THE MYSTERY GIRL

TMG 54- BACK TO PAST

(PLAY: TWO LESS LONELY PEOPLE IN THE WORLD
BY:KZ TANDINGAN)

“Hi Mom and Dad.. Tagal nating hindi nagkita ah.. Kamusta na kayo? Ako Kasi Hindi ako Ok. Dad naalala mo pa ba yung sinabi mo sa akin dati? Yung kapag nag Mahal ako magiging masaya ako? Dad Alam ninyu po ba kabaliktaran ng sinabi ninyu yung nangyari sa akin. Haha Dad Kasi naman sobra akong nasasaktan ngayon. Kasi Dad Mahal ko siya pero hindi ata sang-ayon si tadhana sa aming dalawa dahil ngayon Dad magiging Daddy na din siya. Dad alam ninyu po ba yung feeling sa sobrang sakit sa dibdib dahil alam mong kahit kailan hindi na magiging kayo kahit na anong gawin mo. Mom siguro Mahal na Mahal ninyu si Dad no? Kasi kahit na anong nangyari magkasama parin kayong dalawa. Namimiss ko na kayo mom at Ikaw rin po dad namimiss na Kita yung palagi ninyu akong pinapagalitan kapag may kasalanan ako at Ikaw naman Mom namimiss din kita kapag inaasar mo ako tapos yung lagi niyu akong inaasar ni Dad daig ninyu panga bata eh kapag nag aasaran tayong tatlo. Namimiss na namin kayong dalawa ni Kuya.. Tapos namimiss ko na din. yung masasayang araw na kamasa namin kayo ni Kuya. Sana bumalik yung lahat sa dati.. Para masulit ko yun habang kapiling ko pa kayo. Wala akong aaksayahin na oras. kapag kasama ko kayo. Mom Dad sorry pala dahil naging matigas ang ulo ko ng mga panahon na yun at sorry din Mom dad dahil ngayon ko lang kayo nadalaw makalipas ang Limang taon. Nahihiya Kasi akong mapakita sa inyo"

(I was down, my dreams were wearing thin
When you're lost, where do you begin?)

Tumulo ng tumulo ang mga luha na galing sa aking dalawang mata. Ang sakit ng dibdib ko pero parang nabawasan yung sakit dahil sa mga nasabi ko. Nailabas ko naman kahit papaano yung mga sakit dito sa dibdib ko. Tumingin ulit ako sa lapida ng aking magulang.

(My heart always seemed to drift from day to day
Looking for the love that never came my way)

“Aalis na ako Mom. May gagawin pa akong mahalaga" Sambit ko sabay nag lakad na ako paalis. Ito na yung matagal ko ng hinihintay. Pumasok ako sa Kotse ko. Gusto ko ng tapusin ang lahat ng iba.

( Then you smiled and I reached out to you
I could tell you were lonely too
One look and then it all began for you and me
The moment that we touched I knew that there would be)

Mabilis ko lang pinatakbo yung Kotse ko habang tumutulu ang aking mga luha.

(Two less lonely people in the world
And it's gonna be fine
Out of all the people in the world
I just can't believe you're mine)

“Naku! bata ka! Dahan dahan lang hindi ka naman aagawan ng kuya mo sa pagkain" Sambit sa akin ni Mom ng makita niyang ang dami Kong kumain.

“Masarap Kasi Eomma" Nakangiting Sambit ko sa kanya sabay subo ulit.

(In my life where everything was wrong
Something finally went right)

“Sabihin mo matakaw ka lang talaga dongseng" (Translate: younger brother/ younger sister)

“Yah!! Ani!! Oppa!" Sambit ko sa kanya (Translate: No.. Elder brother)
____

(Now there's two less lonely people
In the world tonight)

“Appa!! Look oh! ang ganda ng car ni Kuya" Sambit ko Kay Daddy ng Makita ko yung Kotse ni Kuya na bagong bili ni Tita dahil Gift daw. (Translate: Daddy, Dad or Father)

“Why? Dongseng? gusto mo bang sumakay?" Sambit ni Kuya kaya naman tumango tango ako sa kanya.

(Just to think what I might have missed
Looking back how did I exist)