SshhhHhhhhhhhhHhhhhhhHhhh
umuulan nun , naka tayo lang ako sa isang waiting shed . Halos wala akong makitang tao sa kapal ng ulan , Maliban sa isang tao.Sumilong din siya .
Nagtinginan kami ng saglit hanggang sa.
*VrOoooooooooOom*
*Splashh*
Nagulat ako sa ginawa nya dahil..
magkaharap na kami .
"Miss okay ka lang". sabi nya habang naka titig lang ako sakanya , sa mga mata niya . sa mainit niyang mga kamay na humahawak sa mga braso ko.
(Nagtitigan lang kami hanggang)
"Uhh .. Okay lang ako tha-thank you ha , nabasa na sana ako kung hindi dahil sayo ". Sabi ko sakanya ng dahan-dahan habang nakatitig parin ako sa mga mata niya na parang connected kami .
Huminto na mga oras namin that time.hanggang sa Unti-unti niyang binaba mga kamay nya tapos Biglang lumamig yung mga braso ko .
Ngumiti lang siya , Habang nilagay sa mga balikat ko yung leather jacket niyang makapal at nilagay yung cap niya sa ulo ko ..
"Mas kailangan mo yan miss ." sabi nya sabay takbo sa sasakyang naka park sa mei kanto.
Nagulat ako sa mga pangyayari di parin maalis sa isipan ko yung mga titig nya.
After 2 months.
Sa Coffee shop ako mag isa .. hanggang sa mei tumabi sakin.
"Kamusta? ". naka ngiting sabi ng lalaki.
Sya pala yung lalaking tumulong sakin..
Nag usap kami hanggang sa lumipas ang mahabang panahon na naging mabuting kaibigan at naging bestfriends kami .
Nahulog yung loob namin sa isat isa.
Nagka Anak kami , tapos na desisyonan namin na magpakasal ...
After 2Years. (Araw ng KasaL)
"Hindi ko alam kung anong meron ka pero nung nasa waiting shed palang tayo ay biglang meron akong naramdaman, ang mga titig mo , lahat. simula naging mapit na tayo sa isat isa at hanggang umabot na dito." yumuko sya pagkatapos niya yung sinabi... biglang tumlo mga luha naming dalawa at niyakap nya ako ng mahigpit na mahigpit at hinalikan.
sabay sabi na..
"Mahal na mahal kita, aking walang hanggang pag ibig "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Miss! gising! sasakay kapa ba sa bus? last trip nato, lakas pa naman ng ulan. sa bahay ka nalang ninyo matulog ". -- sabi ng mamang konduktor.
Naka tulala lang ako , nabigla sa mga pangyayari.
Dinaya ako, Niloko , Nauto, pinagmukhang tanga ..
hanggang sa biglang tumulo yung mga luha ko at naisip na
.
.
.
.
.
.
.
ISANG PANAGINIP LANG PALA ANG LAHAT.
[The End]
BluerThanRed08
BINABASA MO ANG
I Will Never Dream Again...
Short StoryThe Destiny's way to give you love that you'd never had before and a very painful way of letting go of the Unreal that you had faced and thought that it was reality but a very loathing fantasy.