yoongi siyahı severdi.
koyu renkler giyinirdi.
koyu renklerin kendini daha çok yansıttığına inanırdı hep.
yaşadıklarını ve düşüncelerini kıyafetlerine dökmeye çalışırdı.
yırtık pantolon giyerdi bazen.
kalbi de yırtık ve paramparça olduğu için.
birinin onu anlamasını beklerdi.
nasıl bir durumda olduğunu o söylemeden görmesini isterdi.
siyahı ne kadar sevse de gecelerden hoşlanmazdı yoongi.
korkardı gecenin karanlığından.
ağlardı geceleri çünkü.
bitmek bilmeyen sinir krizleri geçirir, saçlarını yolarcasına çekiştirirdi.
dişlerini sıkardı çığlık atmamak için. acısını kimseyle paylaşacak kadar cesur değildi.
paylaşsa da kim dinleyecekti ki zaten?
odasının soğuk duvarlarına bir köşeye kıvrılır, saatlerce ağlardı.
güneşin doğmasını dilerdi.
hoseok'u yeniden görmeyi beklerdi.
