Fanboy ↦ michael clifford {au} | (Türkçe)

Dördüncü Bölüm: Yapamam

@overluked, thank you for your permission!

| Michael'ın ağzından |

Annem kaldırımdan dönerek bana el salladı. Bugün iş için dışarı çıkıyordu. Yüzümdeki solukluk yerine bir gülümseme yerleştirdim ve annem gözden kayboldu. 

Bugünlerde tek yapmak istediğim şey etrafta üzgünce dolaşmaktı. Rüya çok gerçekçiydi, sanki ona ulaşmışım gibiydi. Onunla sonunda tanışabilirdim, kısa bir süre olsa bile. Ama bu gerçek olmak için fazla doğruydu. 

Kimi kandırıyordum ki? Ben sadece 18 yaşında okulu terk eden biriydim. Saçlarımda sürekli farklı renkler vardı. Çekici değildim. Kahretsin. Yüzümü göstermek yerine saklamayı isterdim. Nasıl göründüğümü sevmiyordum, onun da sevmeyeceği gibi. Kişiliğim bile bulaşıcıyken kim bir video oyunu ineği ile çıkmak istesin ki? Kendime böyle demememe rağmen bir inek olduğumu biliyordum. Burada ve orada küfürler öderdim ve kızların bunu harika bulacağını düşünmüyorum. 

"Lanet olsun Michael." diye bağırdım yorganı üstüme çekerken. Kendimi bu kadar düşürdüğüme inanamıyordum.

Laptopumu alıp açtım, her zaman olduğu gibi. Anasayfamda gezinirken gördüğüm tek şey onun fotoğraflarıydı. Ellerim tüm duyguyu tutmak adına yumruk haline geldi.

"Zarar almayacağım. Etkilenmeyeceğim. O sadece bir kız." diyerek mırıldandım kendi kendime. Bunu kendime kabul ettirmek için sürekli tekrarlıyordum.

Ona karşı bir şey hissedemezdim, parmaklarıyla avcumun içine iz bırakacak bile, beni gıdıklamaya çalışacak ya da ellerini saçlarımdan geçirip onları düzeltmeye çalışacak olsa bile. Tüm gece boyu benim sıkıntılarımı dinleyecek, benim için burada olacak olsa bile. Beni sevdiğini söyleyecek olsa bile. 

"Kes şunu." diye hatırlattım, tüm o sahneler kafamda canlanırken.

Bu beni gülümsetmişti. Aynı zamanda kalbimden bıçaklamıştı. Bunlar sadece benim hayallerim, kurgularımdı. Günün sonunda hepsi sadece bir fantezi oluyorlardı. Hiç biri gerçek olmayacaktı.

Onu unutabilirim, gerçekten yapabilirim.

Ama kendimi buna hazır hissettiğimi sanmıyordum.