Zordur yalnızlık, hele ki kalabalığı tattıysan
Önce üzülür ağlarsın ,tüm herkesin gidişlerine
Sonra çözüm arar bulamaz ,dönersin kendine
Canın acır yanar için ,parçalanır tüm umutların
Ağlarsın, yine ağlarsın
Düşünürsün sonra
Suçlusu ben miyim diye
Ağlarsın sonra ,yine ağlarsın
Sessizce dinlersin gözyaşlarını
Çare bulamazsın akanlarına
Kızarsın kendine fazlasıyla
Haykırırsın dünyaya
Ama ağlarsın ,yine ağlarsın
Derdine derman arar ,bulamazsın
Üzülür kaçamazsın
Ve
Ağlarsın,
Yine ağlarsın
