Epilogue

48 4 0
                                    

Vee's POV

"Oy....Vee....Vee..Vee...." naalimpungatan ako nang biglang may yumogyug saakin napabalikwas ako sa upuan ko nang maalala ako na nasa school pala ako. God! Nakatulog ako! "Kanina ka pa namin ginigising pero parang himbing na himbing ka sa pagkakatulog mo even our teachers pinabayaan ka nalang dahil baka pagod na pagod kana sa pag aaral..." Tinignan ko ang kaklase kong babae na si Cheska nginitian ko sya sa kwento nya

"Anong oras na?" Tanong ko nang makitang kaming dalawa na lang ang tao sa room sya kasi ang may hawak susi nang room namin sya ang nagbubukas at nagsasarado nang room.

"3:59 na Vee....kaya nga ginigising na kita kasi uwian na" agad akong nagpasalamat sakanya at umalis na sa room. Hindi ko na namalayan maski ang oras napakalalim nang tulog ko..

Habang naglalakad ako di ko maiwasan isipin at balikan ang paniginip ko, panaginip lang iyong lahat, walang kahit na anong katotohanan...... Parang napakamakatotohanan yung panaginip ko...ang mga kapatid kong hindi na sakin galit...may mom na pinayagan akong manood nang concert....kay Theodore.....kay Desia na nagkabati kami.....at kay V. Hindi ako makapaniwala na yon ang naging panaginip ko, baka dahil sa kagustuhan kong makapunta sa concert nila yon ang naging panaginip ko pinakita saakin don na kahit na hindi man ako makakita nang concert nang live it's okay just love them and always see them our support...pinahid ko ang lumundas na luha sa mata ko. I'm happy kahit sa isang panaginip nakasama ko si V at naranasan kong maging malaya. That's the most memorable dream I had.

Nang nasa hallway na ako na ako patungong gate napatigil ako nang makita ko si Desia na umiiyak na tumatakbo papunta saakin agad ko syang sinalubong nang yakap.

"Des....what's wrong?!!" Nag aalalang tanong ko, humikbi na sya sa balikat ko

"I'm sorry Vee...I really am sorry....huhuhuhu"

"Hey...hey! Hindi ko maintindihan? Why?"

Lumuluhang hinarap nya naman ako at humikbi.

"In sorry Vee.. i didn't know that your parents is strict to you.....your mom...pinatawag nya ako kanina sa principal office ang sabi nya saakin naiimpluwensyahan raw kita......I'm sorry Vee! I didn't know that your mom is like that! I'm sorry! Huhuhu she said to me that your going to transfer because the students here is bad influence to you specially me..huhuhu I'm sorry Vee...kung alam ko lang sana hindi na kita pinilit na pumunta sa concert nagalit pa ako sayo dahil akala ko unfair ka saakin...." Agad ko syang niyakap, hindi ko alam ngayon ko lang iyon nalaman. Naiyak ako sa katotohanang ililipat ako ni Mama my friends is here hindi ko kayang lumipat school ginawa ko naman lahat diba? Bakit parang hindi parin sapat kay mama?

"I'm sorry Des....I'm sorry to those words my mom said to you I'm sorry...."

"It's okay Vee...Tama ang mama mo ako ang nakaimpkuwensya sayo...prinessure kitang pumunta nang concert kahit hindi talaga pwedi......I'm sorry..."

"I will miss you Des...."

"Vee...hindi mo ba mapipigilan ang mommy mo?" Agad akong umiling

"My mom is true to her words....hindi sya magbibitaw nang salita na hindi nya tutuparin. I'm sorry kapag sinabi nya dapat gawin."

"I love you Vee...."niyakap ko sya nang mahigpit

"I love you too bestfriend"

-

Pagkauwi ko nang bahay agad akong sinalubong ni mama nang matalim na tingin.

"Don't deny Veenisse Lorraine!!! I saw you earlier that you are sleeping while you are in classes!!!! Yon ba ang nag aaral nang mabuti?!!!! Pinag aaral kita Veenisse para makapagtapos at matuto hindi yong natutulog sa klase!!! God! Nakakahiya ang act na yon!!!" Napayuko na lamang ako sa sigaw ni mama

I think hindi na 'to magbabago ito na ang routine nang buhay ko, naiinggit ako Kay Des....she's free to walk alone and bring herself anywhere.

"I'm sorry mom..."

"Ready yourself Vee. I'm gonna transfer you, masyado kanang malala i think mas  maganda if I transfer you sa mas magandang school!" kahit na nalaman ko na Ito kay Des nabigla parin ako.

"Okay po..." wala akong  magagawa kundi ang tumango na lamang dahil kapag kinontra ko pa sya baka mas pahirapan nya pa ako.

"Baka kapag nailipat na kita, Hindi ka na ulit mahuhumaling dyan sa mga koreayanong yan! Sagabal lang iyon saiyo!"

Tumulo ang mga luha ko, kahit na anong gawin nyo hindi nyo ako mapipigilan sa gusto kahit na Ito na lang, this is my only inspiration para mas lalong magsumikap , mom this is my happiness sana  wag nyo naman pigilan.

But if you will stop me hindi ako papayag. kahit na sa panaginip lang iyon nangako ako sakanya na i will not stop loving them and supporting them even if I did not attend to their concert!

Sinimulan ko 'to at naging  masaya ako dahil sakanila kaya tatapusin ko 'to na sila naman ang napapasaya ko kahit ang sarili ko lang na suporta at pagmamahal, sa dami namin na nagmamahal sakanila alam kong nararamdaman nila kami. I love them as always....

 I love them as always

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
The Most Memorable Dream Where stories live. Discover now