It's Complicated. Larry Stylinson❤

#51 Ik ben veranderd.

(Foto kan je als achtergrond doen.. Bedank me later ;))

Louis Pov.

Harry en de persoon voor de deur blijven maar door praten. Zal ik er naartoe gaan? Nee..
Ik vermijd liever de persoon.
Harry weet dat. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom hij mij niet roept. Ineens gaat de slaapkamer deur open.

'Ik wist wel dat je hier was.'

'Wat doe je hier, Lina.'

'Ik kom met je praten.' Zegt ze als ze mijn kamer inloopt. Harry komt hijgent de kamer binnen gerent.

'Sorry, schat. Ik zei al dat je haar liever niet ziet, maar ik kon haar niet tegen houden.' Zegt hij hijgend.

'Geeft niet.' Antwoord ik als ik op het bed klop als een teken om hun bijden te laten zitten. Lina komt tegenover me zitten en Harry achter mij.
Hij slaat zijn armen om me heen, zodat ik tussen zijn benen zit met mijn rug tegen zijn borst. Hij kriebelt zachtjes door mijn haar.

'Waarom wil je me niet zien?' Vraagt Lina. Ze speelt met haar vingers. Is ze nerveus? Ik ben juist de persoon die normaal zenuwachtig is bij haar in de buurt. Elke keer als ik haar in de ogen aankijk denk ik aan vroeger. De tijd dat ze me heel veel pijn deed.

*Flashback*

'L-Lina stop..'

'Klep dicht, Homo!' Schreeuwt ze. Ze trapt me in mijn buik. Een pijnlijke kreun verlaat mijn mond.

'Alsjeblieft..' Fluister ik. Ik heb amper de kracht om te praten. Ze heeft me een paar minuten geleden de WC-Hokjes in gedrukt en me verrot geslagen. En nu zit ik hier. Te smeken of ze wil stoppen, maar Lina kennende doet ze dat niet zo snel.

Ze geeft me een paar dikke klappen tegen mijn neus, waardoor ik duizelig word. Als ze door gaat met schoppen begin ik alles wazig te zien.

'S-Stop..' Adem ik. Dat is het enige wat ik zei voordat ik flauw viel.

*Einde Flashback*

Als ik niet antwoord vraagt Lina:
'Heeft het te maken met ons verleden?'

Ik kijk haar vragend aan. Weet ze het nog? Is ze het niet vergeten?
Hoe ongemakkelijk is dit..

'Ons verleden?' Vraag ik met nadruk op ons. Harry wrijft zachtjes over mijn rug, wat me rustig maakt. Ik ben best zenuwachtig. Ik bedoel.. Ik zit nu in 1 kamer met mijn pester van vroeger en ze stelt me vragen. Ik was vroeger doods bang voor haar en nu zit ik hier. Op een bed met mijn vriendje en mijn pestkop van vroeger. Wie had het ooit gedacht..
Ze herkent me nog. Ze herinnerd alles. Dat weet ik gewoon. Ik kan het zien in de blik in haar ogen. Ze zijn veranderd om eerlijk te zijn. Ze zijn zachter. Minder haat wordt er weerspiegelt. Ik zie nu een meisje.
Een normaal meisje. Ze had zo een vreemdeling kunnen zijn. Een persoon die je tegenkomt op straat, maar er verder geen aandacht aan geeft. Je bemoeit je niet met zulke mensen. Ze laat ze hun eigen leventje lijden. Dat is precies zo, hoe ik Lina zie op dit moment. Een vreemdeling.
Alleen deze vreemdeling heb ik al eerder ontmoet met een niet zo'n mooie herrinering. En dat blijft maar knagen. Elke keer als ik in haar ogen kijk komen alle herinneringen weer naar boven. Geen èèn daarvan is positief. En dat doet me pijn.

'Harry heeft me verteld dat je me herkende. Je weet wie ik ben, Louis. En ik weet wie jij bent. Al vanaf het begin.'

Ik schrik van haar woorden. Ze wist al die tijd al wie ik was, maar ze deed me geen pijn. Ik ben niet boos op Harry. Hij heeft verteld dat ik haar herkende, maar het was vooral goed dat hij dat zei. Nu weet ik dat ze me kent en kan ik er misschien met haar over praten. Ik had nooit gedacht dat ik haar ooit een kans zou geven. Een kans om haar te vergeven, maar ik doe het. Ieder mens maakt fouten. Iedereen veranderd. Dit was sowieso al heel lang geleden, dus ze had tijd genoeg om te veranderen. De blik in haar ogen is in die jaren veranderd.
Van een boos en met vol haat meisje naar een lief en normaal meisje.
Ze is veranderd. Op een positieve manier.

'Waarom heb je dat nooit gezegd?'

'Ik wist niet dat je me ook herkende. Als ik het jou zou vertellen, dan werd je misschien bang en dat is het laatste wat ik wil.'

'Ik weet niet wat ik hiervan vind..'
Zucht ik.

'Dat begrijp ik, maar je moet me geloven. Ik ben veranderd.'

'Ze is echt veranderd, lieverd.' Stelt Harry me gerust.

'Hoe ben je veranderd?' Vraag ik.

'Door mij.' Antwoord Harry voor Lina. Ik draai me om en kijk hem vragend aan.

'Dat is waar. Ik was eerst tegen de mensen die op hetzelfde geslacht vallen, maar toen heeft Harry me verteld dat hij op jongens viel. Harry was altijd al een goede vriend van mij geweest, dus ik was niet van plan om hem te laten vallen. Ik besefte me na een poosje, dat het okay is om gay te zijn. Ik was bang dat Harry ging veranderen, maar dat heeft hij totaal niet gedaan. Hij is nogsteeds dezelfde jonge en toen begon ik het te accepteren.' Legt Lina uit.

'Ik ben blij dat je bent veranderd..' Mompel ik. Lina merkt dat ik niet zeker ben van deze zaak.

'Ik heb echt spijt van het verleden, Louis. Echt waar! Als ik alles terug kon draaien had ik het in 1 seconde gedaan.' Ik zie schuld in haar ogen. Het spijt haar echt.

'Je hebt me veel pijn gedaan..' Zucht ik. Ik voel Harry's lippen op mijn wangen.

'En dat hoef je haar ook nooit te vergeven, Lou. Maar mensen veranderen en zij is veranderd. In een positieve zin.' Zegt Harry.

'Ik ga alle rot herinneringen verbergen door het te ruilen met leuke momenten. Ik zweet het, ik doe er alles aan om dit weer recht te zetten.'

'Ben je daarom hier?' Vraag ik.

'Ja..' Zucht ze.

'Het is goed.' Zeg ik. Lina kijkt meteen op en glimlacht naar me.

'Echt?' Vraagt ze enthousiast. Ik knik.
Ze vliegt me om de armen en geeft me een dikke knuffel. Ik verstijf eerst, maar laat me langzaam meegaan in haar knuffel.

'He is still mine..' Lacht Harry.
Lina en ik kijken om en zien Harry daar ongemakkelijk zitten. We sprijden tegelijk onze armen, zodat Harry kan joinen.

'Kom hier, Curly.' Lach ik. Harry kruipt naar ons toe en sluit de armen om ons heen.

Er is een last van mijn schouder af.
Nu nog de rest..

BABYYYSS!
Heeyy it's me again!
Ik hou van jullie, byaaahh x A

Vergeet niet te stemmen
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx