Ve böyle devam etti. Öykü ne kadar yalvarsada olmuyor. Yani artık Burak onu hayatta affetmezdi. Ama artık Öykü'de bıktı. Çünkü o şeyleri o yapmamıştı. Artık Öykü ne yalvarıyo nede çabalıyodu. Artık evde Öykü diye bir kız yok gibiydi. Öykü düşündü taşındı ve gitmeye karar verdi. Bunu Selenay'a söylemeye karar verdi. Sonra Selenay ile Öykü konuşuyordu işte Öykü ben idicem filan diyordu. Tam bunları konuşurken Burak duyor ve çok üzülüyo. Selenay da üzülmüş numarası yapıyo. Artık anlamaştı Burak'ta ama iş işten geçmişti. Çünkü artık Öykü gidiyodu. Onun gitmesi için 2 gün vardı. Burak bu fırsatı iyi değerlendirmeye çalışıyordu. Artık sıra Öykü'deydi ne dinliyo nede duyuyodu aynı Burak gibi yapıyodu. Burak sonunda bağararak SENİ SEVİYORUM dedi. Ama Öykü ona dönerek bende SENİ SEVİYORDUM dedi ve gitti. Bu laf Burağa çok koymuştu. Burak koşa koşa onun peşinden gitti ve dediki hiç bir yere gitmeni istemiyorum ben sensiz yaşayamam dedi. Öykü'de düne kadar yaşadın şimdide yaşarsın dedi ve odasının kapısını kapadı. Ve böylece bir gün geçti. Ve yarın oldu. Öykü bavulunu hazırlmamış kahvaltısını ediyordu. Daha da Burak uyuyordu. Tam Öykü gidicektiki Burak dur dedi ve gitme nolur dedi. Öykü'de artık sen bende varlığın tın yokluğun fifi varlığım olay yokluğum koyar dedi ve arabaya bindi.
