ÇAT KAPI

-1-

Medya: Altay KARAHANLI

"Ders bitmiştir gençler. Projelerinizi unutmayın yoksa dersten kalırsınız."

Defterimi ve kalemimi çantama koydum. Acelem vardı biraz. Nişantaşı'na gitmem gerekiyordu. Özge beni bekliyor olacak orada. Okuldaki karmaşayla hızlı adımlarla yürüyordum. Bir yandan da aklım projedeydi. Ne yapacağım, 1 haftam vardı sadece. Sen gel 2 haftaya projeyi sığdır. Üniversiteli olmak çok zor, hele ki son sınıf öğencisiyseniz. Zaten her şey ters gidiyordu. Staj dahi bulamadım kendime. Eğer böyle devam edersem asla dersi geçemem. Bir yandan staj için başvuru yapmam gerekiyor. Öteki yandan ise Özge evleniyordu, düğün hazırlığı için yardım etmem gerek. Aklımdaki düşünceleri bir kenara bırakıp bir taksi çevirdim.

"Nişantaşı'na."

Özge'yi arayacaktım ama unuttum. Çantamın fermuarını açıp telefonumu bulmaya çalıştım. Eee, kız çantası sonucunda, kolay mı telefonu bulmak? Tuşları çevirip Özge'yi aradım.

"Okuldan çıktım ben, haberin olsun."

"Ben de şimdi geldim gelinlik bakmaya bekliyorum seni."

"15 dakikaya ordayım."

Ceketimin cebinden kulaklığımı çıkardım. En sevdiğim şeydir müzik dinlemek. Buray'ın 'Aşk mı Lazım' parçasını açıp gözlerimi kapattım.

"Hanımefendi, geldik."

"Ne kadar?"

"23 tl."

Çantamdan cüzdanı çıkarıp parayı uzattım ve ceketimi alıp taksiden indim. Bir sigara yakıp mağazaya doğru yürümeye başladım. Hızlı adımlarla ilerliyordum ki kızı bekletmeyeyim.

"Derin!"

Allah allah, Nişantaşı'nda tanıdığım kimse de yoktu,kim bu? Arkamı dönüp sesin geldiği yere baktım. Kimse yoktu. Belki de başkasına seslenmiştir diye önüme tam dönecektim ki birden havaya sıçradım.

"Burak, aniden çıkılır mı insanın karşısına!"

Kahkahalarla gülüyordu.

"Özledim de, biraz korkutmak istedim."

"Özleyen insan korkutur mu be deli, gel buraya," dedim ve sarıldım. Ben de özlemişim gerçekten.

"Özge'nin yanına gidiyorsun galiba?"

"Evet, müstakbel eşin gelinlik bakacakmış da yanıma gel dedi beraber bakarız."

"Oo, iyi yapmışsınız on saat bir şey bulamaz tek başına o."

Güldük.

"Hem senin ne işin var burada?"

Gözleriyle 'sence ne için gelmiş olabilirim' bakışı attı.

"Sonuçta nişanlısıyım, neden gelmeyeyim?"

"Hayır yani, kızın gelinliğini erkeğin görmemesi gerekir."

"Bak sen, görünce ne oluyormuş?"

"Uğursuzluk!"

Mağazaya gelmiştik. Pencereden Özge'yi gördüm. Sessizce içeri girdik. Burak, Özge'yi inceliyordu. Harbiden çok güzel olmuş. Ben ne zaman evleneceğim acaba?

"Ayarlarız birini takma kafana."

Sanırım sesli düşündüm. Burağa baktığımda bana bakıp gülüyordu.

"Ne bu güzellik Allah'ım."

Dediğimde Özge arkasını döndü. Bizi görünce otuz iki diş sırıttı.