Эхлэл

274 20 1
                                    

Энэ бүгд төгсгөл болж миний бие ямар ч тэнхэлгүй болж байна. Магадгүй энэ миний амьдралын сүүлийн мөч байх. Тэр намайг үхэх хүртэл ирсэнгүй харин хажууд минь үргэлж үзэсгэлэнтэйгээр ургах Гүнжийн нулимас цэцэг л харагдана.

Энэ мөчид миний зүрх хэмнэлээ алдаж нүдний зових бага багаар хүндэрч дахиж хэзээ ч сэрэхгүйгээр гүн нойронд үүрд автлаа.

21-р зуун Жона гүнж нас барсанаас 500 жилийн дараа

Сайн уу намайг Ким Жона гэдэг би бол сурагч одоо 18тай. Ахлах сургуулийн 3-р анги. Манай сургууль их алдартай сургууль шүү. Энд дандаа баян айлийн хүүхдүүд сурдаг. Би ч мөн адил баян аав ээж маань гадаадын алдартай хөрөнгө оруулагч компаны захиралууд.

Би удахгүй их сургуульд орж тэдний ажлийг өвлөж авах болно.

Саяханаас би нэг хачин зүүд зүүдлэх болсон зүүдэндээ би яг л түүхэн кинон дээр гардаг газарт очдог тэнд би өдөр болгон нэг хүнийг хүлээн цэцэг арчилсаар сууж байдаг.

Зза энэ ч яахав. Өнөөдөр бол шинэу долоо хонгийн эхлэл. Өнөөдрийг үр ашигтай өнгөрөөнөө.

Сургууль дээр иртэл Руна байж байв.

Руна: Хээе сайн уу өнөөдөр маш олон шинэ мэдээ байна.
Би: Тэгээд яриад байлдаа.
Руна: 3ийн 2-р анги тарж тэр ангийн хүүхдүүд манай ангид шилжиж ирнэ гэсэн.
Би: Өөлдөө тэр нэг хэдэн ядаргаатай амьтад ирэх юм бол би яг галзуурах байх аа.

Руна: Тэд нар ч гэхшиг зөвхөн Жонгүүг гээч.
Би: Тиймээ тэгээд юу гэж тэр үнхээр гайтай хүүхэд.
Руна: Би бол Жиминийг шилжиж ирнэ гэдэгт үнхээр их баяртай байна.(үсрэх)
Би: Зза орцгооё.

Хонх дугарч хичээл орсоныг илтэглээ. Ангидаа сууж байтал багш нөгөө хэдэн ядаргаатай юмнуудыг дагуулна орж ирлээ.

Зохиолчийн талаас
Та бүхэний гадарлаж байгаачлан Жона бол эртний Жусон улсын гүнж тэр дахин төрсөн тэрээр ужиг өвчинтэй байсан болхоор 24 насандаа өөд болсон. 20 насандаа тэр цэргийн жанжин Жон Жонгүүгт дурласан. Жона гүнж Жонгүүгтэй уулзаж чадалгүй насан эцэсэлсэн юм.
Тэр үхэн үхтлээ гүнжийн нулимас цэцэгийг арчилсан нь ийм учиртай.

Одоо үе Жонагийн талаас

Багш одоо нөгөө хэдэн юмнуудын суух байрыг сонгож байна. Бурхан минь намайг л битгий тэгэж шийтгээрэй.

Бурхан намайг сонсоогүй бололтой. Нөгөө гайтай Жон Жонгүүгтэй хамт суулгачихлаа.

Би яагаад Жонгүүгт дургүйг гайхаж байгаа байх. Тэр бол охид дундаа алдартай. Охид ч гэлтгүй сургууль даяар алдартай. Тэр бол биеэ тоосон амьтан. Тэгээд л би биеэ тоосон хүнд дургүй болхоор түүнээс зайгаа барьдаг. Бас нэг юм гэвэл би түүнийг хархаар нэг л гомдсон юм шиг сэтгэгдэл төрдөг яагаад гэдгийн сайн мэдэхгүй л юм.

Новш гэж одоо тэр миний хажууд сууж байна. Тэр үнхээр яршигтай юмаа. Хүний хажуунаас үзэгээр хатгаж толгой руу хуруугаараа байн байн чичиж байна.

Бурхан минь энэнээс муу зүйл гэж хаа ч байхгүй байх. Ядаж байхад энэ охидууд хүн барьж идэхнээ.

Эхний цагийн хичээл дуус ч хонх дугарлаа. Тэр над руу хараад.

Жонгүүг: Чи үнхээр намайг сонирхохгүй байна уу? Би охин бүртэй ингэж хандаад байдаггүй.
Би: Би чамайг огтхон ч сонирхохгүй байна. Тэр тусамаа бусад охидтой ямар харьцдаг чинь ч хамаагүй.
Жонгүүг: Хатуухан самар байхнээ яг миний сонирхол.(инээх)

Энэ үед надад яг ийм зүйл өмнө нь дохиолдож байсан юм шиг санагдав.

Жонгүүг: Хөөе юугаа бодоод байгаа юм арай шууд надад дурлачихаж байгаа юм биш биздээ. (шоолох)
Би түүний толгой руу нь цохиж: Би яасан гэж чам шиг юманд дурлах юм.

Би түүнд яагаад ч юм эмзэглээд байгаа сэтгэгдэл төрөөд байх юм. Яг л тэрнийг удаан хугацаагаар хүлээж байсан мэт гомдсон мэдрэмж түүнийг хархаар зүрх өвдөж байна энэ яг юу юм бэ???
вдөж байна энэ яг юу юм бэ???

За шинэ зохиолоо бичээд эхлэллээ дараагийн хэсэг 10 vote 5 сэтийн дараа орно зохиолчид нь бас урам зориг хэрэгтэй шдээ за тгд хөлс нулимас гаргасан зохиолийг минь хайрлаж өгөөрэй

Гүнжийн нулимсWhere stories live. Discover now