//дууссан//☠️Гонжиам сэтгэцийн эмнэлэг☠️

9 түгжигдчихлээ

Би: яагаад энэ хаалга хаагдчих уу (чичэрсэн хоолойгоор)

Жүүн: байзнаарай жин байхгүй байна

Хусог: түрүүн гарсан юм байх даа

Биднийг ярилцаж байх хооронд хаалганы гадна жиний дуу сонсогдов.

Жин: та нар намайг арчаагүй тэнэг аймхаа номны хэнхэг гэж бодсон уу(зэвүүн инээх)

Жин: уучлаарай гэхдээ би та нарын бодож байгаа шиг тийм хүн биш л дээ та-

Би: жин хён та одоо тайвшир энэ хаалгаа онгойлго бид таныг тэгж боддоггүй та бол хамгийн мундаг ах шиг ах найз шиг найз байж чаддаг хүн ш дээ(орилох)

Жин: битгий миний яриаг таслаад бай эсвэл наана чинь бүх насаар чинь тамлана шүү (хаалга цохих) гэнэт инээснээ бид хаана явж байлаа аан тийн та нарыг би гаргахгүй(зэвүүн инээх) би та нарыг энд авчрах гэж ямар их зовсон гээч худлаа номны хэнхэг болж та нарыг өөртөө итгүүлж чадсан би ухаантай биш байна гэж үү би та нарт анхааруулсан буцаж явъя гэж гэхдээ та нар тэгээгүй үнэн эргүү тэр түлхүүр бол402р хаалганы түлхүүр би наад вааранд чин хийсэн юм. Би энэ эмнэлэгт ирэхийн тулд та нарыг ашигласан төдий унах унаа идэх хоол болон жижиг сажиг зүйлээс ахуулаад бүх юм надад тэр болгон олдохгүй байсан юм тэгээд л та нарыг ашигласан хэрэг заза миний ярих юм дуусаа энэнээс илүүг мэдээд хэрэггүй. Би 402 луу явлаа та нар наанаа ялзар гээд цааш явах чимээ сонсогдов. Бид энийг төвөггүйхэн мэдэж байв. Тийм ээ энэ бол хөлийн чимээ. Холдсоор холдсоор бүр сонсогдохоо болив. Бид хэд хэсэг чимээгүй байж байхад жүүн түрүүлж ам нээв.

Жүүн: хусог аа чи эна хаалгыг яаж хаасан юм гээд хаалга руу заав.

Хусог: юун хаалга хэзээ яасийн

Жүүн: бид хэд орж ирээд ариун усанд зүү хийж байхад энэ өрөөний хаалга гэнэт хаагдсан шдээ тэгэхэд

Хусог: би хаагаагүй шд

Жин: тэгээд хэн хаасын та нар хаасан юм уу гээд юнги бид хоёр луу заав. Бид хоёр ч мөрөө хавчилцаад байж байтал хусог хэнгэнэтэл санаа алдав. Бид яасныг асуухад

Хусог: хэдүлээ одоо яаж гарнаа

Юнги: ядаад байх юу байдын хаалгыг онгойлгоод

Би: хаалгыг гаднаас нь түгжчихсэн шд гэхэд

Юнги: зөвхөн гаднаасаа энэ байхад хэзээ л бол хэзээ хаана л бол хаана юуг л бол юуг онгойлгоно гээд хулгайчуудын айл ухахдаа түлхүүрийн оронд хийдэг нэг урт төмөр гаргаад ирэв.

Хусог: чи тэгээд эртхэн хэлэхэд яадаг юм хүн заавал санаа алдуулах хэрэг байсан юм уу

Би: за юнги хёнд ийм юм байсан нь аз гээд бостол тэр гурав ч бас босов. Бид очин хаалгын цоожны нүх рүү өнөөх төмрөө хийгээд хэд эргүүлтэл хаалга онгойчихов. Бид хэд баярлан тэр өрөөнөөс гартал энүүгээр хүн явсан гэх ямар ч ул мөр алга бүр харин ч илүү заваарчихсан байв. Яг л шуурга тавьчихсан юм шиг л байв...