Yine çaresiz ayaklarım beni buraya denizle okyanusun birleştiği yejre getirmişti.
Siz hiç deniz mavisi ile gökyüzü mavisi arasında kaldınız mı?
Çantamı sırtımdan çıkarım bankın üzerine yavaşça bıraktım.Derin bi nefes alıp gözlerimi kapayarak ellerimi iki yana doğru açtım.
Nasıl olurda herşey 1 ay içinde olup bitmişti.
Annem ölmüştü
Babam beni terk etmişti
Daha 17 yaşımda tüm hayatımın yükü sırtımamı binmişti şimdi?
Denize biraz daha yaklaşıp ayak uçlarımın boşlukta oluşunu göz yaşlar ile tamamlarken kalın bi ses duymamla olduğum yerde kalakaldim.
—Atlayacak kadar salak mısın yanı?
Gözlerimi olabildiğince açıp tam yan tarafımda olan çocuğa baktım. Böyle bir şey nasıl boyle konuşa bilirdi. Sinirle olduğum yerde bağırdım
—Sence seni ilgilendiren bi durum var gibi mi duruyor?
—Bence sen salak gibi duruyorsun
—Defolup gider misn?
Gözlerini devirip kapsonlmun şapkasından tuttuğu gibi arkadaki baka çekti.
— Bak böyle normal insan gibisin en azından.
Elini cebine atıp hızlı hızlı yürüyerek ilerleyerek arabasına kıkırdayarak güldü.Ay salak
Çantamı bankın üzerinden hızlıca alıp seri adımlarla yürümeye başladım.
Evime yani eski evime önünde biraz dolaşıp ağlayarak yolda yürümeye başladım. Bu herşeyden geriye kalan tek evdi ve İDA bugün satılmıştı.
Artık elimden olan koca bir sıfırdı. Marketlerde kapandığı için içine de giremiyordum.
Derin bi nefes alıp bi parka doğru yaklaştım.
Eylül 13uydu ve okulların açılmasına sadece 5 gün kalmıştı.
Yağmur ince ince toprakla buluşmaya başlayınca yavaşça vücudumda bu yağmurdan nasibini almıştı.
Karşımda beliren arabayla olduğum yerde donakaldim.
Yaşamak neydi?
Ölüm neydi?
Araba beni son anda fark etmiş olacak ki aramızda milim kala ani frenle durmuştu. Araba kapısı sertçe kapandıktan bi kaç saniye sonra kolumda hissettiğim elle aniden gözlerimi açıp bugulanan gözlerimle bakmaya başladım.
—Yine mi sen! Bugün ölmeye ant içtin sanırım...
Bu ses sabahki çocuğun sesiydi. Kolumu elinden kurtarıp bi kaç adım atmıştım ki ayağım sanki yerden kaymasıyla gözlerimi kapatıp boşluğa bıraktım kendimi.
Sanırım çok bahsedilen soğuk karanlık bu olmalıydı.
Gücüm tükendi artık ANNE!..
