Meant to be?

11.

Traag open ik mijn ogen. Felle zonnestralen komen me tegemoet en een zucht verlaat mijn lippen. Pas nu word ik me bewust van het gewicht op mijn buik. Ik spring recht. Fuck, ja, ik ben bij Jamie blijven slapen. Ik ken hem misschien twee dagen... Voorzichtig leg ik zijn arm weg en stap uit bed. Tot mijn grote opluchting heb ik mijn ondergoed nog aan. Ik trek snel mijn rare kleren van gisteren aan en loop naar de deur. Nu de uitgang nog vinden...

'Vertrekken zonder gedag te zeggen? IK dacht dat men dat enkel deed na een one Night stand.' Zijn ruwe ochtendstem doet me onwillekeurig smelten. 

'Ik moet naar mijn stage. Ik euhm, ik zie je nog?' mompel ik. Jamie staat snel op. Hij heeft enkel zijn zwarte boxer aan. Ik probeer mijn interesse in zijn gespierde borst te verbergen. Hij komt dichter en buigt naar me toe. Ik geef een vluchtige zoen op zijn wang en draai me grijnzend om. Snel zoek ik de uitgang van het appartement. Al gauw bereik ik de woonkamer. Ik wandel richting de deur en wil de hoek omslaan.

'Fuck! Shit! Ik schrok me dood!' roept Logan. Ik kijk hem blozend aan. 'Sorry ik had je niet gezien. Euhm, fijne dag nog.' mompel ik.

'Charlie, wacht. Ben je blijven slapen?' vraagt hij grijnzend, alsof hij een wereldwonder heeft ontdekt. Ik zucht.

'Nee. Dat lijkt alleen maar zo.' Mijn stem druipt van het sarcasme. 

Hij lacht en gaat gewoon verder met me te gêneren. 'Ik heb jullie niet gehoord. Was het zo saai?' vraagt hij. Hij gaat uitdagend tegen de muur leunen.

'Logan! We hebben geen seks gehad.' zucht ik en ik open de deur.

Hij lacht luid. 'Ik zie je nog neem ik aan?' 

Ik haal mijn schouders op en wandel richting mijn kamer.

°°°

Nadat ik ben omgekleed, ik zie er redelijk volwassen uit, al zeg ik het zelf, wandel ik richting het ontbijt waar ik heb afgesproken met meneer Wouters. 

Zodra mijn bord vol ligt met yoghurt, broodjes en iets teveel zoetigheid wandel ik op hem af.

'Goedemorgen meneer!' begroet ik hem vrolijk. Hij kijkt me verbaasd aan.

'Zo goedgezind heb ik je nog nooit gezien 's ochtends.' zegt hij.

'Londen doet wat met me.' grijns ik en ik neem over hem plaats. Terwijl we eten overlopen we de dag.

'Jij zult lezingen en workshops krijgen van verschillende belangrijke mensen. Als je problemen hebt kan je me altijd zoeken want ik geef ook lezingen vandaag.' legt meneer Wouters uit. Ik knik enthousiast.

'Zullen we?' vraag ik enthousiast. Hij knikt en we stappen in een auto die Jim voor ons geregeld had. 

Na een kwartier stappen we uit voor een groot gebouw. Rechts is een groot grasveld met vele bankjes en bomen. Hier en daar zitten studenten te schrijven of op hun laptop te werken. We lopen langs een pad naar de ingang. De hal van het gebouw is volledig van glas. De open trappenhal geeft een ruime indruk aan het gebouw.

Meneer Wouters zegt onze namen aan de balie. De vrouw wijst mij verder naar de eerste verdieping en meneer Wouters naar de gang links van ons.

'Ik zie je rond twee uur! Geniet van je dag, Charlie!' zegt hij opgewekt. Ik zeg hem gedag en wandel naar het juiste lokaal. Wanneer ik er ben merk ik dat het een grote zaal is. Snel wandel ik naar binnen. Ik neem plaats op een bank vanachter en neem papier, pennen en mijn laptop. Het lokaal stroomt stilaan vol met leeftijdsgenoten. Al gauw onderscheid ik verschillende nationaliteiten.

'Is deze plek vrij?'

Ik kijk op naar de stem. Een jongen kijkt me vragend aan. Snel knik ik en hij neemt plaats.