Dawno, dawno temu....
Za górami...za lasami... za przepaściami i innymi zjawiskami. Żyła dziewczyna... miała oczy koloru fioletu. Jej usta jaśminowe, a skóra odcień śnieżycy miała. Smak życia poznać chciała. Ale magiczne istoty więziły ją.
-Jak smakuje życie?- pytała siebie. Nie wiedząc o co się prosi! Demony, anioły, wiedźmy uwięziły ją, wmawiając ,że świat to najczystsze zło. Wszyscy służyli jej.
-Ale czy prawda to?- Pytała się ciemności- jedynej przyjaciółki. Jej niewinność ogromna jest ,czy da radę przeżyć tam?
Za górami ,za lasami, za rzekami i innymi zjawiskami. Żyła księżniczka. Kolor oczu-czysty błękit. Włosy blond ,a cera bez. Patrzyła na nocne niebo i pytała też.
-Jaki smak życie w świecie magi ma?-pytała siebie.
-Poznać ten smak chcę!- błagała nie wiedząc o co prosi!
Zaczarowana chcę być! Demony, Anioły niech kłaniają się! A wiedźmy służą mi. Ach.. jej pycha ogromna jest ,czy da radę przeżyć tam?
Sługa zły, spełnić prośby chce! Lecz przysięga z tym wiąże się! Kropla krwi i obietnica ,że na wieczność tak stanie się! Obie dziewczyny spojrzały w niebo i wypowiedziały słowa te jako obietnice swą.
-Inny smak życia poznać chcę!-krople krwi spłynęły.
Zamiana nastąpiła, obie mają to co pragnęły! Właśnie.. pragnęły.
Dziewczyna oczu fiolet i włosy czerń jako księżniczka władała. Miła, dobra sumienna. Jej władza piękna, początkowa była. Lecz ludzie źli wiedzą ,że to świat pogardy i żądzy krwi. Szybko ją ujęli przez naiwność jej. Zwykły łyk winna sprowadził śmierć na jej grzech. Niedługo umrze i dobrze o tym wie ,bo pętle wokół szyijej zawiązać każdy chce ,a ostanie słowa wypowiedziane brzmią nutą śmiechu jej:
-Do przeszłości wrócić chcę!
-Za późno na zmianę jest!- odparł sługa zła.
Blondwłosa dziewczyna, siły ogromne służyły jej, ale pycha sprowadziła na duszę jej grzech. Przeklinała każdego ,a że to świat dobra jest, postanowili zabić duszę jej! Bo śmiertelnik przekroczyć bramy nie może do czarów krainy tej. Śmierć szybka lecz i bolesna zakończyła żywot jej ,a ostanie słowa wypowiedziane brzmią nutą śmiechu jej.
-Do przeszłości wrócić chcę!
-Za późno na zmianę jest!- odparł sługa zła.
Ale sługa za swój grzech odpokutować chce. Zło choć złe, umie odważyć się. Demony, anioły, ludzie też, zabić go każdy chce. Więc co zrobić ma? Podda się, w niewidzialnej pętli zawisnąć chce.
Każdy umarł w opowieści tej ,lecz nosi ona morał ten:
„ Doceń to co masz ,bo pragnienie twe, złudne może okazać się".
YOU ARE READING
Złudne Pragnienie
FantasyCzy nasze pragnienie zawsze są dla nas dobre? Czy to o co prosimy może być dla nas klęską?Ta krótka, lekko rymowana bajka uświadamia ,że nie zawsze nasze marzenia będą równały się z naszym szczęściem.