Küçüçük bi kız çoçuğu

1.

Biri varmiş biri yokmuş, bir fakir aile varmış.Bu ailenin Asya isminde küçüçük bi kızı varmış.
Kız çoçuğu çok mutluydu,onun mutlu olması ailesinide mutlu ederdi.Ama o çoçuğun öyle olmasının nedeni vardı.
Bi gün çoçuk arkadaşlarıyla ormana giderler.Ve orda hayatla mücadilesi başlar.
Asyanın en iyi arkadaşı Tunay.Asya ve Tunay en iyi arkadaşlardır.Onlar hiç bi zaman bir birilerini yalniz bırakmamışlar.Asya ve Tunay ormanda bir mağaraya rast geliyorlar.O mağaraya baka baka dururlar ve içinde ne olduğunu merak ederler.Ve içeriye girerler.Bu zaman arkadaşı kayıp olur ve Asya yalnız kalır.Hemen ağlamaya başlar.Bu zaman bi çoçuk geliyo ona yaklaşıyor
Çocuk:abla neden ağlıyorsun Asya
arkadaşımı kayb etdim onun için ağlıyorum.Çoçuk ona söyler sen onu kayb etmedin o seni kayb etdi.Asya göz yaşlarıni silmeye başlar ve bunun ne demek olduğunu söyler.Çoçukda bu ormandanki mağara yalnız iyi insanların mağarasıdı.Asya baka baka durur ama neden mağara arkadaşımı benimle gelmesine izin vermedi.Çoçuk söyler çünki o iyi insan deyil onun için.
Asya söyler ama bende iyi insan değilim dedi .
Coçuk söyledi sen çok iyi insansın iyi olmasaydin kendine ben iyi insan değilim söylemezdin anladınmı beni.Asya sustu kaldi hiç bi şey söylemedi ve arkadışımı ne zaman göre bilcem deye sordu.
Çoçuk:Ne zaman mağarada işin biticek o zaman.
Asya:Ne demek işim bitince ben ne yapmalıyım??
Çoçuk:Burda bi amca var ona bakmalısın
Asya: ama ben ne anlarım hastaya bakmakdan
Çoçuk: Anlarsın ablam gel bi sen ben seni götürücem
Asya:tamam ama akşama kadar eve dönmem lazım benim
Çoçuk:Tamam abla sen yeterki o amcaya bak ben seni götürürum eve
Asya:Amcanı görünce şaşırır.