HAYAL (Düzenlemede)

-Bölüm 2-

-"Önüne baksana gerizakalı! "

 Sesle irkildim ve bir bayana çarptığımı farkettim. Son üç gündür yaşdığım dalgınlık beni içten içe yiyen merak ve sanki yıllardır çektiğim özlemin yerini dolduran bir gaz sıkışması hissi vardı içimde.Ne diyorum ben?

 Aklım o garip kızda kalmıştı oldukça sakardı elindeki valizleri düşürdüğünde yanına koşup yardım etmiştim. Ben böyle biri değildim hatta böyle bir şeyde üstüne gülerdim ama yardım etmiştim. Onda beni çeken bir şey vardı. Mıknatıs gibi birbirimize zıt görünüyoruz ama çekiyoruz.

Bu ben değilim.

 Unutamadığım ve beni asla bırakmayan yeminim bana seslenip kendime gelmem için beni sarsıyordu."ONA AŞIK OLAMYACAKSIN"

Tamam iç ses ona aşık olmam, olamam, olmayacağım.

-HAYAL TARAFINDAN-

 Kulaklıklarımı çıkarıp yatakta doğruldum ve telefonumun ekranına baktım. Saat beni kalkmam için zorlasa da ben hala yorgundum.

 Oxford'u burslu olarak kazanmayı nasıl becerdim bilmiyorum ama piskoloji bölümü fena sayılmazdı ve artik bende orada 1. Sınıftım. Ingilizcemin iyi olması bana yarıyordu gerçi ana dilimin ingilizce olmasının kesin garantisi vardı bana. Burasi umarim iyi gelir.

-''Hayal ben çıkıyorum yarın görüşürüz.''

Odanın kapısından bana bakan 3 günlük oda arkadaşım seslenmişti bana. Şirin biriydi...(!)

Ah... Kimi kandırıyorum! 

 Eve bile uğramayan tiplerdendi üstelik sadece yatmaya geliyordu. İkinci sınıf olmanın verdiği bir özgüven vardı herhalde..

 Yanlızım herzamanki gibi. Ama yanımda ''Lulu'' var Bez bebeğim her zaman yanımdaydı. Tek bir arkadaşım varmış benim ama onunda öldüğünü söylüyorlar. O zamanlarda hristiyandık ve ben hafızamı yeni kaybetmitim. Ağaç evden düşümüşüm. İşte hastanedeyken bir kadın bize müslümanlığı anlattı etkilenmiştik ailem karar vermişti artık müslümandık. Yani kendimi bildim bileli elhamdulillah müslümanim.

 İngilterden kopmam imkansızdı ama Türkiyeye taşınmıştık. Özlemini 8 yıldır çektiğim ingilterde olmamın başarımdan başka tek bir neden daha vardı aslında, tek dostumun mezarını bulup ona dua etmek eminim kabirinin aydınlanması için etkilidir.

 Minderleride düzelttikten sonra toparladığım odaya zaferle bakıp gülümsedim.Adının Mike olduğunu sandığım oda arkadaşıma gitmeden önce bir iyilik yapmıştım. Burada kalmak bana itici geliyordu ve ayrı bir eve çıkmak iyi gelecekti bana ayrıca bu ev eski evim olnca dahada rahatlatıyordu gerilmiş bedenimi.

 Düşüncelerimden sıyrılarak valizimi açıp içine bir göz attım ama takıldığım bir şey vardı geçen bana yardım eden çocuğun montunun düğmesi. Gülümsedim ve duğmeyi elime aldım. Sanki bir şey vardı o çocukta ve kokusuda tanıdık gelmişti. Ama kim? Belkide babamı özledim, saçmalamayı kesmeliyim..

                                                                        **********

-"Hey Arjey bu gün ne yapıyoruz?" diye seslendim.

Okul cantasında bir şey arayan çocuk bana baktı onu tanıyormuyum? Ne oluyor bana?

Bedenime karşı koyamıyorum her şeyi istem dışı yapıyorum..

-"Ah... Clara inanamıyorum sana yarın sınavımız var! " bu sesi tanıyor gibiydim.

Arjey?

                                                                      *********** 

İrkildim. Bu neydi şimdi? Rüya değildi ama hafızamın geri gelmeside imkansızdı. Sanırım saçmalıyorum.

Kendimi toparlayıp valizimi kapının önüne koydum ve bir taksi cağırdım.

-ARJEY TARAFINDAN-

Elimdeki pembe bilekliğe bakıp gülümsedim aynu onun yanaklarındaki pembe tonundaydı. Kendimi fena kaptırmıştım.

-"Arjey sana diyorum dostum! " sarsıldığımı hissedince bir hışımla Ross'a döndüm.

-" Şu aptal görünümlü kıza yardım ettiğinden beri bir şeyler oldu sana! Kendine gel artık o gitti."

Gitmişti, onun gibi oda gitti. Sustum ve bilekliği incelemye devam ettim.

Hayır hayır Clara'ya ihanet edemem.

-"Kime diyorum? "

Sesin olduğu yere döndüm ve alıcılarımın açıldığı andan itibaren onlarca cümlenin içinden "aptal görünümlü kız" beynime alarm vermişti.

-"O aptal değil Ross düzgün konuş onun hakkında! "

Bağırdığımın farkına varınca gözlerime bakarak ateş saçan Ross arkasına bakmadan gitmişti.

Gitmişti..

Yine yanlızım! Hep yanlız kalmıştım! Clara sana verdiğim lanet yeminden dolayı hep yanlız kaldım! Elimdeki bileziği cebime attıp kalktım.

VAZGEÇİYORUM.!

Yeminim bitti ve artık bende bittim...

*** Multimedya: Hayal ******* 

Selaammmm. Eee bu bölüm nasıldı arkadaşlar ? Fikirlerinizi alalım lütfen :) Biliyoruz bölümler kısa geliyor ama bunu size açıklayalım şimdi hikayeye biz yeni başladık ve kurgusu üzerinde hala duruyoruz ve bu yüzden yanlış yapmamak için kısa yazıyoruz ilerleyen bölümlerde daha uzun olacağından emin olabilirsiniz çünkü hikayeye hem biz alışmış olacağız hemde sizler.Bu arada yorumlarınız için teşekkürler beklemedğimiz bir ilgiydi gerçekten çook mutlu olduk.Vote verenlerede ayrı bir teşekkür :) Kendinize cici bakın bir dahaki bölümde görüşmek üzereee :D ;) :*