OLAYIN İÇİNDE [tamamlandı]

Yeniden mi?

Hoşgeldiniz❤️
İyi okumalar diliyorum ✨
O zaman başlasın 🎬 🙆🏽

👉🏼-Yavuzun bakış açısı-

Düşen kağıt parçasını elime aldığımda, kartvizit olduğunu fark ettim.
Adını hatırladığım bir mağazadandı.
Bu nasıl cebime girmişti ki?
Yoksa ... o kız bana sarılırken mi cebime koydu? Neden böyle bir şey yapmış olsun ki?
Daha fazla düşünmek istemediğim için, umursamadan çöpe attım. Çok yorgundum ve bir an önce uyumak istiyordum. Yumuşacık yatağıma girdiğimde, odamın kapısına annem iki kere vurmuştu.

"Efendim anne." diye seslendiğimde, odama girdi.

"Oğlum yarin senle alış verişe gidelim, olur mu?"

Aslında hiç istemiyordum, ama annemi kırmak da istemiyordum.

"Olur anne gideriz."

"Tamam o zaman iyi geceler."

"İyi geceler." dedikten sonra çıktı odamdan, bende gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

👉🏼-Derya'nın bakış açısı-

Yavuzla konuştuktan sonra moralim çok düşüktü, böyle Canın yanına gidip, onun da moralini bozmak hiç istemiyordum. Ona mesaj atıp maalesef gelemiceğimi söyledim, tabi ki nedenini merak etmişti. Annemin beni eve çağırdığını söylemiştim, ama sanırım zaten neden gelmediğimi anlamıştı. Can sanki içimi ezbere biliyor gibiydi, ne düşündüğümü, ne hiss ettiğimi hep biliyor gibi. Eve vardığımda yatağımın üstüne somurtmuş uzanıp, telefonumla oyalanıyordum.
Ta ki Candan bir mesaj gelene kadar.

"Prenses?"

"Prensim?"

"Gidip onu döveyim mi?"

Kimden bahsetiyor bu deli?

"Kimi?!"

"Eee Yavuzu, yoksa başka kim üzdü seni?"

"Ha sen onu diyorsun, lütfen ona bulaşma.
O sayfa kapandı zaten artık benim için."

"Öyle diyorsan."

"Gerçekten öyle."

"Tamam hadi inandım."

"Gıcık, sana yalan mı borcum var?!"

"Prenses hemen kızma, şaka yaptım."

O an, telefonumda kayıtlı olmayan bir numara bana mesaj attı.
Bu da kim?

"Derya?"

"Pardon siz kimsiniz?"

"Kızım, benim."

"Kim?"

"Baban."

Yok artık!

Bir yandan ağzım açık kalmış şokların dibinde sürünürken, Can tekrar bana mesaj attı.

"Ya prenses çok mu kızdın?"