Kıyamet günü, çok istedikleri cennete ebedi girmeleri gerekti. Ama bir terslik oldu. Ne cennet kaldı ne cehennem! Tanrı, tüm yarattıklarından vaz mı geçmişti ? O günden sonra tüm yargılar yok oldu. Günah da yoktu , sevap da... Cehennem mi kalmıştı k...
Yalnız değildik... 7 farklı ırkın dünyaya hakim olma savaşıydı bu. Boyutlar arası tüm kapılar açılmış, cennet ve cehennem dünyaya dağılmış, melekler sıkça rastlanır olmuş, insanoğlu çok sevdiği yeryüzünü bırakarak yer altına çekilmişti.
Yeryüzü belki de hiç bu kadar kıymetli olmamıştı. Neredeyse tüm ırklar yeryüzünde yaşam için savaşıyordu. Ama asıl sahibi olan insanlar, bedensel güçlerindeki yetersizlik sebebiyle yer altında, antik çağlardan kalan yaşam alanlarına çekilmiş, hemen hemen hiç yeryüzüne çıkmıyorlardı. Yeraltı sularını kullanıyor, yeryüzüne delikler açarak oluşturdukları yer altı seralarında ne yetişirse onlarla besleniyorlardı. Avcı adını verdikleri grupları ayda 1 kez gece avına çıkar, kendilerine yetecek kadar et bulup getirirlerdi. Gerçi birçok avcı Vonterlara yem olmuştu ama hep yeni avcılar yetiştirilirdi. İnsanlar ırk savaşlarına hiç girmez, tek amaçları olan hayatta kalma olasılıklarını arttırmaya çalışırlardı. Çünkü cennet ve cehennem kaçakları onlardan çok daha güçlüydü. Yeniden yeryüzüne çıkmak insanoğlu için artık bir hayalden ibaretti. En büyük düşmanları da, hayatta kalmaları, insanoğluna bağlı olan Vonterlardı.
Vonter'lar bir vampir ırkıydı. Her ne kadar hayvan kanı içseler de arada bir insan kanı bulamazlarsa güçten düşerler ve solgun benizleri, beyaz bir çarşaf gibi olurdu. Bu yüzden en büyük amaçları insanoğlunun gizli dünyalarını keşfetmekti. İnsanların avcı gruplarını görüyorlar ancak hepsini pusuya düşüremiyorlardı. Sürüden ayrılanı kurtlar yer misali, tek kalanları ele geçirebiliyorlardı. Avcı gruplar iyi yetiştirilmişti. Gayet güzel savaşırlar, birbirlerini savunurlardı. Silahları, sayılı olsa da hep yanlarındaydı. Özellikle kendileri için hazırladıkları, gümüş kazıklar her birinde bulunurdu. Kaç kere takip ettiler, gizlendiler ama asla yerlerini keşfedemediler. Sırası geldiğinde kandan gözleri dönen Vonterlara yem bırakarak yollarını şaşırtırlardı.
Bu yüzden Vonterlar başı boş kalan hayvanları alarak besleyip, çoğaltmaya başladılar. Koca sürülerden sürekli kan alıp, satışa bile çıkarttılar. Yeryüzünde insanlardan kalan bazı kasabalara yerleşip kendilerine uygun hale getirdiler. Siyah, kasvetli, boğucu... Onlar dünyanın her yerindeydi. Ancak hepsinin başında ırka kendini adayan vampir başkan Volt ve yardımcısı Tuso vardı. Volt aslında abisi Tirat'ın yapmak istemediği görevi yapıyordu. Tirat kadın düşkünü, tüm gününü kan ve şehvet ile geçiren eski asker, güç düşkünü bir ucube vampirdi. Volt'un yarattığı bu dünyanın gücünü kullanıyor, sadece keyif için önüne kim geliyorsa öldürüyordu. Bu dünyanın yaşanacak bir tarafının kalmadığını düşünüyor, kimi öldürürse onu kurtardığını sanıyordu. Volt ise abisini sever ve sayardı. Acımasızlığı dillere destan olsa da eski günlerde onu nasıl savunduğunu, kolladığını hiç unutmamıştı.
Volt temsili;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tuso temsili;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vonterlar, Megafun ırkını yeni yeni tanıyor, buzul tepeler denilen bir bölgeye yakın yaşadıkları hakkında duyumlar alıyorlardı. Megafunlar onlar için bir kurtuluş olabilirdi. Çünkü Megafunlar yarı insan yarı cin olan bir ırktı. Tabi ki insanlar kadar kolay lokma değillerdi. Zamanla cin yanları daha ağır basmış, öngörü yetenekleri çoğalmış, bedenen irileşmiş ve donanımlı birer savaşçı olmuşlardı. Şimdiye kadar hiçbir megafun tadına bakmamışlardı ama vonterların arasında dilden dile yayılan rivayete göre, onların kanlarının büyülü ve mavi olduğu söyleniyordu. Mavi kısmı vonterları cezbetmese de, büyülü kan düşüncesi, bu durumu dayanılmaz kılıyordu. Yeryüzünde en düzenli yerleşimi kurdukları ve aralarındaki bağın insani taraflarından geldiği söyleniyordu. Volt ve yardımcısı Tuso bir grup askerle yola çıkmayı planlarken, Tirat her zaman ki gibi bunun boş bir uğraş ve zaman kaybı olduğunu düşünüyordu. Ona göre önlerine kim gelirse onun tadına bakmalılardı. Keyif ve sefayı bırakmadan ve fazla uzaklaşmadan...
Megafun lideri Layris adında bir komutandı. Değişen ilk gruptan bir askerdi. Eski liderin Karantular tarafından öldürülmesinin ardından tüm halkını alarak önce yeraltına inmiş. İnsanlardan destek alarak tüneller yardımı ile kış ile yaz arası dedikleri alanın bitiminde, kış tarafından buzul tepelerine yakın bir yere yerleşmişti. Stratejik olarak hem kimsenin gelmek istemediği, hem de tepelerin arasında kalan, kimsenin henüz keşfedemediği bir cenneti yuva olarak seçmesi akıllıca olmuştu. Bu ovada hemen hemen her şey yetişiyordu, soğuk olmasına rağmen kurdukları seralardan her sebze ve meyveyi yiyebiliyorlardı. Gelirken yanlarında getirdikleri birkaç tavuk ve koyundan bereketli bir gelecek nesil oluşmuştu. Atlarını başta yük taşımak için getirmiş olsalar da, iyi birer binici olmuşlardı zamanla. Yaz tarafına geçerek tohumları alıyor, kış tarafındaki cennet ovalarında yetiştiriyorlardı. Komutan Layris yaptığı işten oldukça memnundu. Halkı huzur içinde yaşıyor, öngörüleri şimdilik temiz görünüyordu. Ancak Karantulardan alınacak hesabını unutmamıştı. Ve geçmişteki öngörülerinden Vonter ırkının da başına bela olacağını biliyordu. Şimdilik bekar bir adamın yapacağı şekilde tüm zamanını halkına adamış, güven içinde yaşamanın devamını sağlamayı ve bir gün tüm orduları susturarak, insanlar ile birlikte eskisi gibi aynı yeryüzünü paylaşmayı diliyordu.
Komutan Layris Temsili
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tria Temsili
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
