Long Lost Mafia Girls

(L) Chapter Twelve

Whitney Pearl

Maaga akong nagising dahil balak kong kausapin si Kuya. Yari ako omyyygahhdd! Ang alam ko ay alam naman niyang gangster kami yata? Omg hindi ko sure! Basta ang alam ko duda si kuya kasi matalik ding magkakaibigan ang mga kapatid namin. Si Kuya Brix ay close naming magkakaibigan kaya kilala niya sila Brynn.

Ang hindi ko lang alam kung alam ba niyang kami ang nawawalang Mafia Queens. Isa din kasi siyang gangster at may sariling gang. Kasama niya don ay ang mga ate at kuya nila Brynn. Brynn has a one older brother sa pagkakaalam ko ito ay nag bakasyon muna sa London. Kaleah has one older sister na nag bakasyon din sa ibang bansa. And last Addy has one older sister too. Lahat naman sila ay nagbakasyon sa iba't ibang bansa. Nauna lang atang umuwi si Kuya Brix sa kanila.

Hindi pa alam nila Brynn na nakauwi na'to. Paniguradong matutuwa sila pag nalaman nila nakauwi na si Kuya. Phantom Spades iyan ang tawag sa gang nila kuya kundi dahil sa hirap silang makitang kumilos pag nasa labanan dahil sa sobrang bilis ng mga galaw nito. Kaya nga hanga ako sa kanila, but unluckily them. Once na namin silang nakalaban kaso natalo namin sila. Si Kuya Bryan ang Leader nila, Which is brother ni Brynn.

Pababa nako sa hagdan ng maamoy ko ang niluluto sa kusina. And if im not mistaken si kuya ay nagluluto ng breakfast. Ako lang lagi ang nandidito sa mansyon dahil palaging wala si mom and dad. They are both busy when it comes to business. They dont have enough time to look for me and my brother. That is why I became like this.

Dumeretso nako sa kusina ng maamoy ko ang niluluto niyang fried rice. Nakita kong nakatalikod siya habang nagluluto kaya binack hug ko ito. Hihihi~ Walang malisya to noh. Siya lang kasi ang ma sasabi kong laging andyan para sakin. Sa tuwing nangungulila ako sa pagmamahal at atensyon ng magulang namin. "I miss you Kuya." sabi ko habang yakap ko siya. Napahinto naman siya sa pagluluto ng maramdamang nakayakap ako sa likod niya. Tinanggal naman agad ito at hindi pinansin ang sinabi ko. Omoo! Baka galit to. Aiisshhh!

"Kumain kana dyan. Luto na'to." cold niyang sabi. Hindi naman siya ganito sakin dati pag nagagalit ah? Whats wrong with him? Hindi niya ko pinansin at umalis nalang siya bigla sa kusina. Pero may pinahabol pa siyang salita bago tuluyang makalabas dito. "Wag mo nakong hintayin kumain. Di ako sasabay sayo." pahabol niya ng di lumilingon sakin. Nagbabadya namang tumulo ang mga luha ko. Pinigilan ko tong wag bumagsak at hinabol si Kuya. Maybe may alam nga sya pero siguro hinihintay niya lang na mag sabi ako? 

"Kuya, Sorryy na oh. Galit ka padin ba?" tanong ko sakanya habang naglalakad siya papa-akyat sa hagdan. Ayaw na ayaw kong nagagalit sakin si kuya kasi siya nalang ang lagi kong nakakasama at nakakabonding tapos magagalit pa siya. Hindi ako sanay na ganito siya sakin. Ang tanga mo kasi Whitney eh! Sana tinext mo man lang or tinawagan sana hindi siya nagtatampo ngayon.

Doble doble ang kasalanan ko sakanya. Kaya ganito siya ngayon. Hindi niya ako pinansin at dumeretso na siya sa kwarto niya. Hindi nalang ako kumain, dahil nawalan nako ng gana. Pumanik nalang din ako at pumasok sa kwarto ko. Bigla namang tumulo ang luhang kanina pa nagbabalak bumagsak. Alam naman niyang mababaw lang ang luha ko! Tapos ganyan pa siya umasta. Kung ganyan siya sakin, Im gonna play fair. Ayokong magpatalo.

Bumaba na lang ako ulit at kumain. Pagdating kong dining table ay nandon siya at kumakain nadin. Hindi ko siya pinasadahan ng tingin at umupo agad sa lamesa. Walang emosyon akong kumakain ngayon. Napansin ko sa peripheral vision ko ang pag silip niya.

Nang matapos akong kumain ay agad ko na itong nilagay sa sink at umalis na. Hindi ko siya pinansin agad akong dumeretso sa sala at binuksan ang tv para manood. Uupo palang sana ako sa sofa ng biglang may nagsalita sa likod ko. "Lets talk." tipid niyang pahayag. Tsk! Papansinin din pala ako eh. Siya din pala ang susuko, aarte pa siya ng ganyan! Psh. Magantihan nga.