Fairytale?! hindi totoo yun!

Kabanata 23

((Lady Emerald))

"This is not happening right?!" Galit kong bulong sa sarili ko. Why am I here?! Bakit nakatayo ako sa harap ng hari't reyna at nakaluhod! Punyemas!

Third Person's POV

Umugong ang bulungan sa loob ng bulwagan dahil sa mga nangyayari, sari- saring komento at panghuhusgaang nasa kanilang mga isip.

Siya lang ba?

Bakit mag- isa lang siya?

This can't be happening?!

Maging ang hari't reyna ay hindi matago ang pagkalito, bakit sa dinami- dami ng dilag na naroroon sa loob ng bulwagan ay iisang babae lamang ang nakatanggap ng gifts mula sa apat na prinsipe.

Nakakapagtaka.

Ito ang nasa isip nila.

Samantala, tahimik na nakatayo ang apat na prinsipe, wala silang inaksayang oras at sabay sabay na nilapitan si Lady Emerald sa gitna at lumuhod rin sa harap ng hari't reyna. Dahil dito mas lalong nagkagulo sa loob ang media ay parang biniyayaan ng pagka-uhaw sa balita na talaga namang magpapa-ingay sa natutulog nilang kagustuhang maghatid ng mga nagbabagang impormasyon o balita. Si Lady Cadalin ay gulat at hindi magkapaniwala na ang kaisa- isang estudyante mula sa kanyang paaralan ang siyang pinili ng mga prinsipe.

Gulat man ay natuwa ang hari sa nangyari, sa tingin niya ay tama ang ginawa niyang pagpapakilala sa apat na prinsie ng sabay sabay dahil tumama ang hula niyang may natitipuhan na ang mga anak niya, ayon na rin sa isang kalihim na itinala niya upang bantayan ang mga ito sa labas ng palasyo. Tumayo ito at magiliw na nagsalita sa kanyang nasasakupan.

"All rise, for the first time in the history of our kingdom four princes, were born and now I present to you this lucky maiden to be the Crown Princess and therefore be the next queen of Wilderia." Sa sumunod na eksena, napuno ng palapakan ang bulwagan upang kilalanin ang crown princess.

"I, king of Wilderia bless my princes, to make the crown princess their queen. But this time I bless the crown princess to choose one prince only and therefore be the next king." Napatayo ang reyna sasinabi ng kanyang asawa, maging siya ay hindi makapaniwala.

"Mahal, how can you do that to the maiden? You're giving her the privilege to choose the next king?!" Hindi makapaniwalang tanong nito sa asawa, siniguro rin niya na tanging sila lamang ang makakarinig nito.

"I know, but this is rightful love, now sit back and relax." Tutal sila lang naman ang nakakarinig ng kanilang pinag-uusapan ay nagiging pilyo ang hari sa kanyang asawa.

((Lady Emerald))

Siya lang ba?

Bakit mag- isa lang siya?

This can't be happening?!

Alam kong ako ang tinutukoy nila, ako lang naman kasi talaga ang babaeng nasa kinalalagyan ko, pero the f! Why?! Mas lalo lang lumala ang nararamdaman ko nang magsimulang maglakad ang apat na pesteng mga lalaking nakaitim na ito mga pashnea sila, matapos nilang makalapit sakin ay lumuhod din sila sa hari't reyna.

"All rise, for the first time in the history of our kingdom four princes, were born and now I present to you this lucky maiden to be the Crown Princess and therefore be the next queen of Wilderia." Nanatili ako sa pwesto ko, anong sabi niya?! Halos kapusin ako ng hininga kahit hindi ako tumakbo, pinagpapawisan ako ng malamig at higit sa lahat lalo akong nagagalit sa nangyayari. Hindi ako makagalaw sa pagkagulat, lalo pa nang mapuno ng palakpakan ang bulwagan.

Bakit ganoon?

Bakit sila masaya at ako hindi?

"I, king of Wilderia bless my princes, to make the crown princess their queen. But this time I bless the crown princess to choose one prince only and therefore be the next king." Dagdag pa ng hari na siya namang nagpaangat ng ulo ko, maging ang reyna ay hindi nakahuma at napatayo mula sa prenteng pagkakaupo nito. Pinagmasdan ko silang dalawa sa itaas at para bang nagbubulungan. 

No doubt, hindi sang-ayon ang reyna, so do I!

Mula sa pagkakaluhod ko ay tumayo ako, alam ko sa mga oras na ito ay pagsisisihan ko ito pero dapat ko itong gawin. I am still a citizen of Wilderia right? 

May lumapit sakin na lalaki, nakasuot siya ng puti, anong ginagawa ng pari sa lugar na ito? Wait! Does that mean?! Teka hindi naman siguro sila nagmamadali hindi ba?!

"I, state your name lady." Deretsang sabi nito, tumahimik bigla ang bulwagan at tanging echo lang ang maririnig sa paligid, samantalang ako walang marinig ba't mas malakas pa yung kabog ng dibdib ko?!

"I, Lady Emerald." Sagot, am I really doing this?! Mei, gising na! This is so not you. Isa lang itong panaginip hindi ba? Bangungot lang ito diba?

"Accept the blessing as the crown princess." Teka, ngayon na ba talaga ito? As in?! Nakakagago sa totoo lang! Pumikit muna ako ng mariin, habang abala ang media sa pagkuha ng video o litrato sa mga kaganaapan at ang mga taong nandidito na nag-aabang sa susunod kong sasabihin. Bahala na si Batman! Dumilat ako at matapang na hinarap ang tingin ng hari.

"Do not accept the blessing as the crown princess." At sari-saring singhap ang narinig ko habang ang mga gwardya ay itinutok sakin ang mga armas nila. Maging ang pari at apat na pesteng lalaki sa tabi ko ay gulat ring napatingin sa akin.

Ako? Matapang lang akong nakatingin sa hari, sinalubong ko ang blankong tingin niya sa akin. I don't know kung anong tumatakbo sa isip niya ngayon but isa lang masasabi ko. 

Ang hirap niyang basahin shit!

"Anung sabi mo?" Napatayo ang prinsesa at masamang tinitigan ako. Uhh, hindi ba niya ako narinig? Dont I make mysef clear yet? i decline hello? Princess linis- linis ng tenga minsan. Muntik pa akong mapairap dahil sa prinsesa there's no way that I'll marry one of these four guys, ni hindi ko nga sila kilala malay ko kung gago pala ang mga prinsipe. 

Porket prinsipe? Heck, nasa tama pa akng pag-iisip kung yung iba siguro ang pinili nila walang ganito. Hindi pa rin sila exempted sa pagiging gago noh!

"Care to tell why? Lady Emerald?" Nagsalita muli ang hari, alam kong nariyan lang sa tabi si Lady Cadalin at nakikita niya kung gaano katigas ang ulo ko, but this is me, ayokong mabali yung paniniwala ko. Ayokong matali sa gulong ito sa umpisa palang ng storyang ito.

"I dont want to be tied to someone I dont know, your highness." Medyo lumalim ang boses ko, higit sa lahat ng taong nakasalamuha ko pinaka-nakakaintimidate ang hari. Hanggang ngayonay malakas pa rin ang kabog ng dibdib ko alam niyo  yung parang nahahagip ng mata niyo yung pagtaas- baba ng dibdib niyo? Ganoon yung feeling!

"Guards, sieze her!"

At para akong nabingi sa sinabi nang hari kasabay ng marahas na kamay ng mga gwardya ang humawak sa braso ko.

what the hell!