Jimin တစ္ေယာက္ operation အခန္းေရွ့မွာေရွ့သြားလိုက္ေနာက္သြားလိုက္နဲ့ဂနာမျငိမ္ျဖစ္ေနသည္။
" Jimin......"
" omma..... "
အေျပးတစ္ပိုင္းနဲ့ေရာက္လာတဲ့သူ့ omma ကို Jimin ေျပးဖက္လိုက္သည္။
" သား....Tae ေလးေရာ? "
" operation ခန္းထဲမွာရွိတယ္။ ျကာေတာ့ျကာေနျပီ။ "
" Tae ေလး~~ "
Oxygen ပိုက္နဲ့လူနာကုတင္ေပာ္မွာအိပ္လ်က္ထြက္လာတဲ့ Tae ဆီ Tae omma အေျပးသြားလိုက္သည္။
" ေမ့ေဆးေပးထားလို့မနိုးေသးတာပာ။ ေနာက္1 နာရီေလာက္ေနရင္နိုးပာလိမ့္မယ္။ "
Nurse ကေျပာျပီးကုတင္ကိုတြန္းသြားကာ VIP အခန္းထဲမွာထားလိုက္သည္။ ေဆးပုလင္းေတြဘာေတြအကုန္လုပ္၊ ေဆးေပးခဲ့ျပီးထြက္သြားသည္။
" omma...... "
" သားေျပာေလ။ "
" Tae ေလးကို omma ေျပာသင့္ျပီေနာ္။ "
" ဘာကိုလဲ? "
" ေမြးစားသားဆိုတာ။ "
" ဟင့္အင္းမေျပာခ်င္ေသးဘူး။ "
" သူ့ကိုဘယ္အခ်ိန္ထိဖံုးကြယ္ထားမွာလဲ? က်ြန္ေတာ္လည္း omma သားပာေနာ္။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကသူ့ကိုမုန္းလို့ေဘးအိမ္ကျကီးျကီးတို့ဆီမွာပဲေနခဲ့တယ္။ ဒာေပမဲ့သူ့ကိုျကာျကာမမုန္းနိုင္ခဲ့ဘူး။ သူဒီလိုမေကာင္းတာေတြျမင္ေနရတာက်ြန္ေတာ္တို့ေျကာင့္........... "
" park Jimin နင့္ပားစပ္ကိုပိတ္ထားလိုက္ေတာ့။ "
" omma အရမ္းကိုတကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္။ "
" ငာလည္းအခ်ိန္တန္ရင္ေျပာမွာပာ။ ခုမွသူက 15နွစ္ပဲရွိေသးတာ။ "
" ဘယ္အခ်ိန္ထိထပ္ေစာင့္ခ်င္ေနေသးတာလဲ? ခုေျပာလည္းသူနားလည္တတ္တဲ့အရြယ္ေရာက္ေနပာျပီ။ "
" park Jimin နင့္အဲ့အေျကာင္းဆက္ေျပာေနမယ္ဆိုရင္အခန္းထဲကထြက္သြား!!! "
" omma ေနာက္မွေနာင္တမရနဲ့ေနာ္။ "
Jimin သူ့ omma ကိုတစ္ခ်က္ေလးမွလွည့္မျကည့္ဘဲအခန္းထဲကထြက္ခဲ့သည္။ Tae omma လည္းအိမ္သာထဲခဏဝင္သြားျပီးငိုေနေလသည္။ လူနာကုတင္ေပာ္မွာလွဲေနတဲ့ေကာင္ေလးမ်က္လံုးေထာင့္စြန္းကေနလည္းမ်က္ရည္ေလးေတြစီးက်လို့ေနသည္။
