Chapter 29

21 3 0
                                    

Chapter 29: Wrong Move

Tatlong linggo na ang nakalipas ng mangyari saamin yun hindi na ako gaano sumasama sa pito maaare kila Gail at Mich nakakasama ko pa, pero sila Jhon at Mark hindi ko na nakakasama dahil sa kanya hindi ko alam kung bakit lumalayo ako sa kanya kahit hindi naman dapat pero alam kong tama lang ang ginawa ko na lumayo sa kanya ayoko ng mafall sa taong hindi ako kayang saluhin...

"Dhayne break time na" si Gail kaya tumayo na ako

"Dhayne ok ka lang 3weeks ka ng tulala ha anyare sayo may umaway ba sayo? " tanong saakin ni mich inilingan ko lang siya

"Nade sabihin mo nga saakin may problema kaba? " sabi ni Gail

Hindi ko na iwasang hindi lumuha yan nanaman siya...

"Dhayne ano bang nangyayari sayo? "Tanong ni mich

"Ano ba mararamdaman niyo kapag nakita niyo yunh taong mahal niyo na kahalikan niya ang EX niya? " tanong ko sa dalawa

"Galit, alam naman niyang Ex na niya yun kaya dapat layuan na niya yun" sabi ni Gail

"Ako Inis, kasi kung Ex na niya tapos makikipag halikan siya dito kung may alam siya dapat alam niya na mali ang ginagawa niya tapos yung taong nagmamahal naman sa kanya dapat gawin niya lumayo muna lahit ilang buwan para kalimutan ang nangyari hayaan muna maramdaman ng taong yun na mahalaga siya sa kanya" mahabang sabi ni mich

Tama siya dapat layuan ko muna siya para maramdaman niya na mahalaga ako sa kanya at malaman niya na mahal ko siya..

"Sandali bakit dhayne? Bakit ml na tanong yun? " tanong saakin ni Gail

"Wala may naalala lang ako" sabi ko at pinunasan ang luha ko sa gilid

"Eh.. Bakit ka umiiyak jan sandali tungkol ba to kay bryan at Sandra nung nakaraang linggo? "Tanong ni mich

Tumango ako at nagapir naman silang dalawa

"Sabi na eh.. Tungkol nga sa kanila"sabi ni Gail alam nila?

"Sabi sayo ehh tungkol nga kila Bryan away maniwala" sabi ni mich

"Alam niyo mga baliw kayo alam niyo naman pala ehh tinatanong niyo pa" sabi ko at naunang maglakad sa kanila

"Sorry naman dhayne alam talaga namin syempre kung totoo man ang iniisip namin nagmamaang maanganlang kami na hindi namin alam kaya pinilit namin ikaw tanungin" sabi ni Gail

Ang daya nila alam pala nila tapos ako magisa tinitiis na hindi makipag kita sa kanila minsan kainis sila

"Sorry " sabi ni Mich at sabay na kaming maglakad

Cafeteria
Nasa cafeteria na kami nakita namin ang pito pero iniwasan ko lang sila para bang hindi ko sila nakita kinawayan ako ni mark pero isnob ang peg ko ngayon sila Gail nandoon nakihalubilo sabi nila hayan muna daw nila ako magisa kailangan ko daw iyon para makapagisip isip..

"Eto po ate" sabi ko at ibinigay sa casher ang pagkain na nakuha ko

"Malungkot si Ms.Kim ngayon ha anyare? " tanong ng kahera

"Ah..  Wala po " sabi ko at naglakad papunta sa table ko

"Ok, Enjoy " sabi ni ateng kahera

"Close pala kami" bulong ko sa sarili ko

Naglalakad na ako papunta sa dulo mg table ang dami kasing student ngayon eh kaya puno ang cafeteria habang naglalakad ako may nabangga ako hindi kasi ako tumitingin sa daan

"Sorry" sabi ko at tumingin sa tapng na bunggo ko

"Dhayne" bakit siya pa

Si Bryan ang nabunggo ko

"Sorry" sabi ko at nagmadaling maglakad

Tinawag niya ako pero hindi ako tumingin sa kanya I'm sorry bry.. Tinuloy ko na lang ang lakad at kumain ng mabilis ayoko mag stay dito

