Arkadaşlarımla beraber arabadayken heyecandan neredeyse ölecektik. Aylardır beklediğimiz o gün işte bugündü. Sonunda tesislere gidiyorduk ve sonunda hayatımı şekillendiren ve süsleyen erkeği görebilecektim. Yani aslında umarım görebilecektim çünkü bildiğim kadarıyla kendisi pek durmuyordu hatta genel olarak tesadüfen duruyordu ve umarım bugün benim için dururdu.
Tesislerin önüne geldiğimizde bizim gibi bekleyen iki abi daha vardı. Hatta bir tanesini internetten tanıyordum baya fenomendi.
Antrenman çıkışlarına denk geldiğimiz için çoğunu çok fazla bekleyecektik. Aslında benim buraya gelme amacım elimde tuttuğum formadan da anlaşılacağı gibi Necip Uysal'dı. Onu çok fazla seviyordum. Son zamanlarda çok daha fazla koklamak istemiştim kokusunu ve bedenini yanımda hissetmek istemiştim. Denildiği ya da sanıldığı gibi bir fangirl değilim yani öyle ergence bağırıp aynı zamanda yanındaki tüm kızlardan kıskanacak ve herkesten soyutlamaya çalışacak...
Ben sadece onu seviyordum,içten ve saf bir duygu ile... Ve en büyük isteğim bunu ona bir gün hissettirebilmekti. Bugün okulu ekip onun için buraya gelmiştim ve arkadaşlarımın hepsi ikimizin kavuşmasını bekliyor gibi bana sürekli "Necip ne zaman çıkacak?" tarzında sorular soruyorlardı fakat bilmiyordum. Onu göreceğim için bu kadar heyecanlanacağımı da tahmin edemiyordum doğrusu yani nasıl olacağını da kestiremiyordum doğal olarak.
Necip'in arabasını bildiğimden dolayı elimdeki formayı onun arabasına doğru tutacaktım böylelikle kendi formasını görecekti ve duracaktı yani planım buydu. Hava kararmaya başladığında daha çoğu oyuncu çıkmamıştı ve biz yeni başlayan yağmurun altında onların çıkmasını bekliyorduk.
Hava soğuktu yani kısa kollular ile orada durup üşümemek elde değildi fakat yine de idare etmeye çalışıyorduk. Yağmur yavaş yavaş yağarken ben hala orada hayatımı süsleyen adamı bekliyordum;heyecan ve coşkuyla...
Aslında çok sabırlı bir insan değilim yani beklemeyi hiç sevmem hele akşam yağmurda otoban kenarında asla.
Beklemekten sıkılıp telefonla oynamaya başladığımda annemin atmış olduğu mesajı gördüm.
Kendisi çok meraklı bir insan olduğu için hemen fotoğraf istemişti benden fakat ne onu atabilecek vaktim ne şarjım ne de internet paketim vardı ve anneme bunları yazıp gönderdim.
Ben telefonla oyalanırken arkadaşlarımın;
-"Hera!Necip geliyor." demeleriyle telefonumu hemen cebime koymuştum.
Cebime koymamın nedeni akadaşlarımla anlaşma yapmamızdı yani eğer Necip gelirse onlar bizi çekeceklerdi ben de onları istedikleriyle çekeceğim için sorun yoktu.
Ardından hem beni hem de formayı görüp durması için formayı da açıp,uzattım. Çok fazla heyecanlıydım ve ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Herkes onu orada beklerken ben de durması için yalvarıyordum.
Fakat o durmadı.
Çoğu insan onu orada beklerken arabayı sürmeye devam etmişti.
Orada öylece duramazdım ve bir şey yapmalıydım.
Koşmaya başladım,arabanın arkasından durması için yalvararak koşmaya başladım.
-"Necip,lütfen dur."
-"Cidden buraya senin için geldim,seni çok fazla seviyorum."
-"Lütfen dur." dediğimde artık sesim duyulmuyordu ve ben sadece durup ıslanıyordum. Yağmur çok fazlaydı ve o çok hızlıydı.
Ne yapabilirdim peşinden koşmaktan başka bilmiyorum. O öylece gözlerimin önünden hızlıca giderken ben yağmurun altında bizim için ne yapabilirdim bunu da bilmiyorum fakat onu çok fazla seviyordum. Bu yaptığı şeye küsmeyecek,üzülmeyip,onu anlayabilecek kadar çok fazla...
O gittikten sonra pek bir anlamı kalmamıştı tesislere gelmemin fakat bugün durmasa dahi ben onun peşini bırakmayacaktım. Bir gün bir şekilde karşılaşacaktık onunla...
-----
Eve geldiğimde annem üzerimin neden bu kadar çamur ve ıslak olduğunu sorunca bağcığıma takılıp düştüm diyip geçiştirmiştim çünkü eminim ki hiçbir anne kızının kendinden dokuz yaş büyük bir futbolcuya aşık olup onun için ıslanmasını istemezdi.
Üzerimi çıkarıp duş aldıktan sonra Necip'e instagramdan yazmaya karar vermiştim.
Elime telefonu alıp mesajlara girdiğimde ne yazacağımı düşünüyordum. En sonunda bulduğumda yazmaya başladım.
Verdiğim kararın hayatımı etkileyeceğini hiçbir zaman düşünmemiştim.
herasiyahh:Bugün senin arkandan resmen yırtındım durman için.
herasiyahh:Neden durmadın Uysal?
herasiyahh:İnsanların kalplerini kırmayı çok mu seviyorsun yoksa sadece benimkini mi öyle?
herasiyahh:Senin için bir sürü şiir yazmıştım fakat artık hepsini senin için yakacağım.
herasiyahh:Bunların hiçbirini okumayacak olman ben sinirlendiriyor ama merak etme ben seni beklerim Uysal,sen gelene dek.
herasiyahh:Herneyse seni seviyorum..
Merhabaaaa ben geldim. Necip Uysal fanfiction ile karşınızdayım. 2.bölümden sonra daha çok texting tarzı olacak haberiniz olsun. Yorum belirtirseniz sevinirimm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
instagram//necip uysal
Fanfic-"Kimin formasını alacaktın?" dediğinde onunkini istediğimi nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum ve bir anda ağzımdan çıkıverdi. -"S-seninkini."
