Kafam öne eğik ilerliyodum yolda.
üniversitenin karsısından gecerken birisi gözüme çarptı işte oydu yine göz göze gelmiştik
yanaklarımın hafif kızardığını hissede biliyordum. Her zaman kı gıbı arkadaslarıylaydı neydi onu bana balayan yoksa ben aşık mı olmustum ? Aşk neydi ? Seviyormuydum ?
sahi kalp midir insana sev diyen yoksa yalnızlıkmıdır körükleyen ? sahi neydi sevmek ; bir muma ateş olmak mı , yoksa yanan ateşe dokunmak mı ?
herzaman ki gibi eve gittim feracemi çikarip yatağıma attım kendimi sonra hayal kurmaya basladım niye yapıyodum bunu bilmiyorum ama hoşuma gıtmışti. senenin başından beri görüyordum onu. acaba üniversiteli bir erkek liseli bir kiza bakarmıydı ? hic bimiyorum hemde benim gibi bir kıza sonuçta ünversitede okuyordu hem bürsürü kız var onlar dururken bana mı bakıcak dıyıp kendımı bu düşüncelerden attım kendımı kalkıp bilgisayarın basına geçtim faceye girdim öyle dolaşırken birden onun resmini gordüm gerçekten omuydu hayır şaka bir an durdum heycanlamıstım. tıkladım resmıne evet gerçektende oydu adı ömer di ömer demir . tevafuklar yine bizi bulmustu içimde anlamadığım kelebekler ucusuyordu. daha fazla oyalanmayıp ödevime başladım bitirdiğimdeyse saat onbiı olmuştu gözlerime inanamadm annem yanıma gelıp ' ödevin hala bitmedimi kızım' demesıyle irkildim bıraz buz doalbından birşeyler atıştırıp uyudum. sabah uyandığımda okula geç kalmıstım kostura kostura okula gittim canta alma gereği bile duymadım. okula gittiğide henuz hoca derse gımemıstı bı rahatladım ve sırama oturdum melike sesiyle irkildim bu seslenen büşraydı heycanla yanıma geldi 'dun konustumu senle'
- busra sacama sapan sorular sorma nıye konuşsun ki benle ? ama dun feysını buldum adı ömermıs ömer demır
- vay canına şansa bak umudunu bırakma bır gun emınım konusursunuz.
- hayırlısı
demekten baska bısı soyleyemıyorum . sonra hoca geldı ders basladı zaman gecek bılmıyodu sankı .
ve en sonunda dersler bitmisti kendime kızıyorum nıye cantamı getırmedım dıye sımdı kalem ve kıtapları elımde tasımak zorundaydım. okuldan cıktım bır sure yurudukten sonra ünversitenın karşısındaydım . yine ordaydı birkac sanıye durdum elım ayağıma dolaştı neyapacagımı bılemedim. sakın olmaya çalıtım ve kafamı öne eğip yürümeye devam ederken arkadan bırses duydum
- hanım efendi !
