Tragic Memory Turns Into a Beautiful Promise

Chapter 1

Chapter 1
---------------------

Zemira Maidy L. Amora
*little girl crying*

"Hey! Why are you crying?" Tanong sa akin ni choby.

"I'm just sad and I don't know why."sabi ko habang umiiyak parin. Hinawakan niya ang kamay ko para makatayo ako.

Pinunasan niya ang luha ko gamit ang mataba niyang kamay."Don't worry I'll make sure that you won't cry anymore beacause of sadness."

Napatingin naman ako sa kanya. Hindi parin maawat ang luha ko."Are you sure?" Tumango tango naman siya habang nakangiti.

"Because I promise that you will cry because of happiness."sabi niya sa akin habang dahan dahan niyang hinawakan ang kamay ko.

Napatingin ako sa kamay kong hawak niya at tumingin ulit sa mga mata niya.

"When we get older I promise that I will marry you, and make you happy for the rest of your life."nakangiting sabi niya kaya naman napangiti rin ako.

*********

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumutama sa mga mata ko. Napanaginipan ko na naman yung batang lalaki na nangako sa akin noon. Dahil sa kanya ay sumasaya ako.

Bumangon na ako at dumeretso na sa CR para maligo. Pagkatapos kong maligo ay sinuot ko na ang uniform ko at tumingin sa salamin. Ang uniform namin ay white long sleeve polo sa loob, maroon blazer na may logo ng school namin sa left side at white neck tie, maroon din ang palda namin na hanggang tuhod na may tatlong white line sa baba, at hindi kami knee sock ordinary socks lang naman.

Naglagay ako ng konting make up and I let my hair fall down. Pagkatapos kong mag ayos ay bumaba na ako.

"Good morning!!" sigaw ko ng maka abot ako sa dinning area. "Maganda yata gising ng baby namin?"Tanong ni daddy.

Lumapit ako sa kanila at nagkiss sa pisnge nila. "Good morning mommy, dad, kuya, at syempre aking pinaka cute na baby boy mwuah!"

"Kumain ka na nga ang ingay eh."sabi ni kuya. Yan si kuya Maverick L. Amora, masungit pero pagdating sa amin ay mabait pero minsan mas lumabas talaga yung ugali niyang masungit. Gwapo si kuya matangkad, chinito, maputi, varsity player ng basketball, at sympre hindi mawawala ang ugali niyang pagiging babaero.

"Tsk! Ang sungit." sabi ko at tumabi na kay mommy. Natawa naman si mommy. "Kumain kana anak wag mo ng pansinin kuya mo. Ang ganda pa naman siguro ng panaginip mo." sabi ni mommy ng nakangiti habang nilalagyan niya ako ng kainin at ulam. Kaya naman napangiti nalang din ako.

"Yes mommy napanaginipan ko na naman po si hubby." na pa ubo si daddy dahil sa sinabi ko.

"You're too young for that sweetie." Seryosong sabi ni daddy. "I know dad just relax okay." natatawang sabi ko.

"Hon ikaw naman sa panaginip nalang nga sumasaya si Zemi eh." natigilan ako sa sinabi ni mommy.

"Hindi pa ba siya nakakamove on sa nangaya-" padabog kong binitawan ang kutsara at tinidor ko kaya napatigil silang lahat.

Napabuntong hininga ako at tiningnan si daddy." Dad we talked about this before right? I told you not to talk about the past." Sabi ko sabay tayo.

"Kuya I'll just wait in the car." sabi ko at kinuha ang bag ko at lumabas na ng bahay. Sumakay ako sa white trailblazer niya at sinuot ang earphones ko.

[Now Playing-Statue by Lil Eddie]

When a day is said and done,
In the middle of the night and you're fast asleep, my love.🎶