Koşuyorum. Her zamanki gibi. Sadece koşuyorum. O kadar çok şey var ki aklımda aslında. Anlatamadığım , kelimlere dökmekte zorlandığım. Ne olduğunu anlamıyorum ben de. Ne zaman böyle oldu , ne zaman bu kadar dağıldım , yıprandım , hayata küstüm ben. Bilmiyorum. Sadece koşabiliyorum. Yiyemiyorum , içemiyorum. Hiçbir şey yapamıyorum. Öyle bir hi var ki içimde ben de bilmiyorum. Umutsuzum artık. Hayattan mutu olmayı beklemiyorum. Yorulduğumu hissediyorum sonra. Şaşırıyorum. Uzun zaman sonra ilk defa yaşam belirtisi gösteriyorum sanki koşmak dışında. Önüme çıkan ilk banka oturuveriyorum. Denizi izliyorum. Ah o deniz , eskiden ne anlam taşırdı benim için. Hep hayalini kurardım. Bir gün i bir gün babam o denizden bana gelecekti. Hep en büyük hayalim olmuştu benim. Ya şimdi ? Öyle bir yalanın içindeymişim ki meğer , artık deniz bile yalan gibi geliyor bana. Bakmak istemiyorum , yalanlardan kurtulmak istiyorum. Ama yine de her sabah bu deniz kenarında buluyorum kendimi. Belki inanmak istemiyorum. Ama hayatımda tek gerçek olan şey herşeyin yalan oluşu aslında. Yan tarafımda birini fark ediyorum sonra. Ve de o kadını.
-2 GÜN ÖNCE -
Yine koşuyordu Zeynep. Günlerdir hep yaptığıgibi. Sonra aniden durmak zorunda kaldı. Önüne çıkan bir kadın yüzünden. Zeynep öfkeyle baktı kadına. Aniden önüne çıkmasına sinirlenmişti.
Zeynep : Biraz dikkatli olur musunuz lütfen ? Kadın Zeynep ' e doğru yaklaştı.
Çiçekçi : Çiçeklerimden almak istemez misin güzel kızım ? Zeynep kadının haline üzülmüştü. Bir çiçekten birşey olur muydu ? Ama çiçek insana mutluluk verirdi. O ise mutlu olmak istemiyordu ki !
Zeynep : Onun yerine fal baksanız olmaz mı ? dedi gülümseyerek. Kadın da bu gülüşe karşılık verdi. Biraz ilerideki bankı işaret ederek oraya oturmasını söyledi. Kendisi de Zeynep 'in peşinden o banka oturdu.
Çiçekçi : Bak kızım , ben öyle senin bildiğin fal bakmam.Ben sana aşk falı bakarım , dedi. Zeynep ufak ve cılız bir kahkaha attı.
Zeynep : Öyle olsun bakalım. Gerçek olmadıktan sonra. Çiçekçi kadın cebinden bir iskambil destesi çıkardı. Önce desteyi karıştırdı , daha sonra ise ona doğru uzattı.
Çiçekçi : Al bakalım kızım. İki kart seçeceksin. Ama teker teker. Önce bir tane seç. Hadi. Zeynep anlamayan bir ifadeyle kadına baktı ama ciddi olduğunu anlayınca bir kart çekti.
Çiçekçi : Ne çektin kızım ?
Zeynep : KUPA KIZI.
Çiçekçi : Güzel. Sen KUPA KIZIsın. Unutma bunu. Şimdi bir kart daha çek bakalım. Zeynep bir kart daha çekti. Bu sefer çıkan kartı ise çiçekçi aldı elinden.
Çiçekçi : SİNEK VALESİ. Şimdi kızım. Sana söyleyeceklerime kulak ver. Ne demiştim ben sana ?
Zeynep : Sen KUPA KIZIsın.
Çiçekçi : Aferin. Şimdi , sen KUPA KIZIsın. Peki senin ikinci çektiğin kart kim sence ?
