ჰინატა P.O.V
ავდექი საწოლიდან, სააბაზანოში შევედი. მუდამ სუჰოს სიტყვებზე ვფიქრობდი, მინდოდა არ მეფიქრა მაგრამ არგამომდიოდა. მოუთმენლად ველოდი როდის შევხვდებოდი და ძალიან მაინტერესებდა თუ რას მეტყოდა. მაგრამ ცოტაარიყოს ეს შეხვედრა შიშშსაც მგვრიდა. უკვე სამსახურში წასვლის დრო იყო და იწყებოდა ძალიან დამღლელი დღე.
როგორც ყოველთვის ძალიან ბევრი კლიენტი იყო, ძალიან ბევრი შეკვეთები და უსიამტოვნებაც. გამოვედი რესტორნიდან როგორციქნა დამთავრდა სამუშაო დრო და ლამპიონების შუქზე გავუყევი გზას ველოდებოდი სუჰოს როდის შევხვდებოდი დაა უფრო და უფრო მიბურღავდა ტვინს მისი მკაცრი ტონი.
როგორციქნა ეს დროც მოვიდა. დავინახე სუჰო გზის მეორე მხარეს ის ჩემკენ მოდიოდა. მე მას მომღიმარი შევყურებდი მაგრამ მას ძალიან ცივი სახის გამომეტყველება ჰქონდა რამაც ნელ ნელა გამიქრო სახეზე ღიმილი. გადავეხვიეთ ერთმანეთს ვგრძნობდი რომ მისგან ის სითბო აღარ იგრძნობოდა რაც აქამდე. გავუყევით გზას, ვსწირნობდით, ის ხმას არ იღებდა მე კი ვერ ვბედავდი რამე მეკითხა მაგრაამ ეს უნდა გამეკეთებინა და შევძელიბკიდეც.
მე—რახდება? რაზე უნდა დამელაპარაკო?
დიდი ხნის დუმილის შემდეგ როგორციქნა დაიწყო საუბარი და ავღელდი მაგრამ ეს ჩემს თავში ჩავახშე.
სუჰო— დიდი ხანია ვფიქრობ ჩვენს ურთიერთიბაზე. ვცდილობდი გავრკვეულიყავი ჩემს გრძნობებში. მართალია ჩვენ დიდი ხანია ერთად ვართ ბევრი კარგი და ცუდი დღე გადავიტანეთ. ძალიან გვიყვარდა ერთმანეთი, მაგრამ ეს ბოლო დღეებია
შენდამი ყველანაირი გრძნობა გამიქრა ისე აღარ გიყურებ როგორც ეს აქამდე იყო. მინდა ჩვენს ურთიერთობას წერტილი დავუსვა დღესვე.
ჰინატა P.O.V
ამ სიტყვების გაგონებამ თუთქოს გულში დანა ჩამასო. თითქოს ყელში რაღაც გამეჭედა და ვეღარ ვაუნთქავდი ალბათ ეს ყველაზე საშინელი დღე იყო ჩემს ცხოვრებაში რადგან მე ისევ განვიცადე ჩემთვის ძვირფასი ადამიანის დაკარგვა. ვფიქრობდი, რომ რაც არ უნდა მეთქვა არაფერი გამოვიდოდა. რაღაცა არ მაძლევდა იმის საშუალებას რომ რამე მეთქვა. უკვე ვაანალიზებდი რომ მე ჩემს ცხოვრებაში ერთი ნათელი წერტილიც ჩაქრა, მაგრამ ძალიან უცნაური იყო რომ მე მისთვის ბრძოლას ვერ ვბედავდი. როგორციქნა მოვითქვი სული და სუჰოსთვის შეპასუხება ვცადე.
მე— კიმაგრამ... როგორ შეგიძლიაა ასე უბრალოდ ამდენი ხნის ურთიერთობა დაანგრიო? როგორ დავიჯერო რომ ორ დღეში ჩემი გადაყვარება შეძეძელი?
სუჰო— არვიცი
მე— სხვა არაფეის თქმა არ შეგიძლია?
სუჰო— არა
მისი უარის თქმის შემდეგ არ გამიგრძელებია მასთან საუბარი გამოვტრიალდი და გზას გავუყევი. არ მინდოდა მისთვის ჩემი ცრემლები მენახებინა.
YOU ARE READING
Unexpected Love
Short Story20 წლის ჰინატას ისტორია რომლის ცხოვრებაც მოულოდნელად იცვლება