Suicide Game |✔ {Υπό Διόρθωση}

Κεφάλαιο 6ο

Το κεφάλι μου είναι έτοιμο να σπάσει. Ακόμη δε μπορώ να πιστέψω αυτά που άκουσα από το στόμα της. Πώς είναι δυνατόν να απάτησε τον Rick; Δεν μπορεί να είναι αυτή η φίλη που έχω δίπλα μου τόσα χρόνια.

Πόσο άσχημο μπορεί να ακουστεί, κι όμως εύκολα να ειπωθεί. Και το χειρότερο; Τον απατούσε με τον Stephan. Απατούσε τον Rick με τον Stephan. Το αγόρι που κοιμήθηκε μαζί μου το βράδυ που έχασε το πατέρα του. Το αγόρι που με φίλησε το ίδιο βράδυ με τόση τρυφερότητα και το επόμενο πρωί δεν μπορούσε να μου δώσει σαφή απάντηση στο πώς έβλεπε αυτό το φιλί. Το αγόρι που ενώ συνέβησαν όλα αυτά, βρισκόταν ήδη σε σχέση με τη φίλη μου. Πώς μπόρεσε και μου το έκανε αυτό; Σε εμένα, που υποτίθεται πως με λάτρευε. Ήμουν το κοριτσάκι του. Πώς μπόρεσε να μου φερθεί έτσι; Γιατί διαλύει τις αναμνήσεις μας τόσο γρήγορα; Γιατί μέρα με τη μέρα με κάνει να θλίβομαι;

Πλέον ναι, είμαι θυμωμένη. Είμαι στα αλήθεια και θυμωμένη μαζί του. Έσφιγγα με δύναμη τις γροθιές μου για να μη χρειαστεί να ξεσπάσω και ταράξω την Crystal. Ωστόσο, είμαι αρκετά οργισμένη και μαζί της. Πώς μπόρεσε να κάνει κάτι τέτοιο στον Rick;

Ποιος νοιάζεται; Πρόβλημά της και δικό του. Δικές τους οι ζωές, δικές τους οι επιλογές και οι πράξεις. Εγώ έχω πάρει το μάθημά μου εξάλλου. Και δεν θα ξαναπέσω θύμα του. Κουράστηκα πια να ασχολούμαι και να στενοχωριέμαι για όλα όσα χάθηκαν. Τέρμα πια αυτή η Anthonette. Από αύριο θα ξυπνήσει μια διαφορετική Ant, δίχως έγνοιες για πράγματα που δεν αξίζουν την σημασία της.

Παρόλα αυτά δεν θα κρατήσω κακία στη φίλη μου. Με τον καιρό θα το ξεπεράσω. Το μόνο που δε θα της συγχωρήσω, είναι αυτό που έκανε στον Rick. Για το φιλί με τον Stephan; Θύμωσα, αλλά όχι μαζί της. Ούτε εκείνη το ήξερε. Και ούτε θα το μάθει. Δεν υπάρχει λόγος. Και δε θα ανακατευτώ. Αρκετά.

Αποφάσισα να επιστρέψω σπίτι μου, μιας και έχει ήδη μεσημεριάσει και ήξερα πως η μαμά μου θα είχε ήδη ανησυχήσει. Πρέπει να σταματήσω να την ανησυχώ κι εκείνη. Δεν μου φταίει σε τίποτα.

+

Λίγες μέρες μετά και αφού είχα αποφασίσει πως θα σταματήσω να σκέφτομαι τον Stephan, αποφάσισα να βγω για ψώνια με τη μαμά μου και την Crystal.

Έτσι, ντύθηκα φορώντας μια κόκκινη, μεσαίου μήκους φούστα με λουλούδια και μια άσπρη μπλούζα. Προσέθεσα στο σύνολό μου χρυσούς μακριούς κρίκους και στο πρόσωπό μου έβαλα λίγη μάσκαρα για να τονίσω τις βλεφαρίδες μου. Φόρεσα τα άσπρα σταράκια μου και ένα μαύρο μπουφάν και έφυγα από το σπίτι με τη μαμά μου με προορισμό την κεντρική πλατεία της πόλης, όπου θα μας περίμενε η Crystal. Το χαμόγελο της μαμάς μου ήταν εμφανές, αφού έβλεπε πρώτη φορά την κόρη της να φοράει τέτοια ρούχα για να βγει μια βόλτα. Συνήθως ντύνομαι με φαρδιά ρούχα, με φόρμες, κολάν και μακριές μπλούζες και ποτέ δεν βάφομαι, εκτός αν πάμε σε κάποιο γάμο ή βάφτιση. Για σχολικά πάρτι και βραδινές εξόδους ούτε λόγος προφανώς, οπότε πιστεύω ακόμη και η Crystal θα ξαφνιαστεί όταν με δει.