გაოფლილი დაბლა ვჯდები უფროსწორად ვეხეთქები ცეკვამ იმდენად დამღალა რომ აზროვნების უნარიც კი დავკარგე ჰაერს ღრმად ვისუნთქავ პირსახოცს სახეზე ვისვამ და ოფლს ვიწმინდავ ბოთლს ვიღებ და ცივ წყალს ვსვამ...ტელეფონის ხმა ისმის ჯიბიდან ტელეფონს ვიღებ და ისე ვპასუხობ რომ არც კი დამიხედავს ვინ იყო
-გისმენთ (მე) დაღლილი ვიძახი და ველოსები როდის მიპასუხებს მეორე მხარეს მყოფი პიროვნება
-ქუქ მე ვარ (ის) ტელეფონის მეორე მხრიდან სიყვარულით სავსე და ნაზი ხმა ისმის...ამ ხმის გაგონებაზე მეღიმება
-ლილი...(მე) მხიარულად ვიძახი და ღიმილს სახიდან არ ვიშორებ...როგორ მომნატრებია მისი ნაზი ხმა
-ეი დაკარგულო როგორ ხარ? (ლილი) მისი სიცილის ხმა ისმის
-ახლა უკვე კარგად...შენ როგორ ხარ? (მე) თავზე ხელს ვიკიდებ და ბედნიერი ვიღიმი
-მშვენივრად...ჰო მართლა რისი თქმა მინდოდა დღეს კორეაში მოვდივარ (ლილი) კივილის დაწყება მინდოდა მაგრამ თავი შევიკავე...ბიჭებიც ჰო აქვე არიან
-რა? მართლა? რეისი როდის არის? ანაც შენთან ერთად მოდის? ლილიან ძალიან გამახარე (მე) აფორიაქებული კითხვებს ვაყრიდი
-ჰეი დამშვიდდი ორ საათში ფრენაა მაქვს და ჰო ანასთან ერთად მოვდივარ (ლილი)
-იცოდე დამირეკე როდესაც ჩამოხვალ მოგაკითხავ (მე)
-აუცილებლადკარგი წავედი გავემზადო...მიყვარხარ (ლილი) იცინის და ტელეფონს მითიშავს ბედნიერი ვდგები ფეხზე და დარბაზში გავდივარ ბიჭები ერთმანეთს ესაუბრებოდნენ გაკვირვებულებმა გამომხედე როდესაც ჩემი ბედნიერი სახე დაინახეს
-ასე უცებ რამ გაგახარა? (ჯიმინი)
-აჰჰ...დღეს ჩემი მეგობარი ჩამოდის 💚ორი წელია არ მინახავს ძალიან ბედნიერი ვარ (მე) გახარებული ვიძახი
-მხოლოდ მეგობარი? (ჯინი) დაეჭვებულმა მკითხა...რა იდიოტები არიან მათ ჰომ არ იციან რომ მას შვილი ყავს
-იდიოტებო მას შვილი ყავს (მე) ყველამ გაოცებულმა გამომხედა
-ჰა? (ტაე) აჰჰ ახლა ამათ უხსენი რატომ ყავს შვილი! თავი გავაქნიე და ცეკვა გავაგრძელე მალევე ამყვნენ ბიჭები
Lily's p.o.v
თვითფრინავი დაეშვა მე კი ბედნიერი ვიღიმი ჩემი ღიმილი კი იმხელაა მეშიანია პირი არ გამეხეს ძალიან ბედნიერი ვარ ორი წელია ჩემი მეგობარი არ მინახავს აქამდე ვერ ჩავდიოდი მის სანახავად რადგან ანა ძალიან პატარა იყო ხოლო ახლა წამოიზარდა და თავისუფლად გამყავს გარეთ მას მარტო ვზრდიდი რაღაც მიზეზების გამო...ტელეფონი ამოვიღე და ქუქს დავურეკე მალევე მიპასუხა მაგრამ სულაც არ გავდა ეს ქუქის ხმას
-გისმენთ (ის) მკაცრი მაგრამ ამავდროულად თბილი ხმა გაისმა
-ამმ...ჯონქუქი მინდოდა (მე) მორცხვად ვიძახი და მის პასუხის მოლოდიშნი ანას დავხედე რომელიც სასაცილო სახით უყურებდა აეროპორტს მალევე გაბიგე ტელეფონის მეორე მხრიდან ყვირილი ეს ქუქი იყო "ჩემი ტელეფონი მომეცით! გეყოთ!" მტვრევის ხმა ისმის შემდეგ კი როგორც მივხდი ტელეფონი სხვამ აიღო
