I'm FINE [COMPLETED]

Chapter 32

Napatingin ako ng may kinuha ito sa bulsa ang bata isang reseta ng Hospital.agad nitong ibinigay kay Thoreau.

Thoreau-"aanhin ko naman ito."

Bata-"gusto ko pong bilhin ang gamot na yan sa halagang ibinigay nyung sukli.dahil hindi ko iuuwi ang perang ito na buo sa nanay ko, dahil sigurado ikakagalit nya sa akin.mas mabuti ng gamot ko ng ibibigay sa kanya para kahit papano.magalit man sya wala syang magagawa kundi inomin ang gamot ng reseta ng Dr.sa kanya.para kahit papano kapag kinulong nya ako sa Cabinet.alam kung hahaba ang buhay nya?  dahil kahit sa tatlong araw na nasa Cabinet ako na hindi ako makakanap ng pera para kakainin namin? o para sa gamot nya.alam na alam kung sa mga araw nayun ay may ininom syang gamot."

Halos umiyak ako sa kwento ng bata sa amin, na halos napaluha narin si Thoreau.

Thoreau-"Tara sasamahan ka namin at hanggang sa inyo?ok! Lang ba sayo yun."

Bata-"sige po."

Agad kaming tumongu sa Car na dinala namin.at agad tumongu sa malapit na Drug's Store  at agad binili ang gamot na nasa Reseta.

Nasa Squatter nakatira ang bata.

Bata-"kuya pakibatay ng Sasakyan nila."

Sambit nito sa binatang nasa mukha ang kabaitan.napaka emosyonal ang gabing to para sa amin ni Thoreau.at napahanga pa ako sa Mahal ko mabait din pala ito.agad kaming nakarating sa bahay nito, agad kaming pinapasok nito.agad na dinala kami sa loob kung saan kalalabas lang nanay nito sa loob ng kwarto na ikinatingin sa amin

Bata-"sya po ang nanay ko si Daisy at nga pala ako nga pala si boboy.nay sila pala ang tumolung sa akin at sumama sa akin dito."

Daisy-"Hi! sa inyo salamat sa inyo dahil inowi nyu ang anak ko."

Thoreau-"nag kwento kasi sya sa amin.at sa kwento nya naawa kami sa kanya."

Daisy-"maupu mona kayu."

Agad naman kaming naupu sa silyang gawa sa kahoy.

Daisy-"baka gusto nyung mainit na kape."

"Hindi na po salamat na lang po."

Boboy-"Kami na lang nanay ko dito at wala na pong padre pamilya ang bahay namin.iniwan na po kami at mga kuya at ate ko."

"Nanay Daisy bakit kailangan nyu pang kulongin si Boboy."

Daisy-"minsan kasi lagi kung nababalitaang nag nanakaw.pero may nagsasabi naman na hindi sya nag nanakaw kundi binibigyan lang sya ng mga taong binibintahan nya ng bulaklak.pero hindi naman ako naniniwala kasi minsan binibigyan sya ng Perang halagang ₱500 ang halaga.kaya di ako naniniwalang may taong nagbibigay ng sukling ganon."

"Alam nyu bang nasa halagang ₱500 ang sukling ibinigay na lamang sa kanya ng boyfriend ko.pero alam nyu bang hindi sya tumigil sa paghahanap ng mapapalitan ang pera para ibalik ang sukli.pero walang taong pumalit ng pera sa kanya kaya bumalik sya sa amin at nag kwento at kami na ang bumili ng gamot nyu.maniwala po kayu sa kanya Nanay wag kayung maniwala sa taong walang alam kundi mang husga."

Halos umiyak itong tumingin sa anak at agad niyakap nito ang anak.

Daisy-"sorry anak sa ginagawa ni nanay sayo."

Agad iyak na lamang ni Boboy na niyakap ang ina.

Boboy-"ayos lang po nanay.mahal na mahal ko po kayo.kaya di ako magtatanim ng galit sa inyo."