9.Bölüm - Kaybolma

413 38 12
                                    

Serkan yeniden masaya döndüklerinde çok oturmadan kalktılar. Beren koluna girmişti, 2 saat önceki Serkan olsa ona gülerek karşılık verir ve elini tutardı ama şimdi birşey yapamamıştı... aklında Duru vardı...

Beren : Duru ile konuştuk, düğünümüz olduğunu söyleyince onu da davet ettim. Yani yer belli değil daha ama telefonunu falan aldım, yerimizi ayarlayınca mutlaka ona da bildiririm...

Serkan birşey demeden kafasını salladı... Beren'i evine bıraktıktan sonra kendi evine geçti ama uyuyamadı. Yanlış olduğunu bile bile evli bir kadını düşünüp duruyordu. Uyuyamadığını anlayınca kalkıp dosyalarıyla ilgilendi...

Güneyle Songül ise günler önceden yaptıkları balayı tatillerine başlamıştı. Sabah erkenden yola çıkarlar...

Songül : ulan bizim ülkemizin suyu mu çıktı? Ne gerek vardı el memleketlere gitmeye?

Güney : Avrupa görelim dedim, kötü mü ettim aşkım?

Songül : etmedin de...

Güney : ee?

Songül : tamam tamam birşey demiyorum...

Güney : güzel olacak inan bana. Çok eğlenicez, gezicez, bol bol fotoğraf da çekicez

Songül : tamam ulan tamam.. ben de merak ediyordum Çek'i

Güney : ha şöyle...

Serkan sabah erkenden Mesude teyzenin evine gider. Eski mahalleden taşınmıştı Mesude. Zaten orda kimse kalmamıştı. Songülün ailesi vefat etmiş, Güney'in ailesi çok büyük bir miras sahibi olup elit bir semte taşınmıştı. Serkan da ailesiyle, babasının işi sebebiyle farklı bir semte taşınmıştı. Mesude de kızının kaybıyla fazla durmadı o mahallede. Her taraf ona kızını hatırlatıyor diye taşınmaya karar verdi. Tek başına ufak bir dairede yaşıyordu. Kapıyı açtığında Serkanı görünce şaşırmıştı...

Mesude : Serkan? Oğlum... nasılsın?

Serkan : iyiyim Mesude teyze... gelebilir miyim?

Mesude : tabii... uzun zamandır uğramıyordun. Bayramda gelir herhalde artık diyordum içimden

Serkan: yok yok aklımdasın hep de anca vakit buldum

Mesude: olsun sen işine bak...

Serkan : bunu söylemekten nefret ediyorum ama elimde tek bir ipucu bile yok Mesude teyze... küçükken hep kızardım o polislere, nasıl bulamazlar, hiç mi ipucu olmaz diye ama yok...

Mesude: alıştım ben oğlum... farkındayım... birşey de beklemiyorum zaten merak etme

Serkan : özür dilerim özür dilerim... zaten hepsi benim yüzümden...

Flashback
Haziran 2000 🍃
Herkes karnesini almıştı. Okuldan o yeşillik alana kadar beraber koştular... kazanan Güney olmuştu...

Güney : yine birinci oldum! Ben kazandım ben!

Songül : çünkü sırıksın! Kocaman bacakların var!

Güney: hiç de bile

Songül : dev gibi!

Güney : ben dev gibi değilim, sen bücürsün o yüzden sana öyle geliyo!

Songül : ben bücür değilim

Güney: öylesin... bak hepimizden kısasın. Eylülden bile kısasın

Songül ağlamaya başlamıştı...

Songül : senden nefret ediyorum! Gıcık!

Güney : asıl gıcık sensin! Peşimizden ayrılmıyosun

Songül : çünkü biz arkadaşız. Hem bak ben de karne aldım

Güney : anasınıfı raporu o aptal! Karne değil... anasınıfındaki bebekler karne almaz

Songül : hadi oyun oynayalım

Eylül : benim gitmem lazım. Anneme karnemi göstericem

Serkan : ben de geliyim. Annem sizdeymiş bugün, oraya gel dedi bana

Güney : hani oyun oynayacaktık? O yüzden geldik buraya

Songül : ne oynucaz ki?

Güney : saklambaç

Serkan : hadi Eylül kal... sonra beraber gideriz

Eylül : tamam bi kez.. ama sonra giderim

Güney : tamam. Mızıkçılık yapma. Neyse ben sayıyorum.30..29...28......5..4..3..2..1 önüm arkam sağım solum sobe, saklanmayan ebe!

Güney kafasını koyduğu ağaçtan kafasını kaldırır ve etrafa bakar.. ilerdeki ağaçların arasından bir kıpırtı duymuştu, oraya baktı ve Songülü görüp hemen sobeledi...

Songül : yaa! Hemen buldun

Güney : saklansaydın kızım banane...

Eylülle Serkan aynı yöne kaçmışlardı. Güneyin sesi de geliyordu, yaklaşştı...

Serkan : sen şuraya koş. Beni yakalarsa eğer hemen koş ağaca, seni yakalayamaz, ben onu oyalarım. Anlaştık mı?

Eylül: tamam ışığım!

Birkaç dakika içinde Güney Serkanı da bulmuştu...

Güney : Eylül... sulu göz... nerdesin? Çık ortaya!

Eylül çıkmamıştı... dakikalar boyunca bulamadılar... sonra Songülle Güney onu aramaya çalıştı, Serkan da koşarak evlerine gitti ve ailesine haber verdi. Ama Eylülden haber alınamamıştı...
Flashback sonu

Eylülün nasıl kaybolduğu da çıktı ortaya... 🙊
eysercilerrr bölüm istedi, ben de gönderdim ❤️

Savrulan Yapraklar ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin