Premonitions

Chapter 2 - Trey's burial

"Kai.. sasama ka ba sa'min?"

9 days na since yung nangyaring accident. Hayy.. Kasalanan ko ito eh. Kasalanan ko naman di'ba?

'Kai, ano ba? Di mo kasalanan yun. Binalaan mo naman di'ba? Siya 'tong di nakinig at naniwala sa'yo eh.'

Yan ang parating sinasabi sa'kin ni Shay since that day. Pero..

"Kai! Di ka na naman nakikinig eh. Okay ka lang ba ha?"

"Uh.. yeah. Ano nga ulit yun?"

"Tignan mo to, kanina pa ako nagsasalita dito wala pala akong kausap? Nice. Ang tinatanong ko lang po Ms. Kaireen Sarmiento, sasama ka ba kina Trey? Pupunta kami eh."

"Ah.. oo, sasama ako. I want to say sorry.."

"Para san naman daw?"

"Dahil sa--"

"Hep! Wag nang ituloy. Tara na nga."

Umalis na kami. Oo nga pala, ang kasama namin is yung barkada ni Trey. Yeah.. inaya nila ako. At ang dami kong nalaman. Matagal na palang alam nina Brix (isa sa mga kabarkada ni Trey) na may gusto siya sakin. Nahihiya lang daw umamin, at dahil na rin kay Ashley.

Pero di naman ako galit kay Ashley. Maybe asar ako sa sarili ko. Why? Eh kasi ang tanga-tanga ko. Ang manhid manhid ko pa. Kaya pala ganun minsan makatitig sakin si Trey. Hayy..

Nakarating naman kami sa house nina Trey. Today is the last day of Trey. Our last day to see him, and our final good bye.

Alam kong hindi lang ako.. ang naiinis sa sarili ko.

Malamang si Ashley din. Dahil nakita ko kung pano siya tumingin sa'kin. Eh anong magagawa ko? Hayy..

"Shay.. gusto ko siyang makita.. sa huling pagkakataon."

"Uhm.. sigurado ka? Sige."

Lumapit ako sa kung saan nakahimlay ang katawan ni Trey. Mamaya pa kasi yung paghatid namin sa kanya sa sementeryo eh. Hayy..

"Trey.. i'm so sorry. Kung pwede ko lang sanang pigilan yung kamatayan mo.." napaluha ako.

"Kai? Ikaw ba yan?"

Nagulat ako.. Kilala niya ako? How? When? Where?

"Po?"

"Ikaw si Kai di'ba? May ibibigay nga pala ako sa'yo.." umalis siya pansamantala at bumalik ulit, "Eto oh."

Ibinigay niya sa akin ang isang..

BOX?

"Para san po to?"

"Gustong ibigay sa'yo yan ni Trey.. ngayon sana. Kaya lang.."

Ngumiti siya, though I know that she wants to cry so bad. I understand her.

The one that i'm talking about is her sister. Yeah.. sister.

"Thank you po."

"Sige ha? Aasikasuhin ko muna yung para sa mamaya. Maiwan muna kita diyan. :)"

Ngumiti nalang ako. Hayy.. sana lang Trey, maging masaya ka kung nasaan ka man. Take care always..

Eto kami ngayon, naglalakad. Hinahatid siya sa huling hantungan.

Mga kamag-anak niya ay nagpapalakasan ng pag-iyak, pero ang pinakamalakas ay ang sa kanyang magulang.

Mga kaibigan niyang lalaki ay mahahalata mong nangingiyak na din, pero di nagpapahalata.

Mga kaibigan niyang babae ay umiiyak na din pero hindi kasing lakas ng sa pamilya niya.

At ako? Eto.. tulala. Walang imik, di umiiyak. Diretso ang tingin. Parang patay.

Hayy..

"Hey Kai, okay ka lang ba?"

"Yeah.. I think so."

"You know what Kai? He'll never be happy if he saw you like that."

"So what do you want me to do Shay? Be happy even if i'm the one who saw everything?"

"Yes, you saw everything but that doesn't mean that you're the one who DONE everything. Stop thinking too much, Kai. It is not your fault, OKAY?"

"If you said so."

I heard her sighed..

"Let's go. I'm kinda' tired today."

"Sure."

Then umalis na kami after naming magpaalam sa family ni Trey. But on our way home (na di pa naman masyadong nakakalayo, 10 steps away) biglang humarang sa dinadaanan namin si Ashley.. at ang mga julalay niya.

"Well, well, well. Look who's here? It's Kai, ang taong pumatay kay Trey."

"She's not the one who killed him."

"I'm not talkin' to you." she looked at me, "What's the feeling of not guilty for killing my soon-to-be boyfriend?!"

"Halika na nga Kai, baka makasampal ako ng tao dito."

Hinila na ako ni Shay paalis, alam ko namang galit/naiinis yan eh. Di lang ata niya pinapahalata. Hay..

Iniisip ko, ako ba talaga ang may kasalanan kung ba't siya nawala? Am I the one who did this to him?

Maybe yes.. maybe no.

After all, ako ang nakakita ng bad future niya.

Bat kaya di nalang puro good ang napapaniginipan ko? Dati naman hindi ganito ah. Nangyari lang naman to nung..

Teka, alam ko na! At pag nasiguro kong tama ang hinala ko, humanda siya!