"han ...han... han..."
"အားးးး! "
ဟူးးးအိမ္မက္ မက္ျပန္ျပီအိပ္ယာေဘးကနာရီယူျကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္၂နာရီ ဆက္အိပ္မရမယ့္တူတူျကယ္ေတြျကည့္တာဘဲေကာင္းမယ္
ေခ်ြးေတြထြက္ေနတဲ့မ်က္နွာကိုတစ္ရွုးနဲ့သုတ္လိုက္ျပီးအိမ္အျပင္ဖက္ထြက္ထိုင္လိုက္တယ္
အသက္၁၆နွစ္ကစျပီးအခုထိလျပည့္ေနတိုင္း ဒီအိမ္မက္ကိုမက္တယ္ အိမ္မက္ထဲမွာ သူ့ကိုလူတစ္ေယာက္ေခါ္ေနတက္တယ္ han ဆိုျပီးေတာ့ေပါ့ ျပီးေတာ့လန့္နိုးလာတယ္နာရီျကည့္လိုက္ရင္မနက္၂နာရီ ဒါဟာပံုမွန္ဘဲ ျပန္အိပ္လို့မရေတာ့ရင္ ေရးေရးေလးဘဲရွိေတာ့တဲ့ျကယ္ေလးေတြကိုထိုင္ျကည့္ေနရတာျကိုက္တယ္ အိမ္မက္ကိုျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္သူ့ကိုhanလို့လူတစ္ေယာက္ေခါ္ေနတယ္ ဒါဘဲမွတ္မိတယ္ ဒါေပမယ့္နိုးလာတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ ရင္ထဲလွုိက္လွုိက္ျပီးေမာက်န္ေနခဲ့တယ္အခုအသက္က၁၈နွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ မိဘေတြကေတာ့ငယ္ငယ္ကတည္းကေရွ့ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆံုးသြားခဲ့တယ္ ေက်ာင္းတက္ရင္းအလုပ္လုပ္ျပီးဘဝကိုေရွ့ဆက္ေနရတယ္
"Luhan "
"ေအာ္Chen"
"ဒီေန့ငါတို့အတန္းကိုmathsဆရာအသစ္ေရာက္လာမယ္တဲ့"
"အဲ့ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
"ဟာLuhanရာေျပာရမယ့္လူေတာင္နင့္သြားတယ္ "
အားမလိုအားမရမ်က္နွာနဲ့ေျပာလာတယ္
"အဲ့ဆိုလဲမေျပာနဲ့ေတာ့ေပါ့"(အဲ့လိုဘဲစကားေျပာမတက္ဘူး ဒါေျကာင့္ရွားရွားပါးပါးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဘဲရွိတယ္ သူနဲ့လဲအျမဲသတ္ေနရတာပါဘဲ)
"ေျပာခ်င္လို့ပါဆို"
"ေအးေျပာဟာငါနားေထာင္ေပးမယ္"
အဲ့လိုေျပာလိုက္မွဘဲchenမ်က္နွာေလးျပန္ဝင္းလာျပီး
"heex ဆရာကေခ်ာတယ္ အသင္ျပလဲေကာင္းတယ္အရင္သူသင္ေနတဲ့ေက်ာင္းမွသူ့ကိုမသိတဲ့လူမရွိဘူးတဲ့ "
"ဘယ္ကသိလာတာလဲ"
"ေကာင္မေလးေတြပါးစပ္ဖ်ားမွာအဲ့အေျကာင္းေတြဘဲ မျကားခ်င္မွအဆံုး"
"အဲ့ေတာ့ေျပာခ်င္တာက"
"အဲ့ေျကာင့္နင့္ကိုစကားလာေျပာမယ့္လူမရွိတာ ဟြန့္!"
စိတ္ပ်က္တယ္ဆိုတဲ့ဒီဇိုင္းနဲ့ေျပာျပီးLuhanေဘးကသူ့ခံုမွာျပန္သြားထိုင္ေနတယ္
YOU ARE READING
mine
Fanfictionအဟမ္း! ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း လိပ္ပိစိအတြက္ dramaေတာ့မထည့္ထားဘူး(reportထုခံရမွာစိုးလို့LOL) cover photo by @vesper-614
