Όταν σε γνώρισα.(ολοκληρωμένη)

1ο Κεφάλαιο - γνωριμίες💓

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2018

(Κύνθιας pov)
Άλλη μία συνηθισμένη ημέρα. Είναι 7:00 η ώρα το πρωί. Δεν είχα ύπνο και έτσι σηκώθηκα.
Σε 3 ημέρες αρχίζουν τα σχολείο. Η αλήθεια είναι πως Θέλω να αρχίζουν για να έχω με κάτι να ασχολούμαι γιατί εδώ στο σπίτι είναι κάπως βαρετά.
Πάω σε ιδιωτικό σχολείο οπότε την μισή μέρα μου την περνάω εκεί. Η μαμά μου Πότε δεν ήθελε να με στείλει σε δημόσιο λύκειο. Γενικά φοβάται να μην πάθω κάτι. Όπως λέει τα ιδιωτικά είναι και τα ασφαλέστερα.

Σήμερα έχουμε κανονισει η Βερονίκη και η Αγάπη μαζί με τα αγόρια τους και τον αδερφό μου να βγούμε. Δεν έχω και πολύ όρεξη είναι η αλήθεια αλλά αν δεν πάω η Βερονίκη θα αρχίσει παλι την γκρίνια...

6 η ώρα το απόγευμα(Χαλκίδα μαγαζιά παραλία)
Ανδρέας: Κορίτσια ελπίζω να μην σας πειράζει. Θα έρθουν δύο φίλοι μου.

Βερονίκη: Εγώ δεν έχω πρόβλημα. Το αγόρι μου από εδώ ρώτα. Μπορεί να ζηλεύει.

Άγγελος: Δεν έχω να ζηλεψω τίποτα. Αυτοί θα ζηλεύουν που εγώ έχω την ομορφότερη κοπέλα του κόσμου.

(Κύνθιας pov)
Ο Άγγελος είναι το αγόρι της Βερονίκης όπως καταλάβατε. Είναι πολύ ρομαντικός τύπος. Πάντα έχει τον τρόπο και τουμπαρει την Βερονίκη.

Επίσης ο Ανδρέας είναι το αγόρι της Αγάπης. Δεν έχω να πω τίποτα γι αυτούς. Συμπεριφέρονται λες και είναι δύο άγνωστοι και ας γνωρίζονται.

Ο αδερφός μου όμως από πάντα τρέφει αισθήματα για την Αγάπη. Ώρες ώρες όπως μου λέει και ο ίδιος θέλει να την αρπάξει και να της δώσει ένα φιλί. Αλλά δεν μπορεί. Είναι ντροπαλός. Σαν κι εμένα. Δίδυμα είμαστε εντελώς ίδιοι.

Και εκεί που καθόμασταν και μιλούσαμε...

Ανδρέας: Α να ήρθαν τα παιδιά!

Μας πλησιάζουν δύο αγόρια. Στην ηλικία μας νομίζω. Ωραίοι και οι δύο δε λέω. Αλλά ο ένας μου γυάλισε.

Στάθης: Γεια.Είμαι ο Στάθης χαίρομαι που σε γνωρίζω.
Κάτσε..τι έγινε μόλις τώρα; Μου μίλησε; Έχω φρικάρει! Γιατί μίλησε μόνο σε εμένα; Τους γνωρίζει τους υπόλοιπους;
Ακούω την Αγάπη..

Αγάπη: Που σε ρε Στάθη; Χρόνια και ζαμανια.

Βερονίκη: Ο Στάθης και ο Βασίλης. Δεν περίμενα να σας δω ξανά παιδιά.

Ηλίας: Στάθη!

Βλέπω τον αδερφό μου να έχει κατά ενθουσιαστεί. Τον ξέρει. Εγώ γιατί όμως δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει εδώ. Όλοι γνωρίζονται. Μόνο εγώ δεν ξέρω τον Στάθη(τον Θεό) και τον Βασίλη.

Κύνθια: Λοιπόν...από που γνωρίζεστε όλοι εσείς;

Άγγελος: Ο Στάθης είναι παλιός συμμαθητής. Τον ξερουμε πριν σε γνωρίσουμε εσένα Κύνθια. Ο Βασίλης γνωστός.

Στάθης: Κύνθια...δεν το έχω ξανά ακούσει. Πολύ ωραίο όνομα.

Κύνθια: Ε-ευχαριστώ...

Τραύλισμα. Πάντα το παθαίνω αυτό όταν βρίσκομαι με αγόρια...Αχ...και τι αγόρια.

Στάθης: Λοιπόν Κύνθια; Πόσο χρονών είσαι;

Κύνθια: Είμαι 16. Εσύ;

Στάθης: Είμαι 19.

Κύνθια: Κολλεγιοπαιδο;

Στάθης: Ναι. (Γέλια έφυγαν από το υπέροχο στόμα του)

2 ώρες αργότερα
Ανδρέας: Εσύ τώρα που θα μείνεις τώρα Στάθη που το κολλέγιο σου είναι εδώ στην Χαλκίδα;

Στάθης: Σκέφτομαι για ξενοδοχείο στην αρχή. Αργότερα θα αρχίσω μία δουλίτσα. Με τα πρώτα λεφτά που θα μαζέψω θα νοικιάσω ένα διαμέρισμα.

Ηλίας: Μόλις μου ήρθε μία ιδέα.

Βερονίκη: Ώρα να μιλήσει το μυαλό.(Όλοι γελάσαμε)

Ηλίας: Στάθη δεν θα σε αφήσω να το περάσεις Αυτό. Είσαι από τους καλύτερους μου φίλους. Θα σε φιλοξενήσουμε εμείς γι αυτόν τον χρόνο.

Αμέσως πήρα το ύφος του δολοφόνου. Τι λέει τώρα το άτομο;!

Κύνθια: Κάτσε λίγο Ηλία. Την μαμά δεν την ρώτησες για να πεις αυτή την πρόταση στον Στάθη.

Στάθης: Έχει δικιο η Κύνθια. Δεν θέλω να σας γίνω βάρος.

Ηλίας:Δεν δέχομαι κουβέντα. Από σήμερα το βράδυ έρχεσαι σπίτι. Η μαμά Είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσει. Μάζεψε τα πράγματα σου και τα υπόλοιπα άστα πάνω μου.