Change Your Life (1D Harry Fanfiction)

Realistic

Even voor verduidelijking, ik heb het hele verhaal in het verleden tijd geschreven, nu pas komt het tegenwoordige tijd!

POV Olivia

Meer dan dit kon ik niet wensen, samen met mijn 4 beste vriendinnen touren door de wereld. Hoe geweldig is dat? Sanne, Anna, Roos en Jade. Ik ging samen met hun een bandje starten, we hadden veel fans, maar we waren nog niet ontdekt. We zaten ook nog op de uni, maar we hebben dit niet afgemaakt, we wouden full-time muziek gaan maken. Later werden we ontdekt door een platen maatschappij. We hebben meteen ja gezegt. We zingen allemaal en ik heb mezelf piano leren spelen, ook al heeft het er niks te maken met de band. We heten samen Pearl Roses. Parel rozen, ik weet niet hoe we daarop zijn gekomen, maar we vonden het allemaal wel een leuke naam.

Ik zucht, ik zit op mijn bunkbed, in de tourbus op weg naar Zweden. Een lange ritje nog. Hoe bizar is dit? Om je beroep te doen, en mensen je steunen en komen opdagen om naar je te kijken en zien optreden. Ik had dit nooit verwacht, dat we dit ooit zouden gaan doen. Ik heb hier niet eens over nagedacht, we deden dit voor de lol. Ik kijk naar mijn Macbook, dit ding zal ik ook nooit hebben kunnen betaald... 'SMACK CAM!' Jade komt met een volle hand vol noten op mijn gezicht af. 'Auw waar was dit nou weer voor?' 'nergens, had ik gewoon zin in' grijnst ze. 'Ik heb geen slagroom of scheerschuim gepakt omdat ik aardig ben' lacht ze. Ja, anders had ik het opruimen aan haar overgelaten, maar ze moet deze noten ook opruimen, bedenk ik me. 'Ja oke Jade jij mag dit gaan opruimen en dan ga ik op jou bed chillen totdat je klaar bent' ik spring van mijn bed af en ga onder mijn bed liggen, Jade's bed.

POV Jade

Ik ruim alle noten op en ga naast Oli liggen. Wat niet een slim plan  is want nu zitten we veel te krap. We staan op en Olivia gaat weer op haar eigen bed liggen en ik ga naar de chillkamer met games. Ik hou van gamen. Ik pak een console en ga mario karten. Na een tijdje verveel ik me en stop ik. De bus is nu ook gestopt om te tanken. Ik pak een blaadje en schrijf op 'BEN EVEN WAT KOPEN NIET WEGRIJDEN ZONDER MIJ' en plak het op de stuur van onze chauffeur. Dit doen we altijd, om te voorkomen dat ze wegrijden zonder ons. Ik pak mijn geld en roep  nog dat ik wat ben gaan kopen tegen de chauffeur die nu aan het tanken is. Ik loop de winkel binnen en zie hetzelfde wat ik altijd zie, standaard dingen. Ijs, snoep, soda. Altijd ongezonde dingen. Ik zucht. Ik ren weer terug naar de tourbus en haal het briefje van zijn stuur af.

Anna en Sanne zijn wat aan het koken, het is bijna lunchtijd. Mijn maag rammelt. Ik plof neer op een zitzak en ga wat door twitter kijken. Ik volg mensen terug en ga dan naar instagram. Niks bijzonders. Als het eten klaar is ga ik naar de eettafel toe, eettafel klinkt heel groot, maar er kunnen maximaal 6 personen eten op een klein rechthoekig tafel aan het raam. 'SPAGHETTI' roep ik. Ik hou hou hou van spaghetti!