Suicide Game |✔ {Υπό Διόρθωση}

Κεφάλαιο 20ο

«Πρέπει Ant, το ξέρεις ότι θα έκανα τα πάντα για να είσαι καλά έτσι;» είπε και την έσφιξα κι άλλο.

«Το ξέρω. Όμως δε θα αντέξω να σε χάσω. Άσε με να τον πείσω, κάτι θα σκεφτώ. Θα φύγουμε μαζί από εδώ και θα επιστρέψεις στον Rick και στους γονείς σου, με ακούς;» είπα χωρίς να με ενδιαφέρει αν θα με άκουγε.

«Δεν θα τον πείσεις κοριτσάκι μου. Μη προσπαθείς να το κάνεις αυτό. Προσπάθησε όμως να αποδράσεις αφού φύγω, εντάξει; Ο Rick θα είναι καλά χωρίς εμένα. Το ξέρω ότι δεν θα τον αφήσεις και θα τον φροντίσεις εσύ» είπε και τότε την κοίταξα στα μάτια. Προσπαθούσε να συγκρατήσει τον εαυτό της. Ήταν δυνατή και φαινόταν. Όμως είχε αποδεχτεί τον θάνατο τόσο γρήγορα και αυτό με έκανε να ανατριχιάζω ολόκληρη.

«Κάνε το για εμένα, εντάξει; Φρόντισέ τους όλους με τον τρόπο που εσύ ξέρεις πως είναι σωστός. Έτσι κι αλλιώς πάντοτε μας φρόντιζες παρόλο που δεν το εκτιμούσαμε» είπε χαμογελώντας όμως δεν το δεχόμουν και δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω. Δεν θα του έκανα τη χάρη. Η φίλη μου θα επέστρεφε στο σπίτι της και θα φρόντιζα εγώ για αυτό. «μη τον αφήσετε να σας καταστρέψει. Κάντε τα πάντα για να τον καταστρέψετε εσείς καταλάβατε;» απευθύνθηκε και στους δύο μας και τότε ήταν που η σφαίρα έφυγε από το όπλο. Ασυναίσθητα μπήκα μπροστά και το χέρι μου εμπόδισε τη σφαίρα να χτυπήσει το κεφάλι της Crystal.

Χτύπησε το δικό μου χέρι και γονάτισα από τον πόνο όταν είδα την τρύπα στην παλάμη μου. Ο Stephan αμέσως έτρεξε στον Manuel και προσπαθούσε να τον αποτρέψει από το να πυροβολήσει ξανά. Τον χτυπούσε δυνατά όπως την άλλη φορά, ενώ εγώ έσφιξα τα δόντια μου και προσπάθησα να βοηθήσω την Crystal να λυθεί. Το αίμα έτρεχε συνεχώς και είχε απλωθεί σε ολόκληρη την μπλούζα μου. Όταν πλέον είχα καταφέρει να την ελευθερώσω, ο Stephan είχε χτυπήσει τον Manuel ο οποίος βρισκόταν πλέον στο έδαφος αναίσθητος και το όπλο πεταμένο λίγο πιο πέρα από εκείνον. Ξεκινήσαμε γρήγορα να τρέχουμε προς την έξοδο της αποθήκης.

Μισό λεπτό όμως. Η Jeff; Είναι ακόμη εδώ μέσα κλειδωμένη. Δεν γίνεται να φύγουμε χωρίς εκείνη. Πρέπει να τη βοηθήσουμε.

«Παιδιά, η Jeff. Η Jeff είναι ακόμη κλειδωμένη εδώ μέσα» φώναξα λίγο πριν δω την εξωτερική πόρτα της αποθήκης να ανοίγει.

Γύρισαν και οι δύο και με κοίταξαν.

«Anthonette, δεν έχουμε χρόνο πρέπει να φύγουμε. Θα γυρίσουμε για εκείνη, αν είναι ακόμη ζωντανή» είπε ο Stephan, καθώς ανάσαινε γρήγορα.