Bryan POV

Iniiwasan na niya ako alam kong siya yun sorry dhayne hindi ko sinasandyang saktan ka kasalanan to ni Sandra nagulat lang naman ako ng halikan niya ako hindi ko ginusto ang nangyari biktima lang ako sa kabliwan niya dhayne sana maintindihan mo yun

Mahal kita dhayne sana malaman mo hindi ako manhid na tao dhayne alam kong mahal mo din ako dahil sa pinapakita mo ngayon saakin naiintindihan kita lumalayo ka dahil nasasaktan ka sa nangyari hahayaan kita ngayon pero babawi ako kapag handa na ako

Dhayne POV

Room
Nakaupo ako ngayon sa upuan ko habang nakatingin sa bintana hindi ko talaga malimutan ang nangyari alam kong ilang linggo na ang nakaraan dapat kalimutan ko na pero bakit bakit hindi ko kayang kalimutan?

"Dhayne pinapatawag ka ni Ms. Lu" sabi ni Claire isa siya sa pinaka magaling mangbully pero ako palang ang hindi niya nabully dito sa room at saka si Gail at Mich

"Ok" sabi ko at tumayo

Naglakad na ako pero sa kasamaang palad nadulas ako!! Napapikit ako pero hindi ako bumagsak may nadaganan ako dumilat ako nakita ko siya pero wrong move bat pa kasi ako tumingin nahalikan ko siya? Lagot na mapapaoffice kami neto..

Pero bakit siya

Siya pa ang nasaktan at hindi ako

Bat siya pa ang nakasali sakin

Bat siya pa ang first smack kiss ko

Bat ikaw pa!!

"Dhayne !! Bryan anyare!!" Sigaw ni Mich

Tumayo ako sa pagkakahiga wala na wala na ang first smack kiss ko!!

"Dhayne ayos ka lang" tanong niya saakin tumango ako

Nakita ko mga class mate ko may naglagay non magsasalita sana ako ng...

"Sino may gawa non?! " sigaw na sabi ni Bryan

Lahat ng kaklase ko tumingin kay Claire, si claire lumabas ng room pero late na siya nahawakan siya ni Jhon sa braso

"Bat mo ginawa yun? " tanong ni Jhon sa kanya

"Tinatanong niyo pa yan? Kinakatakutan ako dito sa school kaya ginawa ko yun sa kanya masyado siyang bibo katulad ni Gail at mich" sabi niya hindi pa din siya binibitawan ni Jhon

"So,  dapat matakot na sila sayo ganun ba" sabi ni jhon

"Oo dapat lang na matakot na sila sakin ngayon" sabi niya

Hindi nakapagpigil si Mich at sinampal siya pati din si Gail ako umiiyak lang ang lampa ko hindi ko kayang lumaban..

"Ano ba!!kayo ba ang sinaktan ko masyado kayong papansin dalawa nohh" sabi niya at susugudin dapat sila Gail at Mich ng sampalin ko siya ng napakalakas hindi ko na tiis kaya nasampal ko siya

Nagulat lahat ng kaklase ko ng sampalin ko si Claire kahit ako ngayon lang ako nakasampal ng tao hindi ako palaaway na kaya ngayon ko lang to ginawa tumingin si claire saakin na namumula ang mukha

"S-s-sorry hindi ko sinasadya" sabi ko ng makalayo ako sa kanya

"Hindi mo sinasadya humanda ka saakin!! " sabi niya lalapitan sana niya ako pero hinawakan siya ni Bryan sabay hila palabas ng room

Umiiyak ako ngayon hindi ko sinasadya pinagtanggol ko lang sila Gail at mich sa kanya nanginginig ang mga kamay ko ngayon sa takot ...

Nilapitan ako ni Bryan at niyakap pinapatahan niya ako sa mga bisig niya...

Thank you Bryan

Thank you dahil nanjan ka para saakin

Para patahanin ako sa kaiiyak

Thank you dahil nanjan ka para alagaan ako at protektahan

Hai guys... Thank you po sa mga sumosuporta saaking 1st making story sa wattpad supppeeerrr thankkkk youuu po talagaaaa  Don't forget to vote, comment, follow me sa wattoad thank you oo talaga sana suportahan niyo pa po ang aking storya

LOVE ME,CO'Z I NEED YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon