Yirmiüçüncü Bölüm

6.2K 527 272
                                    

Multi Medya | Min Yoongi

#bangtansonyeondanFakelove

20.05.2018 🍒

▪▪▪

Min Yoongi Bakış Açısından:

Kafamı elime yaslayarak, bakışlarımı onun uyuyan bedeninde gezdirdim.

Son konuşmamızdan sonra defalarca kez gitmem için birçok saçma sapan cümleler kurup küfür etmişti.

Evet bunu yapmıştı. Hatta baya baya sövmüştü de diyebiliriz.

Ben ise hiçbirşey demeden onu sadece izlemiştim ki zaten bir süreden sonra pes edip uyumuştu. Çaktırmamaya çalışsa da uykuda bile ağrı sızılarını belli ederek yüzünü buruşturuyordu.

O her yüzünü buruşturduğunda her acı çektiğinde dişlerimi ve yumruklarımı daha çok sıkıyordum.

Hangi şerefsiz bunu yaptıysa bulacaktım. Bulup bu yaptıklarının on katını ona işleyecektim. Bu yüzden ya söyleyecek, ya söyleyecekti. Ha söylemiyor mu? Yine de bulurdum.

Ben Min Yoongiydim.

Benim öğrenemeyeceğim hiçbir bok yoktu.

Hele ki bu okulda olduysa.

Hala kitli olan kapının tıktıklanmasıyla, kaşlarımı çatarak ayağa kalktım.

"Yoongi bey kapıyı açar mısınız? Eko hanımın ilaçlarını vermem gerkiyor" sanırım bu hemşireydi.

Uyanmamasına dikkat ederek kilitli kapıyı açtım. Karşımdaki erkek hemşire elinde saçma sapan aletlerle içeri girerek eko'ya doğru yaklaştı.

Ardından elindeki bir iğneyi serumunun içine doğru verdi. "Bu onun acısını ve ağrılarını hafifletip, aralıksız rahat uyumasını sağlar." bir nevi uyku ilacı yani.

Gözlerimi devirerek ona doğru adımladım. Elindeki pansuman malzemerlini yatağın yanına koyarak, hastane elbisesinin birkaç düğmesini açıp yaranın olduğu yere açacakken durup bana döndü.

"Pansuman yapmam gerekiyor. Lütfen odadan çıkın yoongi bey."

Ne yani bu şimdi eko'ya çıplak görecek, dokunacak ve üstüne üstlük birde ben odadan çıkıp ikisini yalnız bırakacağım öyle mi? Hemde eko savunmasız bir haldeyken.

Siktir ordan.

Elimi sertçe ensesine götürerek sertçe tutup odanın çıkışına doğru sürükledim.

Hayır bunu derken, gerçekten yapacağıma inanıyor muydu?

Kapıdan dışarı sertçe itikledim. "Gereksiz fazlalıklara gerek yok. Ne yapılması gerekiyorsa ben yaparım!" ardından ise kapıyı sertçe örterek tekrardan kilitledim.

Sikeyim sürekli etrafında erkek olmasından rahatsız oluyordum.

Sinirle boynumu çıtlatarak, onun büyük yatakta kaybolan bedenine doğru ilerledim.

Yavaşa yatağın kenarına oturarak, az önce ki sikik hemşirenin açtığı eliseyi yavaşça kaldırdım.

Yutkunarak gözlerimi birkaç saniye vücudunda gezdirdim.

Tanrım!

Gözlerimi hızlıca bedeninden çekerek, elbiseyi yaralarının olduğu kısım açık kalacak şekilde kapadım.

Ona zarar verecek her şeyi yapmış olabilirim ama o böyleyken ondan faydalanamazdım. Pislik ve iğrenç bir insan olsamda şerefsiz değildim. Hele ki ona karşı asla ama asla bunu yapmazdım.

ᴀʟᴛıɴ ᴠᴜʀᴜş || ᴍʏɢHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin