Բոլորիս մոտ եղել է այնպիսի մի ժամանակահատված երբ մի ինչվոր ցավի պատճառով փակվում ենք ամբողջ աշխարհից և չենք վստահում այլևս ոչմեկի։Մեր գլխավոր հերոսուհին 8 տարեկանում կորցնում է իր մորը որը թողել և հեռացել էր առանց բացատրության։Իր հայրը չի դիմանում այդ հարվածին և ինքնասպան է լինում։Փոքրիկ Չորոկը մեծանում է իր տատիկի հետ այդպես էլ չզգալով ընտանիքի քաղցրությունը։Դասարանցիների կոպիտ և դաժան կատակների պատճառով 18 տարեկան Չորոնին տեղափոխում են մեկ ուրիշ՝ ավագ դպրոց։
Րյոհին արտաքինով չէր տարբերվում մնացած բոլորիրց հա։ սև ասես չմշակված գոհարե աչուկներով, երկար, սև թարթիչներով, մրահոն*, երկար մուգ վարսերով մի աղջնակ:իսկ Շրթունքները ալ կարմիր ։Րյոհիի շրթունքները միշտ կարմիր էին քանի որ նա մշտապես լարվածությունից կծոտում էր դրանք։Իսկ այտերը միշտ կարմրիկ խնձորներեր էին հիշեցնում:մաշկը՝ նոր իջած ձյան նման ճերմակ, փափուկ էր։ երևի դրա համար իր հայրը մանուկ ժամանակ Ձյունանուշիկ էր կոչում։
************************************
Առավոտ, արև, թռչունների երգ և առվակի քչքչոց...թվում էր, որ ամեն բան իդեալական է....բայց ոչ Չորոնի համար։ Այսօր նոր դպրոց գնալու օրն է։Չորոնը երկար զննեց իրեն հայելու մեջ քանի որ առաջի անգամ էր հագել դպրոցական համազգեստ։Դա նրանից էր, որ նախկին դպրոցը ֆինանսապես չեր կարող թույլ տալ իրեն այդպիսի "ճոխություններ"։Ի տարբերություն նոր դպրոցի, որը շատ հարուստ և ճանաչված դպրոց է։
Այդ համազգեստով նա նմանվում էր մի հարուստ և հրաշագեղ աղջնակի որին բոլորը սիրում են։սակայն արտաքինը շատ խափուսիկ է։
Վերցնելով պայուսակը, չնախաճաշած, Րյոհին ճանապարհվեց դեպի նոր դպրոց...
************************************
Դուք կասեք դպրոց, իսկ ես կասեմ դղյակ...ի դեպ ես Չորոնն եմ..չեմ սիրում խոսել իմ մասին։Ինչ վերաբերվում է դղյակ֊դպրոցին՝ դուք միայն պատկերացրեք այն այնքան մեծ է որ այդտեղ կարելի կլիներ կառուցել 8 շքեղ առանձնատներ...ինձ թվում է որ ես այստեղ կմոլորվեմ և ոչ ոք չի էլ նկատի։
֊Հեյ դու՜։Կանգնիիի
"ուղակի ուշադրություն մի դարձրու" մտածեցի ես ու փորձեցի առաջ գնալ, բայց մեկը բռնեց ձեռքս ու քարշ տվեց մի ինչ որ պուրակ։
֊Որ ասում եմ կանգնի ինչի՞ չես կանգնում։
֊Ես մտածեցի որ իմ հետ չես։
֊Բայց մեզնից բացի էլ մարդ չկա....ժամը նոր 6ա։ ի՞նչ ես անում էստեղ էսքան շուտ։
֊Էն ինչ որ դու...