-ოჰ ლილი შენ ხარ? უკვე ჩამოხვედი? გამოვდივარ მანდ დამელოდე (ქუქი)
-ეი ბიჭი დაწყნარდი მეთვითონ მოვალ (მე)
-არავითარ შემთხვევაში მეთვ...(ქუქი) საუბარი არ დავაცადე მაშინვე გამითიშა დარწმუნებული ვარ ახლა ოხრავს გაბრაზებული უყურებს ტელეფონს...ბრაზდება როდესაც ვიღაც საუბარს არ აცდის და ტელეფონს უთიშავს მალევე მომდის მესიჯი იქ კი სახლის მისამართი ეწერა აეროპორტიდან გავდივარ და ერთ-ერთ ტაქსში ვჯდები მძღოლს მისამართ ვეუბნები და ისიც მაშინვე მიდის...ანას სახეზე ვეფერები შემდეგ კი მის ქერა თმებს ვეთამაშები ეს ბავშვი რომ არა! უბრალოდ ისეთი გასაოცარი და ჭკვიანია! სახლს ვუახლოვდებით საკმაოდ დიდი სახლია და ეს ბავშვი აქ მარტო ცხოვრობს? ანა ხელში ავიყვანე და კარებისკენ წავედი...სანამ სახლს ვიყიდი მომიწევს ქუქთან დავრჩე რაც ძალიან არ მინდა...ჰომ ხვდებით არა? ჩემი საუკეთესო მეგობარია მაგრამ მასთან დარჩენა მიტყდება...კარებზე ვაკაკუნებ მალევე იღება კარები ვფიქრობდი რომ იქ მომღიმარი ქუქი დამხვდებოდა მაგრამ სულაც არა! ქერა თმიანი ბიჭი დამხვდა ბავშვური სახით მოიცადეთ ეს გოგოა თუ ბიჭი? ქუქს როდია მერე მოჰყავს სახლში გოგო? ჰმმ...
-შენ ლილი უნდა იყო (ის) თავს ვუქნევ რის შემდეგაც გვერძე იწევა და სახლში შესვლის უფლებას მაძლევს მას სახეზე მივაშტერდი უფს! ბიჭი ყოფილა რომ შეხედავ გოგოს გავს...ზემოდან ხმაური ისმის და ექვსი ბიჭი ერთად ჩამორბის კიბეებზე თან რაღაცაზე სიცილით კვდებიან ერთ-ერთი შეშდება როდესაც მე მხედავს შემდეგ კი ბედნიერი იღიმის და ჩემსკენ მოდის
-ლილიან (ქუქი) ყვირის და ჩემსკენ მორბის დაიცადეთ ეს რა მე უნდა შემახტეს? თვალებს ვაფართოვებ და გვერდით ვიწევი ქუქი წინ ვარდება და იმ ქერას ეჯახება შემდეგ კი ორივე იატაკზე აღმოჩნდა
-ზურგი! (ის) ყვირია მე კი დაბნეული ვუყურებ მათ ქუქიმ სიხილი ატეხა შემდეგ კი ფეხზე ადგა და მომეხვია მთელი ძალით ჩამიკრო გულში ხელს აღარ მიშვებდა
-ეი დავიხრჩე! (მე) იქით ვიწევი ქუქიმ როდესაც ანა დაინახა ხელში აიტაცა და დაატრიალა
-როგორი პატარა იყო...და ახლა! (ქუქი) ბედნიერი ეხუტება მას...ოჰ ჯონქუქ ამდენი ხნის მერე მაინც არ შეცვლილხარ
-მე ჯინი ვარ (ჯინი) ერთ-ერთი ხელს მაწვდის ასეთ რაღაცეებს ვერ ვიტან ამიტომ პირდაპირ მივეხვიე
-ლილიანი (მე) ყველა სათითაოდ გავიცანი შემსეგ კი ჩემს ოთახში ავედი და წამოვწექი დამღლელი დღე იყო...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ახალი ფიკი იმედი მაქვს მოგეწონებათ💚 და მადლობა იმათ ვინც BTS is back-ს კითხულობს 💚
