A/N: habang may naiisip pa.. wahahaha.. pambawi.. ^_^ sana magustuhan ninyo.. salamat po.. a short story ulit.. wala akong maisip.. ahaha.. ^_^
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Go, Chance." sigaw ko habang pinanunuod ang basketball play ng mga college students.. Si Chance.. Chancellor Ace Agustin.. Ang star player ng school namin.. Graduating sa kursong accounting.. Intrams ng college ngayon.. Kalaban ng deparment namin ang engineering department..
Ako nga pala si Audrey.. Audrilynne Sebastian.. Third year accounting student.. Si Chance.. Yung sinigawan ko? Siya lang naman ang kaisa-isang lalaking minamahal ko.. ^_^ Pero hindi naman ako mahal.. :(
" Waaaaaaaaaaahhhhhhh. Ang gwapo mo talaga, Chance. " sigaw ko pa rin.. Napatingin tuloy lahat ng tao sa pagsigaw ko.. Paano ba naman kasi.. Kung kelan tahimik ang mga tao at naghihitay kung maii-shhot ba ni Chance yung bola sa ring.. Saka naman ako sumigaw.. Agaw-eksena tuloy ako.. Pero, deadma lang.. Kay Papa Chance lang ang atensyon ko.. Ahahahaha..
Pati si Chance na hawak ang bola at handa na sanang i-shoot.. Napatingin din sa akin.. Waaaaaahh.. Tinitingnan niya ako.. Pwede na siguro akong himatayin.. Ay, hindi pa pala.. Panunuorin ko pa kung sino mananalo.. Pero i'm sure naman, department namin yun..
Nginitian ko lang si Chance.. And.. Waaaaaaaaaaaaaaahhhh.. He smiled back at me.. He really did.. Then he threw the ball.. And.. Vola.. Shoot.. Three points.. And they win.. Sigawan ang mga tao.. Chance's team, won..
"Aaaaaaaaaaaaaahhhh. The best ka talaga, Chance." sali ko sa sigawan ng mga tao.. Nagtatalaon pa ako sa tuwa..
Kinuha na nila yung trophie nila.. Tapos hinawakan ni Chance ang mic.. At nagsalita siya.. "Thank you sa lahat. At higit sa lahat. Sa number 1 fan ko." nakatingin siya sa akin habang nagsasalita.. "I love you, Miss Audrilynne Sebastian." sabi niya na ikinalaki ng mga mata ko..
Hindi ko alam kung bakit ang naging reaksyon ko ay takbuhin siya sa gitna ng court at.. "Talaga? Mahal mo ako?" tanong ko ng makalapit ako sa kanya.. Nakalimutan kong hawak pa nga pala niya yung mic kaya rinig ng lahat ng magtanong ko..
Ngumiti lang siya.. Sabay kabig sa ulo ko at itinapak sa dibdib niya.. Waaaaaaaahhhh.. Kahit pawisan ang bango niya ha.. At saka, rinig na rinig ko ang tibok ng puso niya..
"Naririnig mo ba?" tanong niya..
"Huh?" sabi ko at iniangat ko ang aking ulo.. Nakakunot noo ako ng humarap sa kanya..
"Kung naririnig mo ang tibok ng puso ko." tanong niyang muli na nakangiti..
"O-oo." sabi ko..
"Anong narinig mo?" tanong niya.. Anong narinig ko? Tibok nga nga puso niya.. Para naman timang 'to oh..
"Eh di.." sabi ko.. "Dug dug dug dug dug dug." sabi ko na ikinatawa niya ng malakas.. Bakit siya tumatawa? Eh yun naman talaga narinig ko ih? Bakit? May iba pa bang tunog ang puso kapag tumibok? Kainis lang ha.. Parang pinagtatawanan lana ako ih..
"Ang sabi.." sabi niya at hinawakan ang kamay ko.. "Mahal ko si Audrey. Mahal ko si Audrey." nakangiting sabi niya..
"Weh? Talaga?" di makapaniwalang tanong ko..
"Oo, kaya. Sabi nga sa kanta." sabi niya.. "Kapag tumibok ang puso. Wala ka ng magagawa kundi sundin ito." pakanta niyang sabi.. Napatawa naman ako.. Paano kasi.. With matching action pa.. "Kaya heto, sinusunod ko lang naman ang tibok ng puso ko ih."
Tawanan din ang mag ka-teammates niya na nanunod sa confession niya.. "Kakantahin ko pa ng buo para sa'yo." sabi niya.. "Sharam sharam shararam..Sharam sharam shararam.. Sharam sharam shararam.. Aaaahhhhhhhh.. Heto na naman naririnig.. Kumakaba-kaba itong dibdib.. Lagi nalang sinasabi.. Pwede na bang makatabi? Kahit sandali lang sige na.. Sana pagbigyan pwede ba? Muhkang tinamaan yata ako.. Kapag tumibok ang puso.. Wala ka nang magagawa kundi sundin ito.. Kapag tumibok ang puso.. Lagot ka na.. Siguradong huli ka.."
Tawa lang ako ng tawa.. Kinanta nga niya.. May kasama pa talaga pagsaway.. Grabe! Ihit na ako kakatawa.. Sakit na ng tiyan ko.. Ang cute niya kasing tingnan..
"Tawanan daw ba ako? Kinakabahan nga ako rito. Dahil sa ginagawang kong pag-amin sa'yo.. Nagmumukha na nga akong tanga ih. Tawa ka pa." tila nagtatampo namang sabi niya..
"Ang cute mo kasi tingnan." sabi ko.. Pero natatawa pa rin ako..
"Wag na nga lang." sabi niya.. Akmang aalis na..
Bigla kong kinuha yung mic na kanina pa niya hawak.. At.. "Sharam sharam shararam..Sharam sharam shararam.. Sharam sharam shararam.. Aaaahhhhhhhh.. Heto na naman naririnig.. Kumakaba-kaba itong dibdib.. Lagi nalang sinasabi.. Pwede na bang makatabi? Kahit sandali lang sige na.. Sana pagbigyan pwede ba? Muhkang tinamaan yata ako.. Kapag tumibok ang puso.. Wala ka nang magagawa kundi sundin ito.. Kapag tumibok ang puso.. Lagot ka na.. Siguradong huli ka.." ako naman ang kumanta.. "Mahal din kita." sabi ko sa pagitan ng aking pagkanta..
Nakita ko ang unti-unting pagsilay ng ngiti sa kanyang mga labi.. Lumapit siya sa akin.. At sabay kaming kumanta sa iisang mic..
*end*
A/N: wahahaha.. waley ulit.. sabi senyo.. wala ako maisip ih.. kakaloka na.. salamat pa rin po.. ahaha.. pasensiya na po.. ^_^ short, short ulit.. ahaha.. salamat po.. ^_^