֊Լավ։ ես քեզ էստեղ չեմ տեսել։ նորեկ էս չէ՞։
֊ինչի դու բոլոր աշակերտներին գիտե՞ս։֊զարմացա ես
֊Զգացվումա որ էս դպրոցից չէս։Ok արի ծանոթանանք։ Ես ԹեՀյոնն եմ այս դպրոցի ամենագեղեցիկ և ճանաչված աշակերտը։
֊Ես էլ Ամերիկայի թագուհին եմ:Հաճելի չի:հուսով եմ էլ չենք տեսնվի։
Ասեցի ես ու շուտ հեռացա էտ գժից...բայս սիրուն էլ գիժ էր։
************************************
Արդեն 2 ժամ ման եմ գալիս էս դպրոցում բայց դեռ լրիվ չեմ հասկացել որը որտեղ է ու աաամենա կարևորը՝ բուֆետը չեմ գտել։Երեխաները արդեն շատանում են ես շուտ պետքա գտնեմ դասարանս տրամադրություն չունեմ ծանոթանալ նոր "դպրոցի ամենագաղեցիկներ"֊ի հետ։ Չնայած էն մեկը...ԹեՀյոնը ոնցվոր...լավ էլ սիրուն էր։Բայց ինչքան հեռու ինձնից էնքան լավ։
֊Ախ֊հանկարծակի ցավից գոռացի ես
֊Մի քիչ կամաց չես տեսնում ովա՞։
֊ուուֆ չլինի՞ Ամերիկայի թագուհինա։֊վեր կենալով ու ինձ թափ տալով ասեցի ես։
֊հլը նայի որ կատակա անում։Ես էս դպրոցի ամենագեղեցիկ ու հայտնի ախչիկն եմ՝ Սոն Յուրի։
"ըհը ես էլ 2֊ը"մտածացի ես
֊վախ մամա ջան ձեր մոտ էտ մոդայա՞ թե վարաքովի՞։
֊ի՞նչը։֊չհասկացավ աղջիկը
֊ուֆ ոչմիբան։ ես շտապում եմ, հետո կխոսանք...աստված չանի..
֊Ինչա՞
Քանի դեռ էտ թագուհին կանգնած գոռգոռում էր ես արագ գնացի էտ տեղից։Էս հաստա՞տ դպրոցա թէ՞ գժանոց...
************************************
(Դասի զանգ)
֊Հիյանալիյա, ուշացա։ մեկնումեկը ինձ կասի իմ դասարանի տեղը թե ես մինչև կիսամյակի վերջ սենց եմ մնալու՞։֊կանգնած գոռում էի ես որովհետև համոցված էի ու ինձ մեկա ոչ ոք չի լսում։բայց...
֊արի...
֊սպա...
Ինչ որ սևահեր տղա բռնեց ձեռքս ու տարավ ինչոր տեղ...տարօրինակա ես չեի էլ ուզում մտածեի թե ուրա տանում։էնպիսի կոպտությամբ բայց միևնույն ժամանակ ջերմորեն էր բռնել...չէ էս հաստատ վարագովիյա...
֊Հեսա։Մտի ու էլ ձենդ գլուխդ չգցես։
Ես չհասցրեցի ոչ դեմքը տեսնեմ ոչ էլ մի բան ասեմ...բայց լավա գոնե դասարանս գտա...
Դուռը թակելուց հետո ներս մտա դասարան։մոտ մի 20 հոգի կլինեին ուսուցչին հաշված։
֊Բարև ձեզ։կարելի է՞։
֊Այո այո արի։ դու...
֊Նորեկ եմ...Պակ Չորոն
֊Հաաա հիշեցի արի արի նստիր այ էն աղջկա կողքը...
"Մենակ թե ոչ սա..."
*Մրահոն֊սև ունքերով
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Loser
FanfictionԳլխավոր հերոսներ։ Պակ Չորոն֊18 տարեկան Չոն ՉոնԳուկ֊19 տարեկան Քիմ ԹեՀյոն֊20 տարեկան Յուն Բոմի֊19 տարեկան ֊գիտե՞ս։ես չեմ ուզում պարտվեմ ֊գոնե մրցանակը արժանիա՞ քո տանջանքներին ֊հա...մրցանակը դու ես։
