It's Complicated. Larry Stylinson❤

#52 Little Things

Week later
Harry Pov.

'Kom baby, we moeten opschieten!'
Ik pak Louis' arm vast en trek hem mee naar de kantine.

'We zijn een half uur te vroeg voor de presentaties, Hazz.' Lacht Louis.

'Weet ik, maar we moeten goede plekjes hebben.'

'Je wilt toch nooit vooraan?' Vraagt hij.

'Daarom! We moeten achteraan, maar iedereen gaat daar zitten.' Leg ik uit.

'Zo'n grote klas hebben we nou ook weer niet, schat.' Lacht Louis. Ik draai me om en stop met lopen, zodat ik Louis aankijk.

'De hele school kijkt naar onze muziekopdracht, Lou.' Lach ik.

'De hele school?!' Schreeuwt Louis met zijn ogen wijd open.

'Ja, dat is elk jaar. Het is een traditie. Iedereen laat zijn of haar muziek opdracht zien en dan wordt je becijfert.' Leg ik uit. Louis klemt gespannen zijn handen in zijn haar.

'Waarom heeft niemand mij dat verteld? Nu ga ik sowieso niet het podium op!' Zegt Louis gestrest.
Ik pak zijn handen vast en haal het uit zijn haar.

'Alles komt goed, babe.' Stel ik hem gerust.

'Nee, dat komt het niet. Iedereen kijkt je dan aan en dan gaat het sowieso mis en da-' ik onderbreek hem door mijn lippen stevig op die van hem te drukken. Hij legt zijn handen in mijn nek en ik wrijf over zijn heupen.
Het is een lange, maar fijne zoen.
Er is toch niemand hier. We zijn extra vroeg. Ik trek langzaam terug en kijk Louis aan.

'Wow..' Zucht Louis met een glimlach.

'Er kan niks ergs gebeuren, Lou.'

'Wat als mensen het vals vinden?' Vraagt Louis. Ik leg mijn hand op zijn wang en wrijf erover.

'Niemand kan jou vals vinden, schat. Ze durven sowieso al niet negatief over jou te praten, want ze weten met wie ze dan te maken krijgen.' Lach ik als ik naar mezelf wijs.

'Mijn redder in nood.' Lacht Louis.

'Cliché..' Mompel ik als ik mijn lippen weer op die van hem druk. We worden onderbroken door een kuch achter ons.

'Zijn jullie klaar?' Vraagt Liam lachend. Niall en Liam zitten met een grote glimlach naar ons toe te kijken.

'Ik ben nooit klaar met Harry..' Antwoord Louis lachend. Ik breng mijn mond dichter bij zijn oor.
'Je kan wel voor me klaar komen..' Fluister ik zwoel. Louis begint te blozen en geeft me een speelse klap op mijn borst.

'Volgens mij willen wij niet weten wat er werd gefluisterd..?'

'Nee!' Antwoord Louis snel.

'We hebben nog een kwartier.' Zegt Naill.

'Moeten jullie nog voorbereiden?' Vraag ik.

'Nee, wij zijn er wel klaar voor.' Antwoord Liam.

'Wij ook. Kom dan gaan we een plekje zoeken.' Zegt Louis.
We lopen met z'n vieren de kantine binnen. We zien een paar mensen al zitten of ze zijn dingen aan het klaar zetten. Blijkbaar is dit echt een big deal voor de school. Heb ik spanning?
Nee.. Ik weet dat het goed komt. Vooral omdat ik het met Louis zing. Ik heb het ook met hem geschreven, dus de betekenis erachter is nog fijner.
Het gaat over ons. We zingen over elkaar. Over Louis kan je een hele cariëre schrijven als het om liedjes gaat.

Na een halfuur zit de hele kantine vol. Alle leerlingen van de school zitten rustig te wachten, totdat het begint.

Meneer Hoekstra komt het podium op lopen. Meteen is iedereen stil.