A SECRET AGENT

Chapter 9- panaginip o alaala?

Chapter 9- panaginip o alaala?

Jonny's POV

I think Hindi naman masamang bumalik Kung talagang kinakailangan na. Ayoko man pero kailangan na talaga. Buhay na namin ng anak ko Ang nakasalalay at Ang buhay ng magkapatid nangako ako sakanila. Nangako ako na kahit kailan Hindi ko hahayaang may mangyari Sa mga bata.

Flashback

"Ingatan mo sila jonny wag mo silang pababayaan"

"Pangako. Pang ako walang mangyayaring masama Sa mga bata hangga't nabubuhay ako. Pangako Emelda. Pangako yan sainyo Nila Clarissa. Babantayan ko sila at aalagaan"

"Salamat Jonny"

At tuluyan na siyang binawian ng buhay habang ako walang humpay Sa pagiyak.

Pangako. Pangako sainyo walang makakasakit sakanila.

End of flashback

Kahit anung mangyari ikamatay ko man wala Lang masamang mangyari sakanila.

.
.
.
.
.
.

Acer's POV

NASA kwarto ako ni cheska. Pinapanuod ko siyang Matulog. Sapat na ba? Sapat na ba Ang naaalala at nalalaman ko para mapagtanggol ko at mapangalagaan ko Ang kaisa Isang natitirang kayamanan ko?

Hindi ko na maintindihan. Sa bawat Araw na nagigising ako may scenario na Laging pumapasok Sa Utak ko. Hanggang kailan? Hanggang kailan ako magiging clueless Sa maraming bagay? Tulad nalang ng bakit nasama Ang mga Martinez Sa galit ng mga pumatay Sa magulang ko? May kuneksyon ba sila samin ng kapatid ko? Bakit pakiramdam ko Meron nga? Lalo na kapag tinitignan ko Ang mukha ng daddy ni Abby habang nakatingin saamin Tila May naaalala at nakangiti pa. Andaming tanung pero walang kasagutan. Hanggang kailan ba ako magiging ganito?

Hindi ko na Kaya Ang ganito. Wala padin akong masyadong maalala at nalalaman tungkol Sa nakaraan ko. Alam ko kahit bata pa si cheska ng mga Panahon na un Siguro naman may Alam Siya at naaalala pero ayoko siyang tanungin dahil ayoko ng dumating Sa puntong magkaroon Siya ng traumatic reaction tungkol Sa bagay na un.

Naguguluhan na ako.

Hinalikan ko Sa noo si cheska at pumunta Muna Sa garden kailangan ko ng hangin.

.

.

.

.

.

.

Abby's POV

"Mommy!!"