Yorumlar için teşekkürler.. yorum ve votelerinizi bekliyoruz :))
Sabah bir yanımda annemin bir yanımda abimin beni dürtmesiyle uyandım.Tabi annem biliyor uyanmayacağımı yanında abimi de getirmiş kıyamam.Gözlerimi aralayıp ikisinede günaydınlarımı ilettikten sonra yanaklarına birer öpücük kondurup banyoya koştum.
Hadi ama ben kızdım tabikide hazırlanmam uzun sürer aynanın karşısına geçtiğimde yüzümde olan gülümsemem soldu lanet olsun orman kaçkınları gibiydim.Hani filmlerde insanlar yatarlar ve yattıkları gibi kalkarlar ben niye öyle değilim hollywood bizi kandırıyor.İç sesimle konuşmayı bırakıp duşa girdim.
Omuzlarıma gelen sarı saçlarımı hafif dalgalandırdım.Pudra renkli tişört ve koyu pembe şortumu giydim.Aynada kendimi süzdüğümde beğenmişcesine sırıttım hadi ama ben hiç bir zaman mütevazı olmamıştım güzelim ve bunu da saklamam.
Annemin 'kahvaltı hazır' sesini duyar duymaz aşağı indim.
Babam ''kızım seni ilk gün abin bıraksın''
''Baba kendi arabam var'' diye karşılık verdim.
''Bugün okulun ilk günü okulun yerini biliyor musun ki?'' sorarcasına baktığında pes edip kabul ettim bu halimize annem ve abim sırıtıyordu.Ailemi gerçekten özlemiştim.
Abim arabayı durduğunda geldiğimizi anladım.Abim İTÜ de okuyordu ama ben Boğaziçini tercih etmiştim.Hangi kız abisiyle aynı okulda okumak ister ki!! Bunda arkadaşlarımında payı yok değil.Okulun bahçesinde burdayken ki en yakın arkadaşım Derin'i görünce hızlıca arbadan inip arkasından koşturdum.Henüz hiç bir arkadaşıma döndüğümü haber vermemiştim.
Arkasından ''Derin'' diye seslendiğimde yavaşça döndü ve çığlık atarak üstüme çıktı gerçekten özlemişim bu deli kızı :)
''Defne aman Allahım gerçekten burdasın.Seni çok özledim daha doğrusuysa özledik :D''
''Bende hepinizi çok özledim bitanem'' deyip daha sıkı sarıldım.Beni kendinden uzaklaştırıp süzdü.
''Defne kızım sana yurtdışı harbi yaramış bildiğin meteor olup gelmişsin''
''Sende güzelliğinden bir şey kaybetmemişsin'' bu lafıma tebessüm ederek karşılık verdi.Beni okulun içine doğru sürüklerken bir yandan da yokluğumda olup biten dedikoduları anlatıyordu.
Yeni kayıt olduğum için ilk olarak müdürün odasına gidip sınıfımı öğrendim.Sınıfa girdiğimde tahmin edildiği gibi bütün gözler bana döndü takmayarak arka sıralardan boş olanına oturdum.Herkes kendi aleminde takılıyordu.Yanına oturduğum kız tebessüm ederek ''Yeni geldin galiba''dedi
''Evet''
''Peki Londra dan geldiğin doğrumu? Sen gelmeden haberlerin ulaştı'' bu insanlar ne kadar meraklı diye düşünmeden edemedim.
''Evet canım Londra dan geldim bu arada biliyor olabilirsin ama ismim Defne''
''Benimde Ezgi tanıştığımıza sevindim'' bu kızı sevmiştim pozitif enerjisi vardı.Hocanın sınıfa girmesiyle konuşmamız bölündü.
Güzel giyimli alımlı bir kadındı.''Merhaba arkadaşlar ben Serap biyoloji hocanızım sizleri tekrar burada görmek güzel'' bla bla klasik hoca laflarını ediyordu.Sonra bakışları beni bulduğunda ''aramıza yeni biri katılmış galiba kendini tanıtır mısın canım''
''Defne D. Dalkıran Londra dan geldim''
''Peki Defnecim hoşlandığın şeylerden biraz bahsedermisin böylelikle arkadaşlarında seni tanımış olur''
''Pekala Şarkı söylemeyi severim çeşitli konserlere katıldım.Dövüş sanatlarında karete de siyah kuşağım ayrıca arabalara özel bir ilgim var'' konuşmamı bitirdiğimde herkesin şaşkın bakışlarını üzerimde hissetmemle utanmam bir oldu o şaşkın bakışların arasında tanıdık olan Savaşı gördüm ama ona baktığımı fark ettiğimde umursamazca kafasını çevirdi cool çocuk işte nolcak.Tam otururken başka bir çocukla gözlerimiz kesişti o mavi gözleri kısacık kesişmede bile beni benden aldı.
Zilin çalmasıyla hocayı dinlemeyi bırakıp yemekhaneye doğru yol almaya başladım.Yemeğimi alıp Derin'in seslenmesiyle onun oturduğu masaya doğru ilerledim.Ama yemekhanenin ortasında ki yüksek platform dikkatimi çekti dikdörtgen uzun masanın iki başının birinde Savaş diğerinde sınıfta ki mavi gözlü çocuk oturuyordu.Yanlarda oturanlar da arkadaşları olmalıydı heralde.Derin nereye baktığımı fark etmiş olacak ki açıklamaya başladı.
''Başlarda oturan okulun popüler çocukları Savaş Acar ve Kuzey Ergelen. Savaş okulun playboyu Kuzey ise aslında hala onu çözemedik popüler fakat şuana kadar ne tek gecelikleri ne de sevgilisi oldu bu halde bile herkes ona saygı duyuyor birkaç yakın kız arkadaşı dışında hiçbir kızla konuşmaz.Asıl bomba ise Savaş ve Kuzey üvey kardeşler bildiğim kadarıyla iki sene önce Savaşın annesiyle Kuzey'in babası evlendi.''
Derin konuştukça benimde şaşkınlık katsayım artıyordu demek ki babamın ortağı Kuzeyin babasıydı. Yemekhaneye giren Akın'ı benim biricik arkadaşımı gördüğümde insanların şaşkın bakışları arasında koşturup sımsıkı sarıldım o da beni sımsıkı sarıp kahkaha atarak çevrsinde döndürmeye başladı.
''Akın bende seni özledim ama üstüne kusmadan dursan iyi olur''
''Emrin olur prenses dön bakıyım şöyle etrafında sen pek bir güzelleşmişsin işimi zorlaştıracaksın seni nasıl koruycam artık ;)'' sahte sinirlilikle söylediklerine gülümsedim.
''Senin de benden kalır yanın yok doğru söyle kaç kızın canını yaktın'' bu lafıma kahkaha attı ''hadi gel seni arkadaşlarımla tanıştırayım'' deyip beni çekiştirmeye başladı insanların yanlış anladığına kesinlikle eminim çünkü hepsi bize bakıyor aralarında fısıldaşıyorlardı.Akın platforma çıkıp boş olan yere oturdu ve yanındaki çocuğa kaş göz yaptı çocuk anlamış gibi hemen kalktı ve bana yer açtı oturduğumda tek tek arkadaşlarıyla tanıştırmaya başladı ama ben Kuzeyden gözlerimi alamıyordum.Onunda bana bakmasıyla hafif kızarıp bakışlarımı kaçırdım.
