My Runaway Groom

Prologue

It's My Day.Actually,our day.
But he didn't come.
He left me with nothing.No reason.Or Damn explanation.At ngayong iniwan niya ako,heto ako,tas-noong ibabalita sa mga bisita na walang kasalang magaganap.

I keep myself from crying bwcause any minute,mag-uumpisa na ang mga luha ko sa pagtulo.

"Attention please!"sigaw ko na ikinalingon nila."Pasensiya na po sa abala,pero hindi po matutuloy ang kasal,He ran away.Salamat po sa pagdalo",nanghihinang sabi ko at tuluyang lumabas ng simbahan kung saan kami nangakong magpapakasal at mangangako para sa habambuhay.

Hinubad ko ang belo ko at umupo sa tabi ng kalsada at umiyak.baliw na kung baliw pero pasensiya na,nasaktan lang.hindi ko na kasi napigilan.Bakit kasi siya umalis ng walang pasabi.I tried to call him many times but there was no answer.Naitapon ko na lang sa inis.

Nahihilo at sumasakit na ang ulo ko sa kakaiyak.And after a minute,it went black.When i opened my eyes to see where i am,it was all white.
Nasa heaven na ba ako ?
"You're awake,"masayang bati ng doctor.Ngumiti ng lang kao sa doctor na nakangiti pa rin sa alin."Hmm. I   just want to say Mrs. Congratulations
You're 8 weeks pregnant".nakangiti pa rin niyang sabi.Hindi ko alam ang ire-react ko.Ang galing mo talagang mang-iwan sa ere,Lance Knight Lim.