Sweet Revelations [ ON-HIATUS ]

Chapter 1: Late | Kate

-

Good morning world! Tinignan ko ang digital clock sa desk table ko at nakasaad dito ay 7:38. 7:38 lang naman pal— 7:38 na? Bakit hindi ako ginising ni Yaya? Mygod.

I'm super late. Hayaan na nga, edi halfday. Amin naman yung school. I can go to school any time of the day I want. Perks na yan. Pumunta nalang ako sa walk in closet ko at naghanap ng susuotin ko mamaya.

Luckily, I found a simple Chanel 3/4 sleeved white dress that looks really cute. Si mommy na naman bumili nito. She's so conservative talaga. Bayaan na.

Nahagilap naman ng mata ko ang isa sa mga favorite kong pumps na walang iba kung hindi ang black Jimmy Choo laced up pumps. Haaay, it's really worth the price. Sooo pretty.

Urghhh..

Sa tagal ng pag hahanap ko ng masusuot mamaya, nakalimutan ko na gutom na pala ako. Ayoko na bumaba para kumain. Nakakatamad.

Tumawag ako sa intercom para sa isang breakfast in bed made up of sunny side up, bacon, and fried rice. Favorite breakfast ko. After almost 30 minutes, paakyat na ata sa kwarto si yaya.

Tumayo ako dahil mag hihilamos sana ako sa banyo. Pero dahil sa kamalasang palad, pagkabukas ko sa pinto, sakto namang nakasalubong ko si Yaya, na sa sobrang gulat ay nabunggo ako.

So ang resulta, ang hawak nyang tray na ang laman ay pagkain ko, natapon sa akin. Great.

"Gosh, Yaya! How can you be so stupid? Damn it."

"Sorry po, miss Kate. Sorry po." Nagmamakaawang sabi nya.

"Sorry? Sorry? What can your sorry do? Do you know how much this nightgown costs?! This costs 50,000. Eh wala pa nga sa kalahati nyan ang sweldo mo eh! You know what? You. Are. So. Clumsy." Gigil na sabi ko sakanya.

"Sorry po talaga Miss. Di na po mauulit."

"Now, get out." Saad ko sakanya.

"Opo." Natatarantang sabi nya habang nag mamadaling bumaba ng hagdan.

Wow, what a great day ahead of me. Umaga palang puro kamalasan na. What more later? God have mercy.

But since I'm hungry, I decided to eat first. While eating, my phone rang. Who the heck is this calling me so early in the morning. Sinagot ko ito agad agad without reading who's the caller.

"Hello? Who's this?" Mataray na bungad ko sa caller. Aga aga mambulabog.

"Woah, Kate. Chill. I decided to skip classes since you're not there. You know how boring Mr. Cruz can be." Masiglang singhal ni Patricia sa kabilang linya.

Meet Patricia Javier. My one and only bestfriend who can withstand the bitchiness of my attitude.

Katulad ko, nag iisang anak lang sya at galing sa mayaman na pamilya. My parents and her parents are friends too so it's not really a big deal for my parents kung sa kanila ako minsan nag i-istay.

"So what do you want pattycakes?" Sagot ko naman sa kanya na ikinairita nya. She hates being called pattycakes kasi mas gusto nyang tinatawag syang Pat or Patricia. But since I'm a bitch, you get my point.

"For the love of God please stop calling me pattycakes. You know how much I hate being called pattycake, bitch." Iritang sabi nya sa akin na ikinatawa ko naman.

"So ano ngang gusto mo? Bilisan mo Pat, my time is precious." Natatawang sabi ko.

"Tara Starbucks, my treat. I'm going to pick you up 8:30 AM sharp." Pat said then immediately hanged up.

I looked at my clock. It says 8:00 so I have 30 minutes to get ready. Nag labas muna ako ng crop top at denim skirt para suotin because I wear what I like.

After taking a bath, lumabas na ako without bothering to put a towel on because who would even try to barge in my room without knocking right?

While I'm wearing my lace undies, Pat suddenly opened the door without bothering to knock. Agad kong itinapis ang tuwalya sa katawan ko at marahas na suminghal bago nag salita.

"What the fuck Patricia Alexis Javier! Hindi ka ba tinuruang kumatok?"

"Woah Kathryn, chill. Parang hindi ko pa nakita yan ha." Patawang sagot ni Patricia sakin na ikinairita ko.

"Get out you bitch, I'm not yet done." Iritang sabi ko.

"Aga aga ang init ng ulo. Heh!" Natatawang labas ni Patricia sa pinto ko.

Tss.

Pagkatapos kong mag bihis, agad kong nilagay sa sling bag ko ang wallet, cellphone, at credit cards ko. Agad ko namang nakita si Pat na nanunood ng TV sa sala.

"Pat! Tara na!" I shouted while motioning her to go. Napaka bagal talaga nitong kumilos.

Patakbo naman syang lumabas at pumunta sa kotse nya. After starting the engine, she asked me kung bakit di ako pumasok.

"So, bakit di ka pumasok?" Patricia asked.

"Kasi na-late ako ng gising. Di ako ginising ni Yaya." Sagot ko naman habang nakatingin sa daan.

"Ahh, kaya pala. Tulog mantika ka daw kasi." Nang aasar na sagot nya.

"Psh, drive already." Sagot ko habang ibinaba ang bintana ng kotse nya. I prefer fresh air over a car's aircon any day.

Pagkadating namin sa starbucks, punuan lahat. May nag kakape habang nag babasa ng dyaryo, meron din na nag kakape habang nakaharap sa laptop. I was busy inspecting the cafe when. Pat nudged me to ask what's my order.

"Huy, ano order mo?" Tanong nya.

"Strawberries and Cream. The usual. Venti."

"Okay. Go find seats for us habang nag oorder ako."

Tumango nalang ako at nag simulang mag hanap ng upuan namin. Luckily, I found two high chairs katabi ng glass wall. Patakbo akong pumunta dun dahil baka maagaw ng iba.

Nakita ko naman si Pat na hinahanap ako kaya sinigawan ko sya ng "Over here!" para makita ako. Mahirap na. Nasa kanya order ko. Hahaha.

"Andito ka lang pala, ang ganda ng pwestong napili mo ah." Sabi sa akin ni Patricia na tinanguan ko lang.

Ang sarap talaga ng strawberries and cream. All time favorite namin to ni Mommy.

Namiss ko bigla si Mommy. Nasa London kasi sya para sa isang event. Si Daddy naman, nasa Paris para sa isang business trip na aabot ng 1 month. Kaya ayun, ako lang mag isa sa bahay. Ang lungkot nga eh, sa totoo lang. I may be a bitch but I love my parents.

Naputol naman ang mga iniisip ko nang sikuhin ako ni Pat. Panira naman.

"Lalim ng iniisip ah." Nakangiting sabi ni Pat.

"Miss ko lang si Mama pati si Papa." Ngiti ko ring saad.

"Tara na nga, shopping tayo." Abot tenga ang ngiti ni Pat nang sabihin nya ito. She knows we both love shopping at para sa amin, ito ang stress reliever namin pareho.