(EVDE)
–Eline sağlık annecim, çok güzel olmuş.
–Afiyet olsun canım. Eee, senden ne haber ?
–Her zaman ki gibi işte, aynı.
–Emin misin, sanki yüzün düşmüş gibi de.
–Yoo, gayet iyiyim.
–Peki öyle olsun.
O kadar mı kötüyüm. Sırf bu pislik yüzünden kendimi harap etmişim. Kendime söylene söylene yukarı çıkıp odama girdim. Bütün gün yeterince şey yaşamıştım. Artık uyusam iyi olur diye düşündüm. Yatağa uzandım ve uyumaya çalıştım. Tam o sırada telefonuma mesaj geldi. Bilinmeyen numaraydı.
Bilinmeyen Numara: Bahçede neden ağlıyordun?
Evet, saçma. Çok saçma bir mesaj.
Deniz: Pardon tanışıyor muyuz ?
Bilinmeyen Numara: Bunun ne önemi var, hem cevap istiyorum.
Kim olduğunu sanıyor acaba?!
Deniz: Seni tanımıyorsam neden sana hesap vereyim ki?!
Bilinmeyen Numara: Beni gördüğüne eminim, duvarın kenarına bile geldin.
Deniz: Sen o çocuksun!
Bilinmeyen Numara: Vay canına, çok zekisin.
Umrumda mı? - Hayır
Deniz: Bizim sınıfta mısın?
Bilinmeyen Numara: Bilmem:)
Deniz: Neden söylemiyorsun ki, kimsin sen ?
Bilinmeyen Numara: Bilmem:)
Gıcığın önde gideni değil mi?
Deniz: Peki, söyleme sen bilirsin. Ama kim olduğunu eninde sonunda öğreneceğim.
*Deniz Çevrimdışı*
Deniz: 1
Gizemli Çocuk: 0
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MESAJ (düzenleniyor)
Teen FictionHer şey telefonuma gelen bir mesajla başlamıştı. O günden beri merakım bedenimi ele geçirmiş, yazan kişinin kim olduğunu bulmak için maceradan maceraya atlamak zorunda kalmıştım. Kimsin sen? Beni alev alev yakacak bir ateş mi yoksa fırtınada hortumu...
