanmayacaklar mıydı?
"Çocuklar kayıyorum tutun beni!"
Diğerlerinin Liam'ı tutmaya çalışmaşarıyla hepsinin yuvarlanmasıyla daha da fazla gülmeye başladım.
"Dostum çok ağırsın!"
"Hahahhaahaha"
"Fotoğraf çekiyorum!"
Sesi duymamla yanımda duran Kylie'ye döndüm.
"Çok güzel çıktık!"
Bu sefer eğlenmeye devam eden çocukları izlemeye devam ettim. Onları çok fazla seviyordum.
"Çocuklar!"
"Hey, çocuklar beni dinleyin!"
Bana döndüler.
"Ben bunu çok fazla dile getirmiyorum ama sizi çok seviyorum. Biz harika bir grubuz."
Hepsi bana sarıldılar.
16 Mayıs 2018, bir okul gezisi.
"Bildiğiniz onlarla sohbet ediyordunuz, nasıl sakin olmamı bekliyorsun!" diye bağırdı Shawn. Kızlar ağlıyordu. Bana kızmıyorlardı, ben bir şey yapmamıştım ama aşırı kötü hissediyordum.
Wendy ile birlikte lobideki masalara indiğimizde Shawn ve Dipper'ı bulduk. İkiside fazla üzgündü. Bir şey demedik. Yanlarına gittik.
30 dakika sonra
Dışarı çıkmıştık. Gözlerim dolu doluydu. Yalnız yürüyordum. Kimse kimseyle konuşmıyordu. Ağlayacak gibiydim. Kötü hissediyordum.
Bir yere oturduğumuzda yanımda Jess'i buldum. Bizim grupta değildi ama iyi bir arkadaşımdı ve şuan onun yardımına ihtiyacım vardı kesinlikle.
"Noldu?"
Bir anda ağlamaya başladım.
"Jess ben artık dayanamıyorum. Arkadaşlığımızın bitmesini istemiyorum." Ağlamam daha da şiddetlendi.
"Bazı arkadaşlar gider, bazıları kalır. Hayatın kanunu bu."
"Ben... ben bunu istemiyorum."
"Sakin ol."
Bir saat sonra Demi ve Louis barışmıştı. Liam'ın yanına gittim.
"Git burdan sende onlarla konuştun."
Hemen gözlerim doldu.
"Şaka yaptım gel buraya."
5 dakikada Liam'ın omzunda ağladım.
Birkaç gün sonra herkes barışmıştı. Biz hep barışırdık zaten.
6 Haziran 2018
"Geçtiğimiz dört yıl hayatımın en güzel yıllarıydı diyebilirim. Çok acı çektim, çok yeni şey öğrendim, itiraf etmeliyim ama şimdi geriye bakınca hiçbirinden şikayetçi değilim çünkü bunlar bana yepyeni şeyler öğretti. Ben bu yıl güçlü olmayı öğrendim. Ne olursa olsun, ne yaşarsam yaşayayayım önce kendimi sevmeyi ve en çok kendime güvenmeyi öğrendim. Arada çöküşler yaşayıp tekrar yükselebilmeyi öğrendim. Ama son dört yılın bana öğrettiği en özel şey; arkadaşlığın ne kadar sihirli olduğuydu. Bir yerden sonra bu insanlar benim ailem oldu. Ne zaman ağlasam yanımda oldular beni güldürmeye çalıştılar, onlarla beraber hiç kimseyle eğlenemedim kadar eğlendim, gülemediğim kadar güldüm. Bunlar için hepsine minnettarım. Gelecekten korkmuyorum diyemem, korkuyorum, ama yanımda her zaman sizin olacağınızı, elimden tutacağınızı biliyorum. Hayatımın sonuna kadar yanımda olacağınızı biliyorum o yüzden bunu veda olarak görmüyorum. Hepinize teşekkür ederim, sizin sayenizde ben, benim. Sizi çok seviyorum şapşallar!"
Alkışlarla kalabalığın arasında bizimkilerden kızların bana yaşlı gözlerle, erkeklerinse gururla baktığını görüp gülümseyerek yanlarına gittim. Louis bana sarıldı ve dedi ki;
"Bizde seni seviyoruz salak şey. Bizi hiç bırakma olur mu?"
DOUBLE UPDATE İSTER MİSİNİZ? ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
wonderstruck (Reverse Falls - DipCifica)
FanficSLOW UPDATE. "Ben Hatırlıyorum. Ya sen?" (Tüm hakları Dipper Gleeful'un aslında hiç var olamamış mavi gözlerinde saklıdır.) --> Kapaktaki orijinal (yazısız ve filtresiz) fotoğraf (fanart) bana ait değildir.
