6-Akşam Görüşürüz

402 37 35
                                    

Halsey&Avicii: Mine

Ertesi sabah uyandığımda cidden çok korkmuştum. Gözlerim kapalı yataktan kalkmaya çalışmıyor, kulağım uğuldamıyordu. Uykumu almıştım? Sadece dört saat uyusamda bu benim için yeterdi sanırım. Annem erkenden çıktığı ve kahvaltı hazırlayamadığını bildiğim için dolaptan mısır gevreği alıp yemeye başladım. Bir elimde kase diğerinde süt şişesi.

Süt içmeyi severdim.

Sütü her şeyde severdim.

Sütün her şeyini severdim.

Tam yukarı çıkacaktım ki kapı çaldı. Bir  dakika.. sabahın köründe evimizin kapısı çaldı. Sadece ben ve ailemin içeri girdiği kapı. Annem olsa anahtarı her zaman yanındadır. Babam zaten uyuyor. Elimdekileri mutfak tezgahına bırakıp kapıya gittim.

"Kapıyı açmayacağını düşünmeye başlamıştım."

Beni ittirip hızla içeri girdiğinde gözlerimi devirdim.

"Evimde ne işin var Changbin?"

Doğruca neresi olduğunu bilmese bile mutfağa gidip kendine bir bardak su doldurdu.

"Seni almaya geldim."

Kalçamı tezgaha dayayıp ona baktım. Mısır gevreğimi alıp kendisi yemeye başladığında gözlerimi tekrar devirdim.

"Neden sabahın köründe beni almaya geldin?"

Kaseyi  kenara koyup önüme geldi.

"Çünkü beraber kahvaltı edeceğiz."

"Aa.." dedim hatırlamış gibi.

"Bana söylemediğin için bilmiyorum Changbin ve emrivakilerden hiç hoşlanmam."

Kalçasını benim gibi tezgaha dayadı.

"Bak şimdi öğrendin hadi hazırlan da okula geç kalmayalım."

"Gelmek istediğimi nereden çıkarttın?"

Omuz silkip geçen ay annemin babama zorla aldırdığı koltuğa oturdu.

"Sanırım on dakikada hazırlanabilirsin?"

Gözlerimi devirip yukarı çıkarken sırıttığını biliyordum. Sinirimi bozuyordu. Ondan hoşlanmıyordum. Ondan kesinlikle hoşlanmıyordum.



Okulun yakınlarında küçük bir restorona gelmiştik. Burayı biliyordum, arada sırada buradan yemek söylüyorduk. Masanın birisine geçip sipariş verdik. Çok geçmedende yemekler geldi.

"Ee.."

Kafamı kaldırdığımda çevreye bakındığını gördüm.

"Ailenden bahset, hiç konuşmuyorsun."

"Çünkü yemek yiyorum?"

Gözlerini devirsede yüzüme bakmaya devam etti.

"Ne bilmek istiyorsun?"

"Kardeşin var mı?"

"Hayır ve evet tek çocuğum."

"Annenle baban ne iş yapıyor? Aranız nasıl?"

"Babam dergi editörü, annemde gazeteci. Aramızda bir problemde yok."

"Niye ters cevap veriyorsun?"

"Bugün uykumu alarak uyanmıştım gidip Shakespeare okumak istiyordum ama şu an buradayım."

Söyler söylemez kırıldı mı diye pişman olsamda o sadece sırıtmıştı. Sırtımı geri yasladım.

Little -CHANGLIX-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